Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

ΠΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ (ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΠΕΛΟΥΖΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΙΟΥΒΑΣ) ΚΡΙΝΟΥΝ, ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ, ΔΥΟ ΟΜΟΙΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ 293/2017 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ 1636/2016 ΚΑΙ 35/2014 ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ )

  Ή βλέποντας την Ελληνική Δικαιοσύνη, όπως πραγματικά είναι, χωρίς ψευδαισθήσεις και χωρίς ωραιοποιήσεις 

    
    Σε αυτό το ιστολόγιο έχει αναρτηθεί η ομόφωνη υπ' αριθμό 1636/2016  απόφαση του Αρείου Πάγου (ΕΔΩ), στην οποία ασκείται δριμεία κριτική , διότι με αυτήν απορρίπτεται αίτηση αναίρεσης , ως απαράδεκτη, λόγω του ότι η σχετικώς με την άσκησή της συνταχθείσα έκθεση αναίρεσης του διευθυντή των φυλακών, ενώπιον του οποίου ασκήθηκε η αναίρεση αυτή από τον κρατούμενο αναιρεσείοντα, υπογραφόταν μεν τόσον από τον διευθυντή , όσο και από τον αναιρεσείοντα ,  πλην όμως η συνημμένη σε αυτήν αίτηση αναίρεσης, στην οποία ρητώς γινόταν αναφορά στην έκθεση αναίρεσης ως περιέχουσα τους λόγους της αναίρεσης ( επισυναπτόμενης, επαναλαμβάνεται, της αίτησης αυτής στην έκθεση αναίρεσης)  υπογραφόταν μόνον από τον αναιρεσείοντα και όχι και από τον συντάξαντα την έκθεση αναίρεσης διευθυντή των φυλακών.
    Ειδικότερα, στην παραπάνω αναφερόμενη ανάρτηση (ΕΔΩ) η εν λόγω  , περιεχόμενη στην υπ' αριθμό 1636/2016 απόφαση , δικαστική κρίση καυτηριάζεται ως τυπολατρική και παραβαίνουσα τόσο την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( από 27.5.2014 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ,   που εκδόθηκε επί της υπόθεσης  Μπουλουγουράς κατά Ελλάδας) , όσο και την νομολογία του ίδιου του Αρείου Πάγου (ΑΠ 35/2014 ).
    Μάλιστα, στην ίδια ανάρτηση επισημαίνεται ότι στην ομόφωνη λήψη της παραπάνω υπ' αριθμό 1636/2016 απόφασης συμμετείχαν και οι Αρεοπαγίτες Ειρήνη Κιουρκτσόγλου - Πετρουλάκη (Πρόεδρος) και Βασίλειος Καπελούζος,  οι οποίοι, κατά την λήψη της αντίθετης προς την υπ' αριθμό 1636/2016 , επίσης  παραπάνω αναφερόμενης, υπ' αριθμό  35/2014  απόφασης του Αρείου Πάγου , είχαν την ακριβώς αντίθετη άποψη, από αυτή, την οποία διατύπωσαν κατά την λήψη της υπ' αριθμό 1636/2016 απόφασης του Αρείου Πάγου , γεγονός το οποίο αποδόθηκε στο ότι είναι δικαιολογημένο οι άνθρωποι, μέσα σε δύο χρόνια,  να αλλάζουν άποψη για ένα θέμα.
      Η προαναφερόμενη υπ' αριθμό 1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου κρίθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2016.
    Στην σύνθεση, που εξέδωσε την προαναφερόμενη υπ' αριθμό 1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου συμμετείχαν και οι Αρεοπαγίτες
                                    Βασίλειος Καπελούζος 
            Δημήτριος Γεώργας ( ως    Εισηγητής)              και 
                                  Δημήτριος Τζιούβας
    
     Αυτό, όμως, που πράγματι εντυπωσιάζει, είναι ότι αυτοί οι ίδιοι παραπάνω Αρεοπαγίτες, σε λιγότερο από τέσσερις (4) μήνες μετά και συγκεκριμένα στις 15 Φεβρουαρίου 2017, μετείχαν  στην σύνθεση του ίδιου Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, που εξέδωσε , την επίσης ομόφωνη, υπ' αριθμό 293/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου, στην οποία υιοθετείται η παραπάνω αναφερόμενη  αυτονόητη άποψη ,  με βάση την οποία  , κατά τα ανωτέρω, κατακρίθηκε  η υπ' αριθμό 1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου , ότι δηλαδή: 
" Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 148 έως 153, 473 παρ. 2, 474 παρ. 1-2, 476 παρ.1, 484 παρ.1, 509 παρ.1-2, 510 και 513 παρ.1 ΚΠοινΔ προκύπτει ότι για να είναι παραδεκτή η αίτηση αναιρέσεως κατά βουλεύματος ή αποφάσεως, πρέπει στη δήλωση ασκήσεώς της να περιέχονται, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, οι λόγοι αναιρέσεως. Διαφορετικά, αν δεν περιέχεται ένας τουλάχιστον από τους λόγους αναιρέσεως που αναφέρονται περιοριστικά στα άρθρα 484 και 510 ΚΠοινΔ, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Δεν αρκεί απλή επανάληψη του κειμένου της διατάξεως, που προβλέπει που θεμελιώνουν την προβαλλόμενη αιτίαση και χωρίς προσδιορισμό της επικαλούμενης νομικής πλημμέλειας. Δεν επιτρέπεται η συμπλήρωση αόριστου λόγου αναιρέσεως με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή με άσκηση προσθέτων λόγων αναιρέσεως, οι οποίοι προϋποθέτουν, κατά το άρθρο 509 παρ. 2 ΚΠοινΔ, την άσκηση παραδεκτής αιτήσεως αναιρέσεως (Ολ.ΑΠ 2/2002,19/2001). Παραδεκτή συμπλήρωση με παραπομπή σε λόγους αναιρέσεως, που περιέχονται σε άλλο έγγραφο, υπάρχει μόνο όταν η έκθεση περιέχει ρητή αναφορά στο σχετικό έγγραφο, που είναι προσαρτημένο σ' αυτή και φέρει την υπογραφή του αναιρεσείοντος ή του πληρεξουσίου συνηγόρου του και του αρμόδιου υπαλλήλου-γραμματέως, οπότε αυτό συναποτελεί με την έκθεση αναιρέσεως αναπόσπαστο και ενιαίο ολικό κείμενο αναιρετικών λόγων κατά του προσβαλλόμενου βουλεύματος ή της προσβαλλόμενης αποφάσεως.
     Η τυχόν έλλειψη υπογραφής του αρμόδιου γραμματέως στο προσαρτημένο έγγραφο μπορεί να αναπληρώνεται από άλλο στοιχείο, που πιστοποιεί τη διαδικαστική σύνδεση και ενοποίηση του με την έκθεση αναιρέσεως, χωρίς η έλλειψη αυτή να καθιστά την έκθεση απαράδεκτη, γεγονός που θα ενείχε άσκοπη τυπολατρία και θα προσέκρουε στην, υπερνομοθετικής ισχύος, διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, καθώς και τις διατάξεις των άρθρων 20 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος, περαιτέρω δε θα περιόριζε δυσανάλογα το δικαίωμα προσβάσεως του κατηγορουμένου στο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Περαιτέρω, είναι παραδεκτή η αναίρεση, κατ' άρθρο 504 παρ.2 ΚΠοινΔ και κατ' αποφάσεως δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, που απορρίπτει έφεση του κατηγορουμένου, κατά αποφάσεως πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, κηρύξαντος εαυτό αναρμόδιο καθ' ύλην. Εξ άλλου από την διάταξη του όρθρου 32 παρ.1 ΚΠοινΔ κατά την οποία καμία απόφαση ποινικού δικαστηρίου σε δημόσια συνεδρίαση ή σε συμβούλιο ... δεν έχει κύρος εάν δεν ακουσθεί προηγουμένως ο εισαγγελέας, προκύπτει ότι εις ην περίπτωση ο εισαγγελέας δεν υπέβαλε πρόταση για τους λόγους αναιρέσεως, αλλ' εισήγαγε την υπόθεση στο δικαστήριο και επρότεινε απαράδεκτο της αιτήσεως αναιρέσεως, το δικαστήριο δεν εισέρχεται στην περαιτέρω κατ' ουσίαν έρευνα αυτής, μέχρις ότου υποβληθεί τέτοια εισαγγελική πρόταση"
    Και παρακάτω αναφέρεται στην παραπάνω υπ' αριθμό 293/2017 απόφαση: 


"    Στη προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση της 30/2016 κρινόμενης εκθέσεως αναιρέσεως προκύπτουν τα εξής: 1]στη πρώτη σελίδα αυτής α] αναγράφεται ότι οι λόγοι της αιτήσεως κατά της με αριθμό 6444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών [με την οποία απορρίφθηκε έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, κηρύχθηκε καθ'ύλην αναρμόδιο το Δικαστήριο και παραπέμφθηκε η εκδίκαση της υποθέσεως στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών] αναφέρονται στη συνημμένη αίτηση, β] η έκθεση υπογράφεται από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος και τον Γραμματέα του Εφετείου Αθηνών,2]η συνημμένη πολυσέλιδη αίτηση περιέχει ουσιαστικούς αναιρετικούς λόγους. 
         Συνεπώς, η αίτηση αυτή και η έκθεση αναιρέσεως αποτελούν ενιαίο κείμενο αναιρετικών λόγων, που παραδεκτά ασκήθηκε, αφού φέρει τις ως άνω υπογραφές. Όμως, ο εισαγγελέας θεωρώντας ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι αόριστη και δεν υποβλήθηκε νομότυπα, διότι δεν υπογράφεται και η συνημμένη αίτηση από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου, δεν υπέβαλε πρόταση επί της ουσίας της αιτήσεως αναιρέσεως, αλλά εισήγαγε την υπόθεση, με πρόταση να κηρυχθεί απαράδεκτη η ως άνω αίτηση. Επομένως, το παρόν Δικαστήριο πρέπει να απόσχει από την περαιτέρω ουσιαστική έρευνα των λόγων της εν λόγω αιτήσεως αναιρέσεως προκειμένου αυτή να επανεισαχθεί στο ακροατήριο του μετά την σύνταξη σχετικής εισαγγελικής προτάσεως".
         
        Με άλλα  λόγια, λοιπόν, οι Αρεοπαγίτες κύριοι Βασίλειος Καπελούζος, Δημήτριος Γεώργας και Δημήτριος Τζιούβας ,  στις 19 Οκτωβρίου 2016 έκριναν, με την υπ' αριθμό  1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου , ότι είναι απορριπτέα, ως απαράδεκτη, μία αναίρεση , όταν η έκθεση αναίρεσης υπογράφεται τόσον από τον συντάξαντα αυτή διευθυντή της φυλακής , ενώπιον του οποίου αυτή ασκήθηκε , όσο και από τον αναιρεσείοντα κρατούμενο, λόγω του ότι το συνημμένο στην έκθεση αυτή έγγραφο, που περιέχει τους λόγους της αναίρεσης και στο οποίο ρητώς αναφέρεται η έκθεση αναίρεσης, ως περιέχον τους λόγους της αναίρεσης, υπογράφεται μόνον από τον αναιρεσείοντα και όχι και από τον διευθυντή της φυλακής, ενώπιον του οποίου η αναίρεση ασκήθηκε και λιγότερο από τέσσερις (4) μήνες μετά,  στις 15 Φεβρουαρίου 2017 , αυτοί οι ίδιοι Αρεοπαγίτες έκριναν ότι μία αναίρεση είναι παραδεκτή, όταν την σχετική έκθεση υπογράφει τόσον ο γραμματέας, ενώπιον του οποίου ασκείται, όσο και ο αναιρεσείων ή ο πληρεξούσιος δικηγόρος του, έστω κι αν οι λόγοι της περιέχονται, σύμφωνα με την έκθεση αναίρεσης,  σε συνημμένο σε αυτήν  έγγραφο, που υπογράφει μόνον ο αναιρεσείων και όχι και ο γραμματέας ενώπιον του οποίου ασκείται, αφού μία τέτοια απόρριψη  "θα ενείχε άσκοπη τυπολατρία και θα προσέκρουε στην, υπερνομοθετικής ισχύος, διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, καθώς και τις διατάξεις των άρθρων 20 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος".
    Πολύ ωραία ! 
    Και για να μην πιστέψει κανείς ότι πρόκειται για ανόμοιες περιπτώσεις , παρακάτω παρατίθενται οι σχετικές περικοπές από τις παραπάνω αποφάσεις, που περιγράφουν το κρινόμενο από αυτές ένδικο μέσο της αναίρεσης,  που έχουν ως εξής: 

    1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου 


     "Στην προκειμένη περίπτωση, στις 31-12-2015 ο αναιρεσείων, κρατούμενος στο κατάστημα Κράτησης Άμφισσας, εμφανίσθηκε ενώπιον του Διευθυντή του παραπάνω καταστήματος Ι.............. και δήλωσε κατά λέξη ότι ασκεί αναίρεση «κατά της υπ'αριθμ. 383,449-450/22-12-2015 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών, με την οποία καταδικάσθηκε σε ποινή καθείρξεως είκοσι έξι (26) ετών, με εκτιτέα ποινή είκοσι πέντε (25) έτη και χρηματική ποινή είκοσι οκτώ (28.000,00) ευρώ, για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε μεταφορά και προώθηση σε έδαφος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είκοσι δύο (22) αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών, χωρίς την επιβαρυντική περίσταση κινδύνου για ανθρώπινη ζωή, για τους παρακάτω λόγους που αναφέρονται στην επισυναπτόμενη αίτησή του "
       
      293/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου


"Στη προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση της 30/2016 κρινόμενης εκθέσεως αναιρέσεως προκύπτουν τα εξής: 1]στη πρώτη σελίδα αυτής α] αναγράφεται ότι οι λόγοι της αιτήσεως κατά της με αριθμό 6444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών [με την οποία απορρίφθηκε έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, κηρύχθηκε καθ'ύλην αναρμόδιο το Δικαστήριο και παραπέμφθηκε η εκδίκαση της υποθέσεως στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών] αναφέρονται στη συνημμένη αίτηση, β] η έκθεση υπογράφεται από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος και τον Γραμματέα του Εφετείου Αθηνών,2]η συνημμένη πολυσέλιδη αίτηση περιέχει ουσιαστικούς αναιρετικούς λόγους.
    Συνεπώς, η αίτηση αυτή και η έκθεση αναιρέσεως αποτελούν ενιαίο κείμενο αναιρετικών λόγων, που παραδεκτά ασκήθηκε, αφού φέρει τις ως άνω υπογραφές. Όμως, ο εισαγγελέας θεωρώντας ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι αόριστη και δεν υποβλήθηκε νομότυπα, διότι δεν υπογράφεται και η συνημμένη αίτηση από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου, δεν υπέβαλε πρόταση επί της ουσίας της αιτήσεως αναιρέσεως, αλλά εισήγαγε την υπόθεση, με πρόταση να κηρυχθεί απαράδεκτη η ως άνω αίτηση. Επομένως, το παρόν Δικαστήριο πρέπει να απόσχει από την περαιτέρω ουσιαστική έρευνα των λόγων της εν λόγω αιτήσεως αναιρέσεως προκειμένου αυτή να επανεισαχθεί στο ακροατήριο του μετά την σύνταξη σχετικής εισαγγελικής προτάσεως."
    Εξυπακούεται ότι το στοιχείο, και στις δύο υποθέσεις, που καθιστά το υπογραφόμενο μόνο από τον αναιρεσείοτα δικόγραφο της αίτησης αναίρεσης ενιαίο κείμενο με την έκθεση αναίρεσης , που υπογράφουν τόσο ο αναιρεσείων, όσο και υπάλληλος , ενώπιον του οποίου κατατίθεται η αναίρεση και στην οποία επισυνάπτεται η  αίτηση αναίρεσης , είναι  οι  παρατιθέμενες  στις  εκθέσεις αναίρεσης φράσεις  " ασκεί αναίρεση ...για τους παρακάτω λόγους που αναφέρονται στην επισυναπτόμενη αίτησή του"  (στην περίπτωση της υπ' αριθμό 1636/2016 απόφασης)  και "οι λόγοι της αιτήσεως  ... αναφέρονται στη συνημμένη αίτηση"  (στην περίπτωση της 293/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου"), αφού , ούτε και στην περίπτωση της υπ' αριθμό 293/2017 απόφασης φαίνεται να υπάρχει κάποια (ούτως ή άλλως αχρείαστη)  ακόμη πιο πανηγυρική διατύπωση ως προς το ενιαίο των δύο δικογράφων , λόγο για τον οποίο, εξάλλου, στην υπ' αριθμό 293/2017 απόφαση, αποσαφηνίζεται  ότι  " Η τυχόν έλλειψη υπογραφής του αρμόδιου γραμματέως στο προσαρτημένο έγγραφο μπορεί να αναπληρώνεται από άλλο στοιχείο, που πιστοποιεί τη διαδικαστική σύνδεση και ενοποίηση του με την έκθεση αναιρέσεως..." , χωρίς να αξιώνεται η χρήση πανηγυρικών εκφράσεων , ενώ το στοιχείο, που πιστοποιεί τη διαδικαστική σύνδεση του μη υπογραφόμενου από τον υπάλληλο, ενώπιον του οποίου κατατίθεται η αναίρεση , δικογράφου της αίτησης αναίρεσης,   με την έκθεση αναιρέσεως που ο υπάλληλος αυτός συντάσσει και  υπογράφει και στην οποία  επισυνάπτεται η  εν λόγω αίτηση αναίρεσης  , είναι ότι στην έκθεση αυτή αναφέρεται   ότι οι λόγοι της αναίρεσης αναφέρονται στην συνημμένη στην εν λόγω έκθεση αίτηση αναίρεσης.
   Παρ' όλα τα ανωτέρω, όμως , οι ίδιοι δικαστές, στην υπ' αριθμό 1636/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου, αξιώνουν να "αναφέρεται"  ότι το συνημμένο στην έκθεση αναίρεσης έγγραφο της αίτησης αναίρεσης "  αποτελεί "ενιαίο σώμα" " με την έκθεση αναίρεσης, χωρίς να αρκούνται στο ότι η έκθεση αναιρέσεως ρητώς αναφέρει ότι οι λόγοι της αναίρεσης αναφέρονται στην συνημμένη σε αυτήν αίτηση αναιρέσεως  , δηλαδή αξιώνουν μία ακόμη πιο πανηγυρική διατύπωση, την οποία "ξεχνούν" στην 293/2017 απόφαση, με την οποία κατακρίνουν μία τέτοια αξίωση ως  τυπολατρική!.   
   Πέραν της εύλογης πικρίας , που γεννάται στον αναιρεσείοντα και τον συνήγορο του στην υπόθεση της υπ' αριθμό 636/2016 απόφασης του Αρείου Πάγου (για την οποία, σημειωτέον, έχει γίνει προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) , το παραπάνω θέμα αναδεικνύεται για να γίνει αντιληπτός ο τρόπος και το επίπεδο απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα, που βέβαια δεν οφείλονται, κατά κανόνα,  ούτε στην έλλειψη γνώσεων , ούτε στην έλλειψη εμπειρίας αλλά σε άλλους παράγοντες, για τους οποίους ο καθένας μπορεί να κάνει τις δικές του σκέψεις. 
     Για την πληρότητα της έκθεσης όλων των στοιχείων του θέματος, παρακάτω παρατίθενται και οι δύο παραπάνω αναφερόμενες υπ' αρ. 1636/2016 και 293/2017 αποφάσεις του Αρείου Πάγου αλλά και η υπ' αρ. 35/2014 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου  και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. 


Αριθμός 1636/2016
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ; ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ειρήνη Κιουρκτσόγλου -Πετρουλάκη Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, (σύμφωνα με την υπ'αριθμ. 118/2016 πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου), Βασίλειο Καπελούζο, Δημήτριο Γεώργα - Εισηγητή, Δημήτριο Τζιούβα και Ιωάννη Μπαλιτσάρη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Οκτωβρίου 2016, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνου Παρασκευαΐδη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου .......... ή ........ . του ........., κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Αμφισσας, που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Τσαλικίδη, για αναίρεση της υπ'αριθμ. 383,449,450/2015 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών. Με συγκατηγορούμενο τον .......... του .........
Το Πενταμελές Εφετείο Πατρών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 31 Δεκεμβρίου 2015 αίτησή του
αναιρέσεως, μετά των από 10 Μαρτίου 2016 και 19 Σεπτεμβρίου 2016 προσθέτων λόγων, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 228/2016.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης και οι επ'αυτής πρόσθετοι λόγοι.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις του άρθρου 474 παρ. 1 και 2 Κ.Π.Δ, προκύπτει ότι, με την επιφύλαξη της διατάξεως...
της παρ. 2 του άρθρου 473, το ένδικο μέσο της αναιρέσεως κατά της καταδικαστικής αποφάσεως ασκείται με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση (ή το βούλευμα) ή στο γραμματέα του Ειρηνοδικείου ή στον προϊστάμενο της προξενικής αρχής που βρίσκεται στο εξωτερικό και στην περιφέρεια των οποίων κατοικεί ή διαμένει προσωρινά ο δικαιούμενος. Αν αυτός κρατείται στη φυλακή, η δήλωση μπορεί να γίνει και σε εκείνον που τη διευθύνει. Για τη δήλωση συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλλει ή τον αντιπρόσωπο του (άρθρ. 465 παρ. 1) και από εκείνον που τη δέχεται. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 507 παρ. 1 και 473 παρ. 1 Κ.Π.Δ, η προθεσμία για την άσκηση αναιρέσεως, όπου ειδική διάταξη νόμου δεν ορίζει διαφορετικά είναι δέκα ημέρες από τη δημοσίευση της αποφάσεως, κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 473, η προθεσμία για την άσκηση της αναιρέσεως αρχίζει από τότε που η τελεσίδικη απόφαση θα καταχωρηθεί καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο που τηρείται στη γραμματεία του ποινικού δικαστηρίου.
Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 2 ΚΠΔ στην έκθεση (ασκήσεως του ενδίκου μέσου), πρέπει να διατυπώνονται και οι λόγοι για τους οποίους ασκείται το ένδικο μέσο". Από τη διάταξη αυτή σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 462 ιδίου Κώδικα, προκύπτει ότι προϋπόθεση του κύρους της αιτήσεως αναιρέσεως κατά της αποφάσεως είναι να περιέχεται σε αυτή ισχυρός λόγος αναιρέσεως εκ των διαλαμβανομένων περιοριστικώς στο άρθρο 510 ίδιου Κώδικα. Σε κάθε περίπτωση ο λόγος αυτός πρέπει να είναι διατυπωμένος κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, διότι διαφορετικά η αίτηση είναι απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ. Απλή παράθεση του κείμενου της σχετικής διατάξεως που προβλέπει το λόγο αναιρέσεως, χωρίς αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την επικαλούμενη πλημμέλεια, δεν αρκεί. Περαιτέρω από τα άρθρα 476 παρ. 1, 509 παρ. 2 και 513 παρ. 1, συνάγεται ότι απαραίτητη προϋπόθεση για το παραδεκτό των πρόσθετων λόγων αναίρεσης, είναι το παραδεκτό της αίτησης αναίρεσης. Εάν αυτή είναι απαράδεκτη, εκτός άλλων λόγων και διότι είναι αόριστοι και ασαφείς οι λόγοι της, τότε είναι απαράδεκτοι καΐσατρόσθετοι λόγοι αναίρεσης και δεν επιτρέπεται με αυτούς ούτε ακόμη και διασαφήνιση, ανάπτυξη ή συμπλήρωση των αόριστων και ασαφών λόγων της αίτησης αναίρεσης. Συνεπώς, αν δεν υπάρχει τουλάχιστον ένας ορισμένος λόγος αναιρέσεως, δεν ερευνώνται οι πρόσθετοι λόγοι, ακόμη και αν είναι από εκείνους που κατά το άρθρο 511 λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως, διότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει αναίρεση (ολ.ΑΠ 19/2001 ΑΠ ολ. 2/2002).
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι ο δικαιούμενος σε άσκηση αναιρέσεως κατ'αποφάσεως ασκεί αυτήν με δήλωση που επιδίδεται στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ή με δήλωση στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση ή με δήλωση στο διευθυντή των φυλακών, όπου ο δικαιούμενος σε αναίρεση κρατείται, για την οποία συντάσσεται έκθεση, στην οποία διατυπώνονται οι λόγοι ασκήσεως του ενδίκου μέσου και υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλλει ή τον αντιπρόσωπο του και εκείνον που την δέχεται και όχι με δικόγραφο που κατατίθεται ή εγχειρίζεται στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση ή στο διευθυντή των φυλακών όπου κρατείται ο αναιρεσείων, έστω και αν για την κατάθεση ή εγχείρηση του δικογράφου αυτού ο γραμματεύς ή ο διευθυντής των φυλακών συνέταξε έκθεση με τον τρόπο που ορίζουν οι διατάξεις των άρθρων 148 έως 153 ΚΠοινΔ. Και τούτο διότι οι άνω διατάξεις του ΚποινΔ, περί του τρόπου ασκήσεως του ενδίκου μέσου, επομένως και της αναιρέσεως ως ειδικές κατισχύουν της γενικής διατάξεως του άρθρου 74 ΚποινΔ κατά την οποία οι αιτήσεις και δηλώσεις των κρατουμένων κατηγορουμένων υποβάλλονται δια εγγράφου εγχειριζομένου στο διευθυντή του καταστήματος συντασσομένης εκθέσεως, διαβιβάζονται δε αυτές αμέσως προς την αρμόδια αρχή, ως προς δε τα αποτελέσματα αυτών θεωρούνται ως να είχαν ληφθεί απ ευθείας παρά της αρμοδίας αρχής. Εξ'άλλου κατ'άρθρα 476 παρ. 1 ΚΠΔ, όταν το ένδικο μέσο ... ασκήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από το νόμο για την άσκησή του ... το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (ως συμβούλιο) που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά ύστερα από πρόταση του Εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανιστούν, κηρύσσει απαράδεκτο το ένδικο μέσο και κατ'άρθρ. 513 παρ. 1 αν υπάρχει περίπτωση απαραδέκτου κατά το άρθρο 476, το δικαστήριο του Αρείου Πάγου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης ως απαράδεκτη.
Στην προκειμένη περίπτωση, στις 31-12-2015 ο αναιρεσείων, κρατούμενος στο κατάστημα Κράτησης Άμφισσας, εμφανίσθηκε ενώπιον του Διευθυντή του παραπάνω καταστήματος Ι.............. και δήλωσε κατά λέξη ότι ασκεί αναίρεση «κατά της υπ'αριθμ. 383,449-450/22-12-2015 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών, με την οποία καταδικάσθηκε σε ποινή καθείρξεως είκοσι έξι (26) ετών, με εκτιτέα ποινή είκοσι πέντε (25) έτη και χρηματική ποινή είκοσι οκτώ (28.000,00) ευρώ, για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε μεταφορά και προώθηση σε έδαφος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είκοσι δύο (22) αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών, χωρίς την επιβαρυντική περίσταση κινδύνου για ανθρώπινη ζωή, για τους παρακάτω λόγους που αναφέρονται στην επισυναπτόμενη αίτησή του και ορίζει αντίκλητο του, τον Πέτρο Μαντούβαλο, δικηγόρο Δ.Σ. Πειραιά». Για τα παραπάνω συντάχθηκε η με αριθμό 52/31-12-2015 έκθεση αναίρεσης η οποία υπογράφεται από τον αναιρεσείοντα και από τον διευθυντή του καταστήματος Κράτησης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 474 παρ. 1 ΚΠΔ. Η επισυναπτόμενη δε αίτηση, όπως αναφέρεται στην έκθεση αναίρεσης υπογράφεται μόνο από τον αναιρεσείοντα και όχι και από τον διευθυντή του καταστήματος, ούτε αναφέρεται ότι αποτελεί «ενιαίο σώμα» με την έκθεσηΕπομένως η αίτηση αναιρέσεως η οποία δεν περιέχει κανένα λόγο από τους αναφερόμενους στο άρθρο 510 παρ. 1 Δ ΚΠΔ είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη σύμφωνα με τα εκτεθέντα. Ακολούθως ο αναιρεσείων κατέθεσε στις 10-3-2016 στο κατάστημα κράτησης το με αριθμ. πρωτ. 2473/10-3-2016 «δικόγραφο προσθέτων λόγων αναίρεσης» το οποίο διαβιβάσθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με το 2473/10-3-2016 έγγραφο του Προϊσταμένου Δ/νσης του κ. Κράτησης Αμφισσας............... από υπηρεσιακή υποχρέωση έλαβε δε αρ. Γεν. Πρωτ. 2310/22-3-2016 στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου. Επίσης κατατέθηκαν στις 19-9-2016 στην γραμματεία του Αρείου Πάγου οι από 19-9-2016 πρόσθετοι λόγοι αναίρεσης, δια του εξουσιοδοτημένου δικηγόρου του αναιρεσείοντος Εμμανουήλ ΤσαλικίδηΌμως τα δύο αυτά δικόγραφα προσθέτων λόγων δεν είναι παραδεκτά καθόσον δεν υφίσταται παραδεκτή αίτηση αναιρέσεως και ως εκ τούτου είναι απορριπτέα ως απαράδεκτα και δεν ερευνώνται περαιτέρω, σύμφωνα με τα επίσης εκτεθέντα.
Ενόψει των ανωτέρω έτσι όπως ασκήθηκε η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, με τη σύνταξη μεν εκθέσεως από το διευθυντή των φυλακών όπου κρατείται ο αναιρεσείων στην οποία όμως δεν δηλώνοντο και οι αναιρετικοί λόγοι, δεν τηρήθηκαν οι ως άνω επιβαλλόμενες διατυπώσεις από το νόμο για την άσκηση της και τυγχάνει απαράδεκτη και κατά συνέπεια και οι πρόσθετοι λόγοι £πίσης δεν ασκήθηκαν παραδεκτώς και αφού ο κατηγορούμενος κλήθηκε για την παρούσα δικάσιμο^θα πρέπει να απορριφθεί αυτή ως απαράδεκτη και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρ. 476 παρ. 1, 583 παρ. 1 ΚποινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 31-12-2015 με αριθμό εκθέσεως αναίρεσης 52/2016 καθώς και τους από 10-3-2016 και 19-9-2016 προσθέτους λόγους για αναίρεση της με αριθμούς 383,449-450/22-12-2015 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών, Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 10 Νοεμβρίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                   Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ





ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 

Δικαστήριο:ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:293
Ετος:2017

Όροι θησαυρού:ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ ΑΝΑΙΡΕΣΗ (ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ)
Περίληψη
Απαράδεκτη αναίρεση - Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου -. Για να είναι παραδεκτή η αίτηση αναίρεσης πρέπει στη δήλωση άσκησής της να περιέχονται, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, οι λόγοι αναίρεσης. Παραδεκτή συμπλήρωση με παραπομπή σε λόγους αναίρεσης, που περιέχονται σε άλλο έγγραφο, υπάρχει μόνο όταν η έκθεση περιέχει ρητή αναφορά στο σχετικό έγγραφο και φέρει, ανάμεσα στα άλλα και υπογραφή του αρμόδιου υπαλλήλου. Η τυχόν έλλειψη υπογραφής του αρμόδιου γραμματέα στο προσαρτημένο έγγραφο μπορεί να αναπληρώνεται από άλλο στοιχείο, που πιστοποιεί τη διαδικαστική σύνδεση και ενοποίηση του με την έκθεση αναίρεσης, χωρίς η έλλειψη αυτή να καθιστά την έκθεση απαράδεκτη. Εσφαλμένα θεώρησε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ότι η αίτηση αναίρεσης είναι απαράδεκτη ως αόριστη. Η αίτηση στην οποία περιλαμβάνονται λόγοι αναίρεσης και η έκθεση αναίρεσης αποτελούν ενιαίο κείμενο αφού υπάρχουν υπογραφές από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος και τον Γραμματέα του Εφετείου.

Κείμενο Απόφασης
Αριθμός 293/2017
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σακκά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Καπελούζο-Εισηγητή, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα και Γεώργιο Παπαηλιάδη, Αρεοπαγίτες.
    Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Φεβρουαρίου 2017, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ιωάννη Κωνσταντινόπουλου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Ε. Π. του Γ., κατοίκου ..., που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Παναγόπουλου, για αναίρεση της υπ'αριθ. 6444/2015 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 21 Μαρτίου 2016 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 527/2016.
    Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
    ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 148 έως 153, 473 παρ. 2, 474 παρ. 1-2, 476 παρ.1, 484 παρ.1, 509 παρ.1-2, 510 και 513 παρ.1 ΚΠοινΔ προκύπτει ότι για να είναι παραδεκτή η αίτηση αναιρέσεως κατά βουλεύματος ή αποφάσεως, πρέπει στη δήλωση ασκήσεώς της να περιέχονται, κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, οι λόγοι αναιρέσεως. Διαφορετικά, αν δεν περιέχεται ένας τουλάχιστον από τους λόγους αναιρέσεως που αναφέρονται περιοριστικά στα άρθρα 484 και 510 ΚΠοινΔ, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Δεν αρκεί απλή επανάληψη του κειμένου της διατάξεως, που προβλέπει που θεμελιώνουν την προβαλλόμενη αιτίαση και χωρίς προσδιορισμό της επικαλούμενης νομικής πλημμέλειας. Δεν επιτρέπεται η συμπλήρωση αόριστου λόγου αναιρέσεως με παραπομπή σε άλλα έγγραφα ή με άσκηση προσθέτων λόγων αναιρέσεως, οι οποίοι προϋποθέτουν, κατά το άρθρο 509 παρ. 2 ΚΠοινΔ, την άσκηση παραδεκτής αιτήσεως αναιρέσεως (Ολ.ΑΠ 2/2002,19/2001). Παραδεκτή συμπλήρωση με παραπομπή σε λόγους αναιρέσεως, που περιέχονται σε άλλο έγγραφο, υπάρχει μόνο όταν η έκθεση περιέχει ρητή αναφορά στο σχετικό έγγραφο, που είναι προσαρτημένο σ' αυτή και φέρει την υπογραφή του αναιρεσείοντος ή του πληρεξουσίου συνηγόρου του και του αρμόδιου υπαλλήλου-γραμματέως, οπότε αυτό συναποτελεί με την έκθεση αναιρέσεως αναπόσπαστο και ενιαίο ολικό κείμενο αναιρετικών λόγων κατά του προσβαλλόμενου βουλεύματος ή της προσβαλλόμενης αποφάσεως.
     Η τυχόν έλλειψη υπογραφής του αρμόδιου γραμματέως στο προσαρτημένο έγγραφο μπορεί να αναπληρώνεται από άλλο στοιχείο, που πιστοποιεί τη διαδικαστική σύνδεση και ενοποίηση του με την έκθεση αναιρέσεως, χωρίς η έλλειψη αυτή να καθιστά την έκθεση απαράδεκτη, γεγονός που θα ενείχε άσκοπη τυπολατρία και θα προσέκρουε στην, υπερνομοθετικής ισχύος, διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, καθώς και τις διατάξεις των άρθρων 20 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος, περαιτέρω δε θα περιόριζε δυσανάλογα το δικαίωμα προσβάσεως του κατηγορουμένου στο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Περαιτέρω, είναι παραδεκτή η αναίρεση, κατ' άρθρο 504 παρ.2 ΚΠοινΔ και κατ' αποφάσεως δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, που απορρίπτει έφεση του κατηγορουμένου, κατά αποφάσεως πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, κηρύξαντος εαυτό αναρμόδιο καθ' ύλην. Εξ άλλου από την διάταξη του όρθρου 32 παρ.1 ΚΠοινΔ κατά την οποία καμία απόφαση ποινικού δικαστηρίου σε δημόσια συνεδρίαση ή σε συμβούλιο ... δεν έχει κύρος εάν δεν ακουσθεί προηγουμένως ο εισαγγελέας, προκύπτει ότι εις ην περίπτωση ο εισαγγελέας δεν υπέβαλε πρόταση για τους λόγους αναιρέσεως, αλλ' εισήγαγε την υπόθεση στο δικαστήριο και επρότεινε απαράδεκτο της αιτήσεως αναιρέσεως, το δικαστήριο δεν εισέρχεται στην περαιτέρω κατ' ουσίαν έρευνα αυτής, μέχρις ότου υποβληθεί τέτοια εισαγγελική πρόταση.
    Στη προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση της 30/2016 κρινόμενης εκθέσεως αναιρέσεως προκύπτουν τα εξής: 1]στη πρώτη σελίδα αυτής α] αναγράφεται ότι οι λόγοι της αιτήσεως κατά της με αριθμό 6444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών [με την οποία απορρίφθηκε έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, κηρύχθηκε καθ'ύλην αναρμόδιο το Δικαστήριο και παραπέμφθηκε η εκδίκαση της υποθέσεως στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών] αναφέρονται στη συνημμένη αίτηση, β] η έκθεση υπογράφεται από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος και τον Γραμματέα του Εφετείου Αθηνών,2]η συνημμένη πολυσέλιδη αίτηση περιέχει ουσιαστικούς αναιρετικούς λόγους.
    Συνεπώς, η αίτηση αυτή και η έκθεση αναιρέσεως αποτελούν ενιαίο κείμενο αναιρετικών λόγων, που παραδεκτά ασκήθηκε, αφού φέρει τις ως άνω υπογραφές. Όμως, ο εισαγγελέας θεωρώντας ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι αόριστη και δεν υποβλήθηκε νομότυπα, διότι δεν υπογράφεται και η συνημμένη αίτηση από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου, δεν υπέβαλε πρόταση επί της ουσίας της αιτήσεως αναιρέσεως, αλλά εισήγαγε την υπόθεση, με πρόταση να κηρυχθεί απαράδεκτη η ως άνω αίτηση. Επομένως, το παρόν Δικαστήριο πρέπει να απόσχει από την περαιτέρω ουσιαστική έρευνα των λόγων της εν λόγω αιτήσεως αναιρέσεως προκειμένου αυτή να επανεισαχθεί στο ακροατήριο του μετά την σύνταξη σχετικής εισαγγελικής προτάσεως.
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απέχει να αποφανθεί επί των λόγων της με αριθμό 30/21-3-2016 αιτήσεως του Ε. Π., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 6444/2015 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
    Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Φεβρουαρίου 2017.
    Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 16 Φεβρουαρίου 2017.
    Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

     
                                   
Δικαστήριο:ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:35
Ετος:2014

Όροι θησαυρού:ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ ΑΝΑΙΡΕΣΗ (ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ)
Περίληψη


Απαράδεκτη αναίρεση -. Για το κύρος και κατ’ ακολουθίαν το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως κατά αποφάσεως πρέπει στη δήλωση της ασκήσεώς της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους αυτή ασκείται. Απαραίτητη προϋπόθεση για να θεωρηθεί παραδεκτή η αίτηση αναιρέσεως, οι λόγοι της οποίας περιέχονται στο συνημμένο σ’` αυτήν υπόμνημα, το οποίο υπογράφεται από τον αναιρεσείοντα ή από τον αντιπρόσωπό του, όχι, όμως, και από το γραμματέα ή το διευθυντή της φυλακής ενώπιον του οποίου συντάχθηκε η οικεία έκθεση, ώστε να μην προσβάλλεται το δικαίωμα προσβάσεως του κατηγορουμένου στο δικαστήριο, το οποίο προστατεύεται από την διάταξη του άρθρου 6 § 1 της ΕΣΔΑ, είναι να γίνεται στην έκθεση αναιρέσεως ειδική αναφορά στο υπόμνημα αυτό, οπότε τούτο, με μόνη την υπογραφή του αναιρεσείοντος, θεωρείται ότι αποτελεί ενιαίο σώμα με την έκθεση αναιρέσεως. Απορρίπτεται η αίτηση αναίρεσης ως απαράδεκτη.

Κείμενο Απόφασης


Αριθμός 35/2014

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Μιτσιάλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Γιαννακόπουλο - Εισηγητή, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη, Βασίλειο Καπελούζο και Πάνο Πετρόπουλο, Αρεοπαγίτες.

    Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις ...

Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 125/2018 ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ: ΚΑΘ' ΥΛΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙ ΑΓΩΓΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΤΩΝ 20.000 ΕΥΡΩ.

Όμοια είναι και η 1037/2016 απόφαση του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ΕΔΩ




ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΜΟΙΒΩΝ
Αριθμός απόφασης: 125/2018
Αριθμός κατάθεσης αγωγής: 1113/6/2017
Αριθμός κατάθεσης κλήσης: 549722/168/2017
 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(Ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών - Διαφορές από αμοιβές)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Ευτυχία Κατσά, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρι­σε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και τη Γραμματέα Γεωργία Σταφίδα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 9 Ιανουαρίου 2018, για να δικάσει την από 03.01.2017 αγωγή και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1113/6/2017 αγωγή, η οποία επανα­φέρεται προς συζήτηση με την από 19.06.2017 με αριθμό κατάθεσης 549722/168/2017 κλήση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΤΣΑΣ: Της δικηγορικής εταιρείας με την επωνυμία «………………», που ε­δρεύει στην …………… (οδός ……………αριθμ……..) και εκπροσωπείται νόμιμα (AM ΔΣΑ ………….) με ΑΦΜ …….. Δ.Ο.Υ ………, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της ……………. (A.M. Δ.Σ.Α. …………), και κατέθεσε προτάσεις.
TOT ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: ………………., κατοίκου …………. (οδός ………….. αριθμ. ……), με ΑΦΜ …………….. Δ.Ο.Υ. Λαυρίου, ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Εμμανουήλ Τσαλικίδη (A.M. Δ.Σ.Α. 14925) και κατέθεσε προτάσεις.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 03.01.2017 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1113/6/2017, προσδιορί­στηκε για τη δικάσιμο της 04.04.2017 κατά την οποία η συζήτηση της αγωγής ματαιώθηκε. Ήδη, η αγωγή επαναφέρεται προς συζήτηση με την από 19.01.2017 κλήση, η οποία κατατέ­θηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 549722/168/2017 προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης που εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου, οι πληρε­ξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, αναφέρθηκαν στις προ­τάσεις τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
 ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1.  Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 14,15 και 16 του ΚΠοΛΔ προκύπτει ότι στην εξαιρετική καθ' ύλην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου υπάγονται και οι διαφορές που αφορούν τις απαιτήσεις των δικηγόρων για τις αμοιβές και τα έξοδα τους εφόσον πρόκειται για υπηρεσίες σε δίκες στο Ειρηνοδικείο ή στο Πταισματοδικείο, στη βασική δε αρμοδιότητα αυτών οι διαφορές για απαιτήσεις που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και η αξία του αντικειμένου τους δεν υπερβαίνει τις 20.000,00 ευρώ. Εξάλλου στην εξαιρετική καθ' ύλην αρ­μοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται οι διαφορές από απαιτήσεις δικηγόρων και αν η αξία της αντικειμένου τους υπερβαίνει τις 250.000,00 ευρώ, ήτοι έστω και αν πρόκει­ται για διαφορές που άλλως θα υπάγονταν στην καθ' ύλην αρμοδιότητα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, όχι όμως και διαφορές της άνω κατηγορίας αξίας μέχρις 20.000,00 ευρώ, οι ο­ποίες υπάγονται στην τακτική καθ' ύλην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου, αφού η εξαιρετική αυτή αρμοδιότητα (του άρθρου 16) καθιερώνεται μόνο σε βάρος της καθ' ύλην αρμοδιότητας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, όχι όμως και αυτής του Ειρηνοδικείου (ΑΠ 1162/2001 ΝοΒ 2002,1838, ΜΠρΘεσ 29592/2011 Αρμ 2011, 1869, Μαργαρίτης Μ., Ερμηνεία ΚΠολΔ, τομ. I, εκδ. 2012, άρθρο 16, αριθ. 14, σελ. 50-51).
2.                        Στην προκείμενη περίπτωση, η ενάγουσα...