Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΔ 166/2003, ΧΑΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟΤΕ ΑΠΕΜΠΟΛΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΤ' ΑΥΤΟ ΜΗ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΥΧΕΡΕΣΤΑΤΑ ΘΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ (ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΩ ΤΗΝ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ,ΟΤΑΝ ΔΙΑΔΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ)

Για καλύτερη ανάγνωση του εγγράφου κάντε κλικ πάνω στην εικόνα 
Απόσπασμα από έγγραφο, που αν και δημόσιο, εντούτοις είναι ακατάληπτο από το δικαστήριο λόγω των συντομογραφιών του, για τις οποίες, όμως , το δικαστήριο, εντελώς παράδοξα, δεν χρησιμοποιεί κανένα από τα δικονομικά μέσα , που του παρέχει ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, έτσι ώστε να πληροφορηθεί το νόημά τους και έτσι να κατανοήσει το περιεχόμενο του εγγράφου αυτού- Το απόσπασμα αυτό και ΕΔΩ


   Το ΠΔ 166/2003 (περί των λόγων , για τους οποίους τέθηκε σε ισχύ και την έναντί του εχθρότητα του κράτους και κάποιων εφαρμοστών του δικαίου, γίνεται αναφορά στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση) προβλέπει , στο άρθρο 4 παρ. 1  περ. α' έως δ' , ότι εφόσον από τον νόμο ή την σύμβαση, προβλέπεται διαδικασία αποδοχής ή ελέγχου για την επαλήθευση της αντιστοιχίας συμφωνημένων και παραλαμβανομένων αγαθών ή υπηρεσιών και η σύμβαση γίνεται από δημόσια επιχείρηση (δηλαδή ΝΠΔΔ ή και υπηρεσία του δημοσίου) , τότε η τοκοφορία αρχίζει εξήντα (60) ημέρες από την παραλαβή των αγαθών ή των υπηρεσιών. 
    Σημειωτέον ότι κάποιες δικαστικές αποφάσεις έχουν κρίνει ότι η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης οδηγεί σε ευθεία αντίθεση με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά χρηστά ήθη (άρθρο 288 ΑΚ) καθότι από άσχετες με τον πωλητή διατυπώσεις, η τήρηση των οποίων δεν αφορά τις συναλλαγές, αλλά εξυπηρετεί μόνον εσωτερικούς δημοσιονομικούς σκοπούς του ελληνικού δημοσίου και εν τέλει εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την βούληση του αγοραστή Νοσοκομείου (δηλαδή από την τυπική παραλαβή του πωληθέντος υλικού με τη διαδικασία που περιγράφεται στις διατάξεις, που στην μεθεπόμενη παράγραφο θα αναφερθούν ), θα καθοριζόταν αν αυτός τελικά οφείλει να καταβάλει στον πωλητή το τίμημα για το αντικείμενο της πώλησης , το οποίο  ουσιαστικά παρέλαβε (Πολ.Πρωτ. Θεσσαλονίκης 11929/2011 ).
  Όμως, ας μην σταθούμε , στο παρόν κείμενο, στο ότι η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης αντιβαίνει στην διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ. 
    Η παραπάνω διαδικασία παραλαβής , καθ' όσον αφορά τα δημόσια νοσοκομεία, είναι η διαδικασία του άρθρου 9 του ΠΔ 108/1993, το οποίο ορίζει ότι "Οι προμήθειες του Φαρμακευτικού και Λοιπού Υλικού γίνονται με γραπτές ή τηλεφωνικές παραγγελίες, σύμφωνα με τη συνταγογραφία και τις ανάγκες του νοσοκομείου και με τις ισχύουσες διατάξεις περί Κρατικών Προμηθειών , οι δε παραλαβές γίνονται από την Τριμελή Επιτροπή , η οποία συγκροτείται σύμφωνα με το εδάφιο γ της παραγρ. 2 του άρθορυ 10 του παρόντος π.δ., η οποία συντάσσει το Πρωτόκολλο Παραλαβής και το Δελτίο Εισαγωγής όπως προβλέπεται από τους Οικονομικούς και Διαχειριστικού Κανόνες των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων".
    Μία τέτοια περίπτωση, λοιπόν, απασχόλησε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, που εξέδωσε την παρακάτω υπ' αριθμό 1479/2014 απόφαση. 
     Στην συγκεκριμένη δίκη, λοιπόν, η ενάγουσα εταιρεία, εις απόδειξη του ότι είχε λάβει χώρα η διαδικασία παραλαβής των επιδίκων αγαθών, που είχε πωλήσει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, σύμφωνα με την προαναφερθείσα διαδικασία, δηλαδή από Επιτροπή Παραλαβής, που σχετικά συνέταξε πρωτόκολλα παραλαβής, προσκόμισε το από το εναγόμενο νοσοκομείο εκδοθέν έγγραφο , ενδεικτική σελίδα του οποίου παρατίθεται στη αρχή (και υπάρχει και ΕΔΩ) , όπου σε μία στήλη , με τον τίτλο "ΑΡΙΘΜ. & ΗΜ.ΠΑΡ/ΚΟΥ", παρατίθενται οι αριθμοί των επιδίκων τιμολογία και η ημερομηνία έκδοσής τους , σε μία στήλη , με την επικεφαλίδα "ΑΡ.ΠΡΩΤ." παρατίθενται  αριθμοί , μπροστά από τους οποίους υπάρχει το γράμμα Ζ  και κάθετος (/)  (π.χ. "Ζ/2332") και σε μία στήλη , με την επικεφαλίδα "ΗΜ.ΠΑΡΑΛΑΒ", παρατίθενται ημερομηνίες, οι οποίες σημειωτέον είτε συμπίπτουν με τις ημερομηνίες έκδοσης των επιδίκων τιμολογίων ή απέχουν ελάχιστα απ' αυτές κατά μία ή δύο ημέρες.  
    Ενώ λοιπόν θα πίστευε κανείς ότι με το παραπάνω δημόσιο έγγραφο πλήρως αποδείχθηκε ότι το εναγόμενο νοσοκομείο παρέλαβε τα επίδικα αγαθά, κατά την προβλεπόμενη  από το άρθρου 9 του ΠΔ 108/1993 διαδικασία (δηλαδή με ποιοτική και ποσοτική παραλαβή από την Επιτροπή Παραλαβής) , εντούτοις το δικαστήριο έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε το γεγονός αυτό , γιατί , κατά το δικαστήριο, η συντομογραφία  "ΑΡ.ΠΡΩΤ." σε στήλη, στην οποία παρατίθεντο αριθμοί , δεν αποδεικνύεται ότι αναφέρεται σε αριθμούς των  πρωτοκόλλων παραλαβής των επιδίκων αγαθών από την Επιτροπή Παραλαβής , όπως η ενάγουσα ισχυρίστηκε  (χωρίς βέβαια να εξηγεί το δικαστήριο σε τι άλλο μπορεί να αναφέρεται η συντομογραφία αυτή ) και με την συντομογραφία "ΗΜ.ΠΑΡΑΛΑΒ" , στην οποία παρατίθενται ημερομηνίες, δεν αποδεικνύεται ότι αναφέρεται στην ημερομηνία παραλαβής των παραπάνω αγαθών από την Επιτροπή Παραλαβής  !!!, αν και πάλι το δικαστήριο δεν εξηγεί σε τι μπορεί να αναφέρεται η εν λόγω  συντομογραφία. 
   Ας υποθέσουμε , όμως,  ότι είναι τα πράγματα έτσι, αν και το συγκεκριμένο έγγραφο προφανώς συντάχθηκε με βάση την φόρμα, πάνω στην οποία επίσης προφανώς έχουν εκδοθεί πάμπολλα τέτοια έγγραφα και είναι τουλάχιστον παράδοξο οι δικαστές να μην είναι εξοικειωμένοι με την κατανόηση του περιεχομένου τέτοιου είδους εγγράφων. 
  Όμως, κι αν ακόμη γίνει δεκτή η παραπάνω υπόθεση, εύλογα αναρωτιέται κάποιος:  το δικαστήριο δεν όφειλε να εξαντλήσει τα στην διάθεσή του ευρισκόμενα δικονομικά μέσα , για να διαπιστώσει το περιεχόμενο του συγκεκριμένου εγγράφου, η γνησιότητα του οποίου δεν αμφισβητήθηκε και το οποίο σαφώς αναφερόταν στην επίδικη υπόθεση έστω και ατελώς , ως προς την κατανόηση του περιεχομένου του (κατά το δικαστήριο βέβαια και όχι για τον μέσο άνθρωπο και ιδίως για τον συντάκτη του);
    Και ποιά ήταν τα δικονομικά αυτά μέσα; 
    Τα δικονομικά αυτά μέσα, τα οποία είχε στην διάθεσή του το δικαστήριο,  ήταν πολλά , αλλά το δικαστήριο παραδόξως τα αγνόησε , ενώ ένα από αυτά , που του προτάθηκε  από την ενάγουσα, το απέρριψε , με καθόλου πειστική αιτιολογία.
    Συγκεκριμένα:

  •    Σύμφωνα με το άρθρο 151 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας το δικαστήριο μπορεί και αυτεπαγγέλτως να διατάζει την συμπλήρωση των αποδείξεων με κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του αποδεικτικό μέσο. 

   Παρ' όλα αυτά στην συγκεκριμένη περίπτωση το δικαστήριο, αν και το ίδιο , μάλλον αδικαιολόγητα, διαπίστωσε κενό στην αποδεικτική διαδικασία, συνιστάμενη στην αδυναμία του να κατανοήσει το περιεχόμενο ενός δημοσίου εγγράφου !!!, ούτε που σκέφτηκε να διατάξει την συμπλήρωση των αποδείξεων. 

  •  Παραπέρα, σύμφωνα  με το άρθρο 155 παρ.  του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, το δικαστήριο, με απόφασή του μπορεί, και αυτεπαγγέλτως,  να ζητά από κάθε δημόσια , δημοτική ή κοινοτική αρχή καθώς και από κάθε νομικό ή φυσικό πρόσωπο, πληροφορίες και στοιχεία χρήσιμα για την διάγνωση της υπόθεσης και εν προκειμένω το δικαστήριο μπορούσε πολύ απλά να ζητήσει από την υπηρεσία , που εξέδωσε το προσκομισθέν από την ενάγουσα έγγραφο, να διευκρινίσει το αναλυτικό περιεχόμενο των συντομογραφιών, που το δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσε να κατανοήσει.  

   Παρ' όλη την δυνατότητα , που είχε το δικαστήριο στην συγκεκριμένη υπόθεση , δεν έπραξε ούτε και αυτό !!!

  •    Επιπροσθέτως , το άρθρο 175 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ορίζει ότι όταν αμφισβητείται το περιεχόμενο  ιδιωτικού εγγράφου , το δικαστήριο αποφαίνεται παρεμπιπτόντως γι' αυτό , κατά την κρίση του , την οποία συνάγει εκ των ενόντων, με βάση πληροφορίες και εξηγήσεις που μπορεί να ζητήσει από τον φερόμενο ως συντάκτη του εγγράφου. 

   Εν προκειμένω, δηλαδή, το δικαστήριο είχε την δυνατότητα, εφαρμόζοντας αναλόγως την παραπάνω διάταξη,  να απευθυνθεί στον υπάλληλο ή την υπηρεσία, που εξέδωσε το εν λόγω έγγραφο και πολύ απλά να τους ρωτήσει ποιο είναι το νόημα των παραπάνω συντομογραφιών , κάτι που το δικαστήριο και πάλι , παρέλειψε να πράξει !!!

  •    Επίσης , από το άρθρο 178 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας το δικαστήριο, εφόσον έκρινε ότι δεν μπορεί να σχηματίσει κρίση ως προς το περιεχόμενο ενός  μη αμφισβητούμενης γνησιότητας δημοσίου εγγράφου, που μάλιστα προέρχεται από το εναγόμενο ΝΠΔΔ ,  θα μπορούσε αυτεπαγγέλτως, με απόφασή του, να ζητήσει εξηγήσεις από το εναγόμενο νομικό πρόσωπο , για να διευκρινίσει το περιεχόμενο του εγγράφου αυτού , κάτι το οποίο και πάλι το δικαστήριο, αν και μπορούσε να πράξει , το παρέλειψε. 
  •     Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 174 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας το δικαστήριο μπορούσε να διατάξει την επίδειξη των πρωτοκόλλων παραλαβής, που με τον αριθμό τους ανέφερε προς αυτό η ενάγουσα , πλην όμως ούτε και αυτό έπραξε  και μάλιστα απέρριψε το σχετικό αίτημα της ενάγουσας με το επιχείρημα ότι η ενάγουσα δεν προσκόμισε κάποιο στοιχείο από το οποίο να προκύπτει άρνηση του εναγομένου νοσοκομείου για την χορήγηση σε αυτή αντιγράφου τω εν λόγω πρωτοκόλλων παραλαβής , είναι δε προφανές ότι το επιχείρημα αυτό έχει την αξία σοφιστείας, διότι η διάταξη του άρθρου 174 παρ. 1 του ΚΔΔ δεν θέτει, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή της , την προηγούμενη άρνηση του διαδίκου να χορηγήσει στον αντίδικο το αντίγραφο κάποιου εγγράφου, πέραν του ότι είναι γνωστό σε όλους ότι πολλά νοσοκομεία δεν παραδίδουν στους προμηθευτές αντίγραφα των πρωτοκόλλων παραλαβής, τις περισσότερες φορές λόγω οργανωτικής αδυναμίας, γι' αυτό και χορηγούν έγγραφα του είδους, που προσκομίστηκε στο δικαστήριο και το δικαστήριο έκρινε ανεπαρκές.

    Έτσι, λοιπόν, το δικαστήριο εμφανίζεται να κλείνει τα μάτια του σε ένα  έγγραφο , το οποίο αν και δημόσιο και προερχόμενο από το εναγόμενο , το δικαστήριο δηλώνει μη δυνάμενο να εκτιμήσει το περιεχόμενό του !!!, χωρίς όμως ταυτόχρονα να καταφύγει σε κάποιο από τα πολυάριθμα μέσα , που ο νόμος του παρέχει, για να διευκρινίσει το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου. 
   Και έτσι απορρίπτει την αγωγή , ως προς το αίτημα της να επιδικαστούν τόκοι από την παρέλευση εξήντα ημερών από την έκδοση των πρωτοκόλλων παραλαβής!!!
   Πιστεύει, όμως , κάποιος , έστω και ένας,  ότι εάν ο διάδικος , που είχε προσκομίσει το εν λόγω έγγραφο , ήταν το δημόσιο ή ΝΠΔΔ και η απόδειξη των ισχυρισμών του  εξαρτιόνταν από το έγγραφο αυτό, το δικαστήριο δεν θα είχε προσφύγει σε κάποια από τα παραπάνω δικονομικά μέσα, για να εξασφαλιστεί η απόδειξη των ισχυρισμών του δημοσίου ή του ΝΠΔΔ; 
   Πιστεύει κάτι τέτοιο έστω  και ένας;
      Επειδή όμως, σε κάθε περίπτωση,  οι πιο πολλοί δεν θα το πιστέψουν, αυτό σημαίνει ότι η παραπάνω απόφαση κλονίζει την πίστη των πολιτών στην αμεροληψία των διοικητικών δικαστηρίων, όταν διάδικος είναι το δημόσιο, δηλαδή το κράτος, κλάδος του οποίου- μην το ξεχνάμε- αποτελεί η Δικαιοσύνη. 
   Παρακάτω παρατίθεται ολόκληρη η υπ' αριθμό 1479/2014 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ως ένα μικρό δείγμα του ότι ένα δικαστήριο, με αφορμή την εφαρμογή του ΠΔ 166/2003 , χάνει τον δρόμο προς την εφαρμογή του νόμου και την αλήθεια , γιατί δεν κάνει χρήση κανενός από τα δικονομικά μέσα, που του παρέχει ο νόμος, για την ανεύρεση αυτής της αλήθειας.  




Αριθμός Απόφασης 1479/2014

ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα 2° Τριμελές
Αποτελούμενο από τους: Αγγελική Μαραγκού - Ζουγανέλη, Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Αγγελική Συντελή - Πιστοφίδου (εισηγήτρια), Στεφανία Γιαννούλη Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα τον Ιωάννη Κολιόπουλο, δικαστικό υπάλληλο,
συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 7 Ιανουαρίου 2014, για να δικάσει την με χρονολογία κατάθεσης 28-3-2012 αγωγή (ΑΒΕΜ 920/2012),
της: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΕΥΡΟΜΑΡΤ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΕΣ, ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ - ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εδρεύει στο Γέρακα Αττικής, οδός Καβάφη και Καρκαβίτσα αριθ. 1 και δεν παραστάθηκε ,
κατά: του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Παίδων - Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», νομίμως εκπροσωπουμένου, το οποίο εδρεύει στην Αθήνα (Γουδή), οδός Θηβών και Παπαδιαμαντοπούλου και παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο Αγγελική Σκουτέρη με δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 133 παρ 2 του Κ. Διοικ. Δικ.
Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Η κρίση του είναι η εξής:
1.- Επειδή,...

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΔ 166/2003, ΧΑΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ (ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΕΝ ΑΜΦΙΒΟΛΩ ΤΗΝ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ,ΟΤΑΝ ΔΙΑΔΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ)

Ή πως οι επτά (7) εκατοστιαίες μονάδες, δηλαδή το "επτά τοις εκατό (7 %)"  μετατρέπονται σε επτά δέκατα  της μονάδας (ούτε καν εκατοστά!!!)  επί τοις εκατό  ( 0,7 %)
 
Για ...δικαστική χρήση 
   
      Ως γνωστόν η οδηγία   2000/35 της 29-6-2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, που ήταν εφαρμοστέα και επί δημοσίων συμβάσεων, προέβλεπε ότι  "το ύψος των τόκων υπερημερίας ("νόμιμο επιτόκιο"), τους οποίους υποχρεούται να καταβάλει ο οφειλέτης, ισούται με το άθροισμα του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην πλέον πρόσφατη κύρια πράξη αναχρηματοδότησής της η οποία πραγματοποιείται πριν από την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου ("επιτόκιο αναφοράς"), συν τουλάχιστον 7 εκατοστιαίες μονάδες ("περιθώριο"), εκτός αν η σύμβαση ορίζει άλλως.¨"
    Στην οδηγία αυτή εκών άκων συμμορφώθηκε ο έλληνας νομοθέτης με το ΠΔ 166/2013, το οποίο στο άρθρο 4 παρ. 4 ορίζει ότι "Το ύψος του τόκου υπερημερίας που είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει ο οφειλέτης υπολογίζεται με βάση το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην πιο πρόσφατη κύρια πράξη αναχρηματοδότησης, η οποία πραγματοποιείται πριν από την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου ["επιτόκιο αναφοράς"] προσαυξημένο κατά επτά εκατοστιαίες μονάδες ["περιθώριο"], εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στην σύμβαση". 
    Είναι αλήθεια ότι η παραπάνω ρύθμιση  έτυχε της ...πάνδημης ηθικής αποκήρυξης  δικηγόρων, που εκπροσωπούν ΝΠΔΔ (την επίκληση της οποίας εμφανίζουν ως κάτι το ποταπό, που ίσως να αγγίζει και τα όρια ...της τοκογλυφίας) αλλά και ορισμένων κυρίως διοικητικών  δικαστών , οι οποίοι θεωρούν την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης  περίπου  προϊόν ευρωπαϊκής αφέλειας, εντελώς ασύμβατη με την τρέχουσα δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας και την δική τους ευφυΐα. 
   Έτσι δεν λείπουν οι περιπτώσεις , που δίνουν την εντύπωση προσπάθειας καταστρατήγησης της διάταξης αυτής και στο παρόν ιστολόγιο θα δοθούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα , όπου Δικαστήρια απέφυγαν την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης , με αιτιολογίες, που δίνουν την εικόνα προσχημάτων , αν όχι σοφιστειών. 
   Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με την υπ' αριθμό 3075/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. 
    Όπως προαναφέρθηκε η παραπάνω διάταξη προβλέπει ότι ""Το ύψος του τόκου υπερημερίας που είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει ο οφειλέτης υπολογίζεται με βάση το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην πιο πρόσφατη κύρια πράξη αναχρηματοδότησης, η οποία πραγματοποιείται πριν από την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου ["επιτόκιο αναφοράς"] προσαυξημένο κατά επτά εκατοστιαίες μονάδες ["περιθώριο"], εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στην σύμβαση".  
     Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με την ελληνική γλώσσα, ότι εάν το επιτόκιο αναφοράς είναι  2 %, σε αυτό θα προστεθούν επτά (7) εκατοστιαίες μονάδες, οπότε το επιτόκιο θα διαμορφωθεί σε  9 %.
    Απλά πράγματα. 
    Επίσης πρέπει να θυμίσουμε ότι οι μονάδες επί τοις εκατό ,δηλαδή οι εκατοστιαίες μονάδες, δεν έχουν καμιά σχέση με τους δεκαδικούς αριθμούς, οι οποίοι αποτελούνται από το ακέραιο μέρος τους, δηλαδή τον αριθμό που βρίσκεται αριστερά της υποδιαστολής και το δεκαδικό μέρος τους, το μέρος δηλαδή που βρίσκεται δεξιά της υποδιαστολής και υποδιαιρείται σε δέκατα (πρόκειται για την πρώτη τάξη, δηλαδή τον πρώτο αριθμό μετά την υποδιαστολή), εκατοστά (πρόκειται για τον δεύτερο αριθμό μετά την υποδιαστολή) και σε χιλιοστά (πρόκειται για τον τρίτο αριθμό μετά την υποδιαστολή). 
    Και επειδή είναι αλήθεια ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που αφήσαμε τα μαθητικά θρανία , για το τι είναι ο δεκαδικός αριθμός θα βρείτε ΕΔΩ καθώς και ΕΔΩ.  
    Αλλά  τι δέχθηκε το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την υπ' αριθμό 3075/2012 απόφασή του σε σχέση με την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 4 παρ. 4 του ΠΔ 166/2013;
   Δέχθηκε ότι οι 7 εκατοστιαίες μονάδες , που αναφέρει ο νόμος, ισούνται με 0,7 !!! (ναι , με 0,7 %) και έτσι, με επιτόκιο αναφοράς 2%, το επιτόκιο διαμορφώνεται σε 2,7 % !!!
    Σημειωτέον ότι το 2,7 % είναι κατά πολύ μικρότερο από το επιτόκιο του 6 %, το οποίο ήδη προέβλεπε η εσωτερική έννομη τάξη για απαιτήσεις κατά του δημοσίου και ΝΠΔΔ και άρα το ΠΔ 166/2013 εμφανιζόταν αντί του να καταπολεμά τις καθυστερήσεις στις πληρωμές, περίπου να τις επιβραβεύει !!!!   
   Ναι, υπήρξε η διατύπωση τέτοιας άποψης σε δικαστική απόφαση Διοικητικού Εφετείου της Πρωτεύουσας του Ελληνικού Κράτους, που βέβαια , παρά το εξόφθαλμο σφάλμα της , είναι προφανές ότι εκκινείται από την αγωνιώδη προσπάθεια να ανασχεθεί η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης προς δημοσιονομική ανακούφιση του εργοδότη των δικαστών Ελληνικού Δημοσίου. 
   Και βέβαια η παραπάνω άποψη δεν έχει καμιά λογική , γιατί κι αν ακόμη θεωρηθεί ότι προκλήθηκε σύγχυση στο  Δικαστήριο   ανάμεσα στις εκατοστιαίες μονάδες και στα εκατοστά των δεκαδικών αριθμών, ακόμη και στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε το δικαστήριο να δεχθεί ότι το ποσοστό της προσαύξησης είναι 0,07 % , κάτι που βέβαια είναι αμελητέο και θα ήταν κραυγαλέα  άτοπο και όχι 0,7 % που το Δικαστήριο δέχθηκε.
    Βέβαια , μην κοροϊδευόμαστε, η παραπάνω απόφαση ήταν προϊόν αρνητικής αντιμετώπισης του ΠΔ 166/2013, με προφανή ευμενή για το δημόσιο δημοσιονομική σκοπιμότητα  και οδηγήθηκε στο παραπάνω καταφανώς εσφαλμένο αποτέλεσμα ενός  τραγέλαφου της αριθμητικής , το οποίο σημειωτέον ότι δεν έχει δεχθεί καμία άλλη από τις  πάμπολλες άλλες   δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εφαρμόσει  το ΠΔ 166/2003 ,γιατί κατάδηλα το ζητούμενο ήταν το πως το δημόσιο θα επιβαρυνόταν λιγότερο. 
    Παρακάτω παρατίθεται ολόκληρη η παραπάνω απόφαση, με επισημασμένο με μπλε το επίμαχο σημείο της, ενώ σε επόμενη ανάρτηση θα δημοσιευθεί άλλη απόφαση, του ιδίου Δικαστηρίου, όπου και πάλι αποφεύγεται η εφαρμογή του ΠΔ 166/2003, με καθόλου πειστική αιτιολογία.  
       


Αριθμός Απόφασης: 3075/2012


ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ 
Τμήμα 17° Τριμελές
συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 8 Δεκεμβρίου 2011, με δικαστές τις...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Παρακάτω το πλήρες κείμενο. Αυθεντικά το κείμενο βρίσκεται στο ΦΕΚ Β/2289/2014 (ΕΔΩ) 

«Συνεδρίαση 116 - Θέμα 1 της 25-8-2014
Θέσπιση του Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013.
Αρ. Φύλλου 2289
27 Αυγούστου 2014
Θέσπιση του Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΥΡΩΣΥΣΤΗΜΑ  - Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

(Συνεδρίαση 116/Θέμα 1 της 25?8?2014) Αφού έλαβε υπόψη:

α) το άρθρο 55Α του καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος,
β) την Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής 1/20.12.2012

«Ανασύσταση Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων και ανάθεση αρμοδιότητας» (ΦΕΚ Β΄ 3410), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής 40/30.5.2014  «Τροποποίηση των Πράξεων Εκτελεστικής Επιτροπής 1/20.12.2012, 4/8.1.2013 και 6/8.1.2013» (ΦΕΚ Β΄ 1567),
γ) το ν. 4224/2013 (ΦΕΚ Α΄ 288) και ιδίως το άρθρο 1, παρ. 2 και 4 αυτού, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 12 του Ν. 4281/2014 (ΦΕΚ Α΄ 160),.

δ) τις διατάξεις του Ν. 4261/2014 «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του Ν. 3601/2007 και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 107),

ε) τον ορισμό του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», όπως αποφασίστηκε στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους του Ν. 4224/2013, σύμφωνα με τον οποίο:

«Ένας δανειολήπτης είναι συνεργάσιμος έναντι των δανειστών του όταν:

α) παρέχει πλήρη και επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας στους δανειστές ή όποιον ενεργεί νομίμως για λογαριασμό τους (π.χ. αριθμούς σταθερού, κινητού τηλεφώνου και τηλεομοιοτυπίας, ηλεκτρονική διεύθυνση, διεύθυνση κατοικίας και εργασίας) και προβαίνει σε ορισμό συγγενικού ή φιλικού προσώπου, ως αντικλήτου επικοινωνίας για κάθε περίπτωση που ο ίδιος δεν είναι διαθέσιμος,

β) είναι διαθέσιμος σε επικοινωνία με τον δανειστή ή με όποιον ενεργεί νομίμως για λογαριασμό αυτού και ανταποκρίνεται με ειλικρίνεια και σαφήνεια, σε κλήσεις και επιστολές του δανειστή ή όποιου ενεργεί νομίμως για λογαριασμό του, αυτοπροσώπως είτε διά
του αντικλήτου του, με κάθε πρόσφορο τρόπο, εντός 15 εργάσιμων ημερών,

γ) προβαίνει αυτοπροσώπως είτε διά του αντικλήτου του σε πλήρη και ειλικρινή γνωστοποίηση πληροφοριών προς το δανειστή ή όποιον ενεργεί νομίμως για λογαριασμό του, αναφορικά με την τρέχουσα οικονομική του κατάσταση, εντός 15 εργασίμων ημερών από την ημέρα μεταβολής της ή εντός 15 εργάσιμων ημερών από την ημέρα που θα ζητηθούν ανάλογες πληροφορίες από το δανειστή ή όποιον ενεργεί νομίμως για λογαριασμό του, δ) προβαίνει αυτοπροσώπως είτε διά του αντικλήτου του, σε πλήρη και ειλικρινή γνωστοποίηση πληροφοριών, προς το δανειστή ή όποιον ενεργεί για λογαριασμό του, οι οποίες θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην μελλοντική οικονομική του κατάσταση, εντός 15 εργάσιμων ημερών από την ημέρα που θα περιέλθουν σε γνώση του (π.χ. πλήρωση προϋποθέσεων λήψης επιδόματος, εμφάνιση νέων περιουσιακών στοιχείων που θα περιέλθουν στην κυριότητα του [κληρονομιά κ.λπ.], απώλεια κυριότητας περιουσιακών στοιχείων, ανακοινώσεις απόλυσης, καταγγελίες μισθώσεων, εξαγορά ασφαλιστικών προϊόντων, κέρδη οποιασδήποτε μορφής κ.λπ.) και

ε) συναινεί σε διερεύνηση εναλλακτικής πρότασης αναδιάρθρωσης με το δανειστή ή όποιον ενεργεί νομίμως για λογαριασμό του, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013»,

στ) τη μεθοδολογία για τον ορισμό των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», όπως αποφασίστηκε από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους του Ν. 4224/2013,

ζ) την υπ’ αριθμ. πράξη 42/30.5.2014 Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας της Ελλάδος «Πλαίσιο εποπτικών υποχρεώσεων για τη διαχείριση των ανοιγμάτων σε καθυστέρηση και των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων» (ΦΕΚ Β΄ 1582),

η) την υπ’ αριθμ. ΕΒΑ−Ορ−2013−03/13.6.2013 «Γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών για τις βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την μεταχείριση των οφειλετών που έχουν παράσχει εμπράγματες εξασφαλίσεις και βρίσκονται σε δυσκολία αποπληρωμής»,

θ) το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκύπτει δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζει τα εξής:

Να θεσπίσει τον ακόλουθο Κώδικα Δεοντολογίας (στο εξής Κώδικας), κατ’ εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν. 4224/2013, ως εξής:

Α. Πεδίο εφαρμογής

Οι διατάξεις του Κώδικα εφαρμόζονται ...

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΥΠ' ΟΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΩΣ ΝΟΜΙΜΟ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΜΕΣΟ , ΕΦΟΣΟΝ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ - ΜΙΑ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΛΥΣΗ , ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΧΑΪΚΑΛΗ

ΑΠ 277/2014: Επιτρέπεται η καταγραφή με τεχνικά μέσα δημόσιων λειτουργών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους

277/2014 ΑΠ (ΠΟΙΝ)
Παθητική δωροδοκία. Αμεση συνέργεια σ΄ αυτή. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Πραγματικά περιστατικά. Δωροδοκία υπαλλήλου Πολεοδομίας, αρμόδιου για ζητήματα μεταφοράς συντελεστή δομήσεως και έκδοσης οικοδομικής αδείας. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Εσφαλμένη ερμηνεία. Διόρθωση ή συμπλήρωση πρακτικών. Αίτηση αναπομπής της υποθέσεως ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, προκειμένου αυτό να αποφασίσει επί αιτήσεως διορθώσεως - συμπληρώσεως των πρακτικών. Απόρριψη αιτήματος. Αιτίαση περί αναιτιολόγητης απόρριψης αιτήματος. Αόριστος ο λόγος, αφού δεν αναφέρει επί ποίων ζητημάτων αφορούσε η αίτηση διορθώσεως των πρακτικών για να κριθεί αν ήταν απαραίτητη η διόρθωση και αν ήταν αναγκαία η αναπομπή. Δικονομική ακυρότητα. Απαραίτητα στοιχεία κλητηρίου θεσπίσματος. Ακριβής καθορισμός της πράξης στο κλητήριο θέσπισμα. Αιτίαση περί προσδιορισμού της υπηρεσιακής ιδιότητας και των υπηρεσιακών καθηκόντων του κατηγορουμένου στην Πολεοδομία. Προσδιοριζόταν και η ιδιότητά του και τα υπηρεσιακά του καθήκοντα. Παράσταση πολιτικής αγωγής. Παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος - του δίδοντος το δώρο μόνο προς υποστήριξη της κατηγορίας. Καίτοι προσβάλλεται το έννομο αγαθό της καθαρότητος και του ακεραίου της διεξαγωγής της δημόσιας υπηρεσίας και δεν προστατεύεται ο τρίτος από τον οποίο ζητούνται τα δώρα, ωστόσο δεν αποκλείεται η επαγωγή συγκεκριμένης ζημίας και σε βάρος του, όταν πλήττεται ταυτόχρονα με το δημόσιο και το ιδιωτικό έννομο συμφέρον αυτού. Δυνατή στην περίπτωση αυτή η παράσταση του τρίτου ως πολιτικώς ενάγοντος προς υποστήριξη της κατηγορίας. Μέσα αποδείξεως. Παρανόμως αποκτηθέντα αποδεικτικά μέσα. Παράνομη παρακολούθηση σε ανοιχτή ακρόαση χωρίς προηγούμενη άρση του απορρήτου με βούλευμα του αρμοδίου δικαστικού συμβουλίου. Η αθέμιτη καταγραφή ιδιωτικής συνομιλίας με τεχνικά μέσα σε ψηφιακό δίσκο παραδεκτά λαμβάνεται υπ΄ όψιν από το Δικαστήριο, εφ΄ όσον όμως πρόκειται για πράξεις του κατηγορουμένου που εκδηλώθηκαν κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων και υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική. Καταθέσεις μαρτύρων σχετικές με τη μαγνητοφώνηση συνομιλίας μηνυτή και κατηγορουμένου. Μέσω των μαρτυρικών καταθέσεων το Δικαστήριο δεν χρησιμοποιεί τις εν λόγω συνομιλίες και απομαγνητοφωνήσεις ή το περιεχόμενο αυτών, απλώς τις αναφέρει ιστορικά. Ουδεμία ακυρότητα επήλθε απ΄ αυτό. Ελλειψη αιτιολογίας. Ελαφρυντικές περιστάσεις. Πρότερος έντιμος βίος. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά. Αναιτιολόγητη απόρριψή τους. Αναιρεί εν μέρει την υπ΄ αριθμ. 6210/2013 απόφαση του Τριμ. Εφ. (Πλημμ.) Αθηνών μόνο ως προς την απορριπτική των αυτοτελών ισχυρισμών διάταξη. Απορρίπτει κατά τα λοιπά αναίρεση.

Αριθμός 277/2014 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΣΤ` ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

 Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Κουτσόπουλο, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Κωνσταντίνο Φράγκο - Εισηγητή, Μαρία Βασιλάκη και Χρυσούλα Παρασκευά, Αρεοπαγίτες. Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 28 Ιανουαρίου 2014, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κατσιρώδη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων-κατηγορουμένων: 1. Β. Μ. του Σ., κατοίκου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αντώνιο Βγόντζα και 2. Γ. Μ. του Ν., κατοίκου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Μπόλη, για αναίρεση της υπ` αριθμ. 6210/2013 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγοντα τον Π. Κ. του Ι., κάτοικο ... που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σπύρο Αρώνη. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ` αυτή, και οι αναιρεσείοντες-κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 25 Οκτωβρίου 2013 δύο (2) αιτήσεις τους αναιρέσεως, αντίστοιχα, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1308/2013. Αφού άκουσε τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε: 1) να γίνει δεκτή εν μέρει η αίτηση αναίρεσης του πρώτου αναιρεσείοντα Β. Μ. του Σ. και συγκεκριμένα μόνο για το κεφάλαιο της απόρριψης των ελαφρυντικών και να απορριφθεί κατά τα λοιπά και 2) να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης του δεύτερου αναιρεσείοντα Γ. Μ. του Ν., 

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ 

1. Στο άρθρο 235 ΠΚ, όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 2 του ν. 2802/2000 και πριν από την εκ νέου αντικατάσταση με το άρθρο δεύτερο παρ. 1 του ν. 3666/2008, οριζόταν ότι "Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ο υπάλληλος, ο οποίος κατά παράβαση των καθηκόντων του ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή με την μεσολάβηση τρίτου, για τον εαυτό του ή για τρίτο, ωφελήματα οποιασδήποτε φύσης ή δέχεται υπόσχεση τούτων, προκειμένου να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σε αυτά". Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι, κατά το χρονικό διάστημα στο οποίο ίσχυσε και το οποίο καταλαμβάνει τις πράξεις που αποδίδονται στον αναιρεσείοντα Β. Μ. και φέρονται τελεσθείσες την 3-4-2006, 19-7-2006 και 26-7-2006, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας (δωροληψίας) ήταν απαραίτητο, εκτός από την ιδιότητα του δράστη ως υπαλλήλου, κατά την έννοια των άρθρων 13 εδ. α` και 263 α του ΠΚ,: α) τα δώρα ή τα ανταλλάγματα τα οποία ζητούσε ή λάμβανε ο δράστης ή των οποίων εξασφάλιζε την υπόσχεση καταβολής, που δεν αρμόζουν σ` αυτόν, να δίδοντο ή να υπήρχε υπόσχεση τούτων για μελλοντική ενέργεια ή παράλειψή του, χωρίς να ενδιαφέρει αν πραγματοποιήθηκε η μέλλουσα ενέργεια ή αν αυτός σκοπούσε σπουδαίως να εκτελέσει την εν λόγω ενέργεια και η ενέργεια ή παράλειψή του να περιλαμβάνεται στον κύκλο της αρμοδιότητάς του και να ανάγεται στην υπηρεσία του ή να αντίκειται στα καθήκοντά του, όπως διαγράφονται ή προκύπτουν από το νόμο ή τους υπηρεσιακούς κανονισμούς ή τις διαταγές ή τις οδηγίες των προϊσταμένων του ή την υπηρεσιακή του σχέση ή τη φύση της υπηρεσίας (Ολ ΑΠ 6/1998, Ολ ΑΠ 1778/1993, ΑΠ 125/2013). Εάν επρόκειτο για ήδη τελειωμένη ενέργεια ή παράλειψη, η πράξη ήταν ανέγκλητη μη αξιόποινη (ΑΠ 1448/2011, 675/2007, 2282/2003, ενώ ήδη, μετά τη νέα αντικατάσταση του άρ. 235 ΠΚ δια του ν. 3666/2008, τα δώρα μπορεί να αποβλέπουν τόσο σε μελλοντική όσο και σε τελειωμένη ενέργεια ή παράλειψη). Περαιτέρω, κατά το άρ. 46 παρ. 1β ΠΚ, με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται όποιος με πρόθεση παρέσχε άμεση συνδρομή στο δράστη κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης. Για τη στοιχειοθέτηση της άμεσης συνέργειας σε έγκλημα άλλου, βάσει της αρχής του περιορισμένου, παρακολουθητικού χαρακτήρα της συμμετοχής, που καθιερώνει το άρ. 48 του ΠΚ, απαιτείται, α) αφενός μεν ο άλλος (ο αυτουργός) να διαπράξει ή να αποπειραθεί τουλάχιστον να διαπράξει την άδικη πράξη, η οποία δεν καλύπτεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, από κάποιο λόγο που να αίρει το άδικο αυτής, δηλαδή πράξη που συνιστά τέλεση ή απόπειρα τέλεσης της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, αφετέρου δε ο συνεργός να τελέσει πράξη υποστηρικτική της.......

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 31/2014 : ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ EYNOΪΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ, ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΑΝ ΕΝΑΣ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΛΟΙ ΟΜΟΔΙΚΟΙ, ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΗ ΕΚΚΑΛΕΣΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΛΟ ΟΜΟΔΙΚΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 537 ΤΟΥ ΚΠΟΛΔ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ Ο ΜΗ ΑΣΚΗΣΑΣ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΑΠΛΟΣ ΟΜΟΔΙΚΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ- ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΦΕΤΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ,ΟΥΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΜΗ ΑΣΚΗΣΑΝΤΟΣ ΕΦΕΣΗ ΟΜΟΔΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤ' ΕΦΕΣΗ ΔΙΚΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ- ΤΟ ΕΠΕΚΤΑΚΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ ΕΙΤΕ ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΤΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 

Δικαστήριο:ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:31
Ετος:2014

Περίληψη

Επεκτατικό αποτέλεσμα της έφεσης -. Απαιτείται ταυτότητα αιτιολογικού και διατακτικού της πρωτόδικης απόφασης ως προς όλους τους ομοδίκους. Kατ’ απόκλιση από την αρχή ότι η ενέργεια της εφετειακής απόφασης ωφελεί και βλάπτει κατ' αρχήν μόνο τους διαδίκους της έκκλητης δίκης καθώς και όσους τρίτους υπόκεινται στο δεδικασμένο (ΚΠολΔ 325 - 329) ή την εκτελεστότητα (ΚΠολΔ 919 – 920). Δεν πρέπει όμως ο ομόδικος να έχει αποδεχθεί την απόφαση. Δεν συνάγεται όμως αποδοχή από την παραμέληση άσκησης έφεσης μέσα στη νόμιμη προθεσμία. Δεν απαιτείται να διαλαμβάνεται σχετική διάταξη υπέρ του μη εκκαλέσαντος ομοδίκου ή αυτός να είχε ενεργό συμμετοχή στην κατ’ έφεση δίκη. Πάντως, ο ομόδικος μπορεί και να συμμετάσχει στη δίκη του εφετείου ή να ασκήσει αναγνωριστική αγωγή προς αναγνώριση του αυτοδικαίως και υπέρ αυτού επεκτεινόμενου ευνοϊκού δεδικασμένου ή να αμυνθεί με ανακοπή κατά τη εκτέλεση (ΚπολΔ 933). Αν η θέση του δικαστηρίου αυτού είναι θετική, θα πρέπει να κηρυχθεί απλώς ανενεργός ο τίτλος δηλαδή η πρωτόδικη απόφαση έναντι του μη εκκαλέσαντος ομοδίκου με συνέπεια να μη δύναται να γίνει εκτελεστή. Η πρωτόδικη απόφαση, τυπικά διατηρείται και δεν εξαφανίζεται αφού δεν ασκήθηκε έφεση κατ' αυτής από τον μη εκκαλέσαντα ομόδικο. Ο μη εκκαλέσας ομόδικος, εφόσον δεν υπήρξε διάδικος (εκκαλών, εφεσίβλητος) στην εφετειακή δίκη, δεν νομιμοποιείται να ασκήσει αναίρεση (ΑΠ 187/07).
Κείμενο Απόφασης

Αριθμός 31/2014

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Δ' Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Νικόλαο Λεοντή, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου, Δημητρούλα Υφαντή, Ιωάννα Πετροπούλου και Γρηγόριο Λαπατά, Αρεοπαγίτες.
    ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 18 Οκτωβρίου 2013 με την παρουσία και της Γραμματέως Ελένης Τσιουρή για να δικάσει μεταξύ:
    Του αναιρεσείοντος: Γ. Θ., κατοίκου ... ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Νικόλαο Διακογιάννη και κατέθεσε προτάσεις.
    Της αναιρεσιβλήτου: Π. Ζ., κατοίκου ..., η οποία δεν παραστάθηκε και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
    Κοινοποιούμενη: Στο νομικό πρόσωπο με την επωνυμία ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο δεν παραστάθηκε. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 11-1-2007 αγωγή της ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 2884/2008 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 2111/2010 μη οριστική και 2487/2012 οριστική του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων με την από 23-9-2012 αίτησή του.
    Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Γρηγόριος Λαπατάς, ανέγνωσε την από 8-3-2013 έκθεση του κωλυομένου να συμμετάσχει στην σύνθεση του Δικαστηρίου, Αρεοπαγίτη Βασίλειο Λαμπρόπουλο, με την οποία εισηγήθηκε την παραδοχή του τρίτου λόγου και την απόρριψη των λοιπών λόγων της από 23-9-2012 αιτήσεως αναιρέσεως.
    Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως, και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
    ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Κατά το άρθρο 576 παρ.2 ΚΠολΔ, αν ο αντίδικος εκείνου που επισπεύδει τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί, αλλά δεν λάβει μέρος σ'αυτήν με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, ο ʼρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η κλήση επιδόθηκε νομότυπα προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία εκείνου που έχει κλητευθεί. Στην προκείμενη περίπτωση, από την προσκομιζόμενη με επίκληση από τον αναιρεσείοντα υπ'αριθμόν .../29.7.2013 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της από 23.9.2012 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 821/27.9.2012 ένδικης αίτησης αναίρεσης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία είχε αναβληθεί εκ του πινακίου η συζήτηση της υπόθεσης, ως και η από 22.7.2013 βεβαίωση της Γραμματείας του Αρείου Πάγου για την αμέσως προηγούμενη αναβολή, επιδόθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως στην αναιρεσίβλητη Π. Ζ.. Επομένως, εφόσον αυτή δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του πινακίου, πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση, παρά την απουσία της, σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 576 παρ.2 του ΚΠολΔ.
    ΙΙ. Κατά το άρθρο 537 Κ.Πολ.Δ., αν περισσότεροι νικήθηκαν με την ίδια απόφαση και για τους ίδιους λόγους και ένας μόνο άσκησε έφεση, η απόφαση που δέχεται την έφεση ισχύει και υπέρ των ομοδίκων που δεν άσκησαν έφεση εφόσον δεν αποδέχθηκαν την πρωτόδικη απόφαση. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα ευνοϊκά αποτελέσματα της απόφασης του Εφετείου...

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΤΑΝ Η ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ, H ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΗ, ΕΦΟΣΟΝ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤΑΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΕ ΑΝΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ

     Παρακάτω παρατίθεται η υπ' αριθμό 4079/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με υπογραμμισμένα με έγχρωμη μελάνη τα ενδιαφέροντα σημεία της, με την οποία γίνεται δεκτό ότι καταρχήν η κατάσχεση η οποία επιβάλλεται για ποσό μικρότερο του πράγματι οφειλόμενου είναι έγκυρη και δεν πάσχει, εκτός αν ο περιορισμός δεν είναι ορισμένος και δεν επιφέρει τη μετάπτωση της παροχής σε ανεκκαθάριστη, κάτι που επιβάλλεται προκειμένου ο οφειλέτης να τελεί σε γνώση του ποσού και του ποιού της παροχής, για την ικανοποίηση της οποίας μπορεί να γίνει σε βάρος του αναγκαστική εκτέλεση
Ολόκληρη η απόφαση σε pdf ΕΔΩ




   








 ...

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ 108/2014 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΚΡΙΝΕ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ , ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΠΑΡΑΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΝΔΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ

Εξυπακούεται ότι η εν λόγω δικαστική  κρίση αφορά μόνον την συγκεκριμένη υπόθεση και επιπλέον υπόκειται σε αναιρετικό έλεγχο , ενώ άλλα δικαστήρια μπορούν να κρίνουν την σχετική διάταξη  σύμφωνη με το Σύνταγμα, όπως το έχουν πράξει μέχρι σήμερα. 



ΕΦΕΤΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
                                                  Αριθμός απόφασης 108/2014      
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Λάμπρο Καρέλο, Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος Εφετών και τη γραμματέα Αναστασία Βαρδάκα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2 Απριλίου 2014, για να δικάσει την εξής υπόθεση:
Της εκκαλούσης …………., κατοίκου ……………. Ιωαννίνων, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Μπασιό.       .
Με την 24/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων απορρίφθηκε η από 8-7-2013 (αρ. κατ. 759/17-7-2013) ανακοπή της εκκαλούσης.
Την ανωτέρω απόφαση προσέβαλε η ανακόπτουσα με την από 14-3-2014 (αρ. κατ. 36/20-3-2014) έφεσή της, με την οποία ζητά, όσα αναφέρονται σ’ αυτή.
Με την 119/21-3-2014 πράξη ορίστηκε δικάσιμος για τη συζήτηση της έφεσης η ανωτέρω.
Εκφωνήθηκε η υπόθεση με τη σειρά εγγραφής της στο πινάκιο και παραστάθηκε η εκκαλούσα, όπως αναφέρεται παραπάνω.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσης ζήτησε, όσα αναφέρονται στις προτάσεις του και στα πρακτικά.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 14-3-2014 (αρ. κατ. 36/20-3-2014) έφεση στρέφεται κατά της 24/2014 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας...

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

ΒΑΣΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ



     ΖΟΕ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΟΡΕΙΝΩΝ ΟΓΚΩΝ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Καθορισμός χρήσεων γης και όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του έτους 1923 περιοχή της χερσονήσου Λαυρεωτικής (Ν. Αττικής)- ΦΕΚ  125/Δ/1998  ΧΑΡΤΗΣ ΕΔΩ

Καθορισμός Ζωνών προστασίας των ορεινών όγκων της Χερσονήσου της Λαυρεωτικής (ΦΕΚ 121/Δ/2003)
Διόρθωση Σφάλματος (ΦΕΚ 333/Δ/11.4.2003) 
Διόρθωση Σφάλματος (ΦΕΚ 796/Δ/29.7.2003)
  ΧΑΡΤΗΣ ΕΔΩ

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ

ΑΝΑΒΥΣΣΟΣ
         Σημείωση: Για την περιοχή του Αγίου Νικολάου, ως προς την δημιουργία των κοινοχρήστων χώρων και την υποχρέωση αποζημίωσής ή μη των πρώην ιδιοκτητών τους, σημαντικές είναι α) η 664/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου (ΕΔΩ) και β) η 10/1964 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Αναβύσσου (ΕΔΩ)

ΚΑΛΥΒΙΑ 


ΚΟΥΒΑΡΑΣ


ΠΑΛΑΙΑ ΦΩΚΑΙΑ 

ΣΑΡΩΝΙΔΑ