ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 686/2019 ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΕΠΙ ΕΦΕΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΣ ΕΡΗΜΗΝ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ ΝΟΜΩ ΑΒΑΣΙΜΟ , ΑΟΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΝΩ ΕΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Ή ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΛΗ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ , Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ- ΟΤΑΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ (ΕΝΣΤΑΣΗ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ Ή ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ) Ή ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ ΑΥΤΩΝ, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΚΡΙΘΗΚΗΕ ΒΑΣΙΜΗ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΧΩΡΕΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΕΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ- ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ, ΠΟΥ ΚΗΡΥΧΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ, ΕΝΟΨΕΙ ΤΟΥ ΟΤΙ , ΩΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΣ ΕΡΗΜΗΝ ΕΚΔΟΘΕΙΣΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ, ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ - ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΆΡΘΡΟ 84 ΠΑΡ. 2 ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Αριθμός 686 /2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 

Αριθμός κατάθεσης 1537/315/2019

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αφροδίτη Κούτσουλα Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε με κλήρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3327/2005 και χωρίς τη σύμπραξη γραμματέως.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Μαρτίου 2019, για να δικάσει την αίτηση:

Του αιτούντος: ............................του ..................... και της ............., κατοίκου ............. ( οδός ................ αρ. .........), ..............., που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Εμμανουήλ Τσαλικίδη ( AM ΔΣΑ 014925).

Της καθ' ης η αίτηση: Της εδρεύουσας στην ................ { οδός ............ αρ. .......) εταιρείας με την επωνυμία « ....................", η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Σταύρο Κατσούλη ( AM ΔΣΠ 2649).

Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 19-2-2019 αίτησή του που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1537/315/2019, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και εγγράφηκε στο έκθεμα

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στην αίτηση και στο σημείωμά τους

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Σύμφωνα με το άρθρο 912 Κ.Πολ.Δ, για να επιτευχθεί η

αναστολή εκτελέσεως αποφάσεως που κηρύχθηκε από το δικαστήριο προσωρινώς εκτελεστή απαιτείται: α) να ασκηθεί εμπροθέσμως και παραδεκτώς ανακοπή ερημοδικίας ή έφεση κατ' αυτής, β) να μην έλαβε χώρα εκδίκαση σε πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο του ενδίκου μέσου (ή βοηθήματος), γ) να πιθανολογείται η ευδοκίμηση λόγου της ανακοπής ή της εφέσεως που ασκήθηκε, καθώς και ανεπανόρθωτη βλάβη του αιτούντος την αναστολή και δ) να υποβληθεί αίτηση περί αναστολής από τον ηττηθέντα διάδικο μέχρι την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο της ανακοπής ή της εφέσεως ενώπιον του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση (Γ. Νικολόπουλος στην Ερμηνεία ΚΠολΔ Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα, II (2000), άρθρο 912, αρ. 2, σελ. 1726, I. Μπρίνιας, Αναγκαστική Εκτέλεσις, 1978, άρθρο 912 παρ. 61, σελ. 166 επ., Γ. Κατράς, ενημερωτικό σημείωμα υπό τη Μον.Πρ.Μυτ. 136/1981 Αρχ.Νομολ. 34. 386, ΜονΠρωτΑΘ 5248/2010ΑρχΝομ2010.566, ΜονΠρωτΘες 13006/2007 αδημ).

2. Κατά τη διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 44 § 2 ν. 3994/ 2011, αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Από την αντιπαραβολή της διατάξεως αυτής «αν ασκηθεί έφεση ... η απόφαση εξαφανίζεται» προς το άρθρο 535 παρ. του ίδιου Κώδικα «αν ο λόγος της έφεσης κριθεί βάσιμος, η απόφαση εξαφανίζεται», προκύπτει ότι η εξαφάνιση της ερήμην αποφάσεως επέρχεται με μόνη την άσκηση νομότυπης και εμπρόθεσμης εφέσεως, ανεξαρτήτως αν οι λόγοι αυτής είναι και βάσιμοι κατ' ουσία ( ΑΠ 394/2011 αδημ, ΑΠ 829/2008 ΝοΒ2008.2457). Πραγματικά, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 271 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 29 ν. 3994/ 2011, αν ο εναγόμενος δεν εμφανιστεί κατά τη συζήτηση ή εμφανιστεί αλλά δεν λάβει μέρος σε αυτήν κανονικά, οι περιεχόμενοι στην αγωγή πραγματικοί ισχυρισμοί του ενάγοντος θεωρούνται ομολογημένοι, εκτός αν πρόκειται για γεγονότα για τα οποία δεν επιτρέπεται ομολογία και η αγωγή γίνεται δεκτή, εφόσον κρίνεται νομικά αβάσιμη και δεν υπάρχει ένσταση που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως. Εκ του λόγου αυτού ακριβώς, παρέχεται στο διάδικο, που δεν εμφανίστηκε στον πρώτο βαθμό, το δικαίωμα να αναστρέψει με μόνη την παραδεκτή άσκηση του ένδικου μέσου της εφέσεως την εν απουσία αυτού εκδοθείσα πρωτόδικη απόφαση, ώστε μετά την εξαφάνιση αυτής, να ερευνηθεί εκ νέου η ουσία της υποθέσεως στο δεύτερο βαθμό με τη συμμετοχή όλων των διαδίκων μερών και να μη στερηθεί ο διάδικος αυτός της δυνατότητας προβολής των πραγματικών ισχυρισμών, τους οποίους κάθε διάδικος έχε, δικαίωμα να προτείνει, πρωτοδίκως. Περαιτέρω, η αυτή ως άνω διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, ορίζει ότι η εξαφάνιση επέρχετα, «μέσα στα όρια που καθορίζοντα, από την έφεση κα. τους πρόσθετους λόγους». Η διάταξη αυτή, κατά το μέρος με το οποίο προσδιόριζε τα όρια της εξαφανίσεως της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν εισάγει νεωτερισμό , αλλά είναι ταυτόσημη  με το περιεχόμενο του άρθρου 522 ΚΠολΔ, με το οποίο εκφράζεται η από μακρού χρόνου ισχύουσα γενική δικονομική αρχή, ότι με την έφεση δεν μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο η υπόθεση στο σύνολο της, αλλά μόνο ως προς τα κεφάλαια εκείνα της πρωτόδικης αποφάσεως που πλήττονται με το εφετήριο και τους πρόσθετους λόγους. Επομένως: α) αν με την έφεση ο εναγόμενος που δικάστηκε πρωτοδίκως ερήμην, προβάλλει ότι η αγωγή είναι νόμω αβάσιμη, αόριστη και απαράδεκτη, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ερευνά τις ως άνω ελλείψεις, χωρίς να εξαφανίσει προηγουμένως την προσβαλλόμενη απόφαση, β) αν ο ενάγων ή ο εναγόμενος, που δικάστηκαν πρωτοδίκως ερήμην, προβάλλουν ως λόγο έφεσης, την εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, ή απλώς αρνείται την αγωγή, η απόφαση πλήττεται στο σύνολο της και πρέπει να εξαφανισθεί ως προς όλες τις διατάξεις της, γ) επί αγωγής, η οποία έγινε δεκτή ως προς το κεφάλαιο και τους τόκους, αν ο εναγόμενος παραπονείται μόνο κατά του κεφαλαίου επί του οποίου επιδικάστηκαν τόκοι, η απόφαση εξαφανίζεται μόνο κατά το κεφάλαιο αυτό, δ) αν με την έφεση ο εναγόμενος προβάλει μόνο καταλυτικές της αγωγής ενστάσεις, όπως είναι η ένσταση εξοφλήσεως ή παραγραφής ή 

εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς την απόρριψη των ενστάσεων αυτών, η απόφαση δεν εξαφανίζεται κατά το μέρος με το οποίο κρίθηκε ως βάσιμη η απαίτηση, αλλά μόνο κατά το διατακτικό της. Ετσι, αν ο λόγος εφέσεως συνίσταται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, ο συλλογισμός καταστρώσεως της πρωτόδικης απόφασης ανακόπτεται εξ υπαρχής και η απόφαση εξαφανίζεται ολοσχερώς. Περαιτέρω, πρέπει να τονισθεί ότι για να επέλθει το αποτέλεσμα της εξαφανίσεως της αποφάσεως, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν ερευνά αν ο λόγος εφέσεως είναι βάσιμος, αν όμως ο λόγος αυτός είναι μη νόμιμος, αόριστος ή αλυσιτελής απορρίπτεται και η απόφαση δεν εξαφανίζεται. Μετά την εξαφάνιση της αποφάσεως, χωρεί ενώπιον του δευτεροβάθμιου νέα συζήτηση της υποθέσεως, κατά την οποία ο εκκαλών μπορεί να προτείνει όλους τους πραγματικούς ισχυρισμούς, τους οποίους και πρωτοδίκως είχε δικαίωμα να προτείνει, χωρίς να υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 527 ΚΠολΔ (βλ. Σ. Σαμουήλ, η έφεση, Ε' έκδοση 2003. αρ. 228 δ, σ. 99, Κεραμέα - Κονδύλη - Νίκα, ΚΠολΔ, συμπλήρωμα 2003, άρθρο 528, σ. 68, ΠολΠρωτ Λαρ 233/2012ΝοΒ2012.2001, )....

    Εν προκειμένω με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών ζητεί να ανασταλεί μέχρι την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της κατ' αυτής ασκηθείσης εφέσεως και για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρει, η εκτέλεση της υπ' αριθμόν 5210/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εκδοθείσης κατά την τακτική διαδικασία ερήμην του εκεί εναγομένου και νυν αιτούντος( ήδη εκκαλούντος), καθ' ο μέρος η ως άνω απόφαση κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, η οποία (απόφαση) εξεδόθη επί αγωγής που άσκησε η καθ ης η αίτηση( εκεί ενάγουσα) στρεφόμενη κατά του παρόντος αιτούντος ( εκεί εναγομένου), και έγινε δεκτή ως βάσιμη κατ'ουσίαν. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση αρμοδίως καθ' ύλην και κατά τόπο εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 εττ. ΚΠολΔ) είναι δε ορισμένη και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 912 ΚΠολΔ, καθόσον στο δικόγραφο της, περιέχονται όλα τα απαιτούμενα κατά τις διατάξεις των άρθρων 118-120 και 520 παρ. 1 ΚΠολΔ στοιχεία (οι πλημμέλειες της οριστικής αποφάσεως -ΑΠ 1507/1990 ΝοΒ 1992.276, ΑΠ 45/1986 ΕλλΔνη 1986.480). Πρέπει επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της.

     Από την εκτίμηση της ανωμοτί κατάθεσης του αιτούντος, των εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται τα διάδικα μέρη και την εν γένει  αποδεικτική διαδικασία πιθανολογούνται (άρθρα 690 παρ. 1 _κα, 347 ΚΠολΔ) τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της υπ' αριθμόν 5210/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εκδοθείσης κατά την τακτική διαδικασία κατά την οποία κατά το άρθρο 591 παρ.2 του ΚΠολΔ ως ίσχυε προ της ισχύος του Ν. 4335/2015 διατάχθηκε η εκδίκαση της υποθέσεως, αποφαινόμενο το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως ότι εσφαλμένως εισήχθη κατά την διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, δικάστηκε ο εκεί εναγόμενος και νυν αιτών ( ήδη εκκαλών) ερήμην και υποχρεώθηκε όπως καταβάλει στην ενάγουσα και νυν καθής αίτηση (ήδη εφεσίβλητη) το ποσό των τριάντα χιλιάδων εξακοσίων ( 30.600 €) ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής ως αποζημίωση για τη αποκλειστική εκ μέρους του χρήση των αναφερόμενων στην από 10-12-2015 αγωγή ακινήτων συγκυριότητας της καθής κατά ποσοστό 85% εξ αδιαιρέτου και του αιτούντος κατά ποσοστό 15% εξ αδιαιρέτου για το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του 2014 έως και τον Δεκέμβριο του 2015, προσδιοριζόμενης της μισθωτικής αξίας εκάστης εκ των δύο οικιών στο ποσό των 1.000 ευρώ μηνιαίως. Η, με την ανωτέρω ιστορική βάση αγωγή, θεωρήθηκε κατ άρθρο 271 παρ 3 ΚΠολΔ ομολογημένη κατά πλάσμα δικαίου λόγω της ερημοδικίας του εκεί εναγομένου, η δε εκδοθείσα επ' αυτής 5210/2017 απόφαση, κατόπιν σχετικού αγωγικού αιτήματος κηρύχθηκε στο σύνολο της προσωρινώς εκτελεστή κατ' άρθρο 907, 908 παρ 1 ΚΠολΔ Αντίγραφο της ως άνω αποφάσεως περιαφέντος τον εκτελεστήριο τύπο δυνάμει του ενσωματωμένου παρά πόδας αυτής πρώτου εκτελεστού απογράφου επιδόθηκε στον αιτούντα στις 29-6-2018 ( βλ την από 29.6.2018 επισημείωση του δικαστικού επιμελητή Δημητρίου Γέμελου επί του επιδοθέντος αντίγραφου εξ απογράφου ) με το οποίο καλείτο να καταβάλει άμεσα στην καθ'ης η αίτηση το ποσό των 30.600 ευρώ ως επιδικασθέν προσωρινώς κεφάλαιο και το ποσό των 1.180 ευρώ για δικαστική δαπάνη. Κατά της αποφάσεως αυτής, ο αιτών άσκησε στις 28-12-2017 έφεση ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς, ήτοι νομότυπα, με την κατάθεση του δικογράφου αυτής στη γραμματεία του   πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και εμπρόθεσμα εντός της  από το άρθρο 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης απόφασης, η οποία έλαβε χώρα την 24-11­2017, ήτοι προ της επιδόσεως του ως άνω αντιγράφου εξ απογράφου. Συνακόλουθα πιθανολογείται ότι αφενός σύμφωνα με τα άρθρα 17Α, 495 παρ 1,2, 500, 511, 513 περ β, 516 παρ 1, 517, 518 παρ 1 ΚΠολΔ θα γίνει τυπικώς δεκτή, αφετέρου σύμφωνα με τα άρθρα 520, 527 και 528 του ΚΠολΔ η εμπρόθεσμη και παραδεκτή άσκησής από τον εναγόμενο που δικάσθηκε ερήμην θα επιφέρει χωρίς έρευνα των λόγων της, την εξαφάνιση της εκκαλούμενης αποφάσεως, καθόσον οι αναφερόμενοι στο εφετήριο λόγοι περιέχουν ισχυρισμούς που εκτιμώνται ως άρνηση της αγωγής. Ειδικότερα οι ισχυρισμοί της υπό κρίση εφέσεως, που αφορούν - πέραν του πρώτου λόγου που αναφέρεται σε σφάλμα διαδικαστικής προϋπόθεσης της πρωτοβάθμιας απόφασης και δη στην εκδίκασης της υπόθεσης κατά διάφορη διαδικασία από την προσήκουσα σύμφωνα με τον εκκαλούντα - την άρνηση της συγκυριότητας της ενάγουσας και ήδη καθής στα επίδικα ακίνητα καθώς και άρνηση του ύψους της μισθωτικής αξίας των ακινήτων ως προς τα οποία ζητείται αποζημίωση χρήσης, εκτιμώμενοι ως άρνηση της αγωγής θα έχουν ως έννομη συνέπεια της εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως στο σύνολό της σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη νομική σκέψη της παρούσας. Επομένως, εφόσον πιθανολογείται κατά τούτο η ευδοκίμηση της εφέσεως και η εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως, τυχόν εκτέλεση αυτής( εκκαλουμένης) θα προκαλέσει βλάβη στον αιτούντα και ήδη εκκαλούντα, οι ισχυρισμοί του οποίου θα κριθούν το πρώτον από το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο όπως και η βασιμότητα της αγωγής στο σύνολό της. Κατ'ακολουθία των ανωτέρω πρέπει η κρινομένη αίτηση να γίνει δεκτή και ως βάσιμη κατ ουσία και να χορηγηθεί η αιτούμενη αναστολή της εκτέλεσης, που επισπεύδεται δυνάμει της υπ' αριθμόν 5210/2017 προσωρινά εκτελεστής οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εκδοθείσης κατά την τακτική διαδικασία έως την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της ασκηθείσας εφέσεως εκκρεμούσας ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καθ' ής η αίτηση κατόπιν σχετικής αίτησής της πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του αιτούντα (άρθρο 84 παρ.2 του ν.4194/2013 όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ.3 του ν.4236/2014).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. 
-ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
-ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ την προσωρινή εκτελεστότητα της υπ' αριθμόν 5210/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς έως την έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της ασκηθείσας από 20-12-2017 ( και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενώπιον της γραμματείας το πρωτοβάθμιου δικαστηρίου 13992/899/28.12,2017 ) έφεσης εκκρεμούσας ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς.
- ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ εις βάρος του αιτούντα τα δικαστικά έξοδα της καθ'ής η αίτηση, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ. 
   -ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στον Πειραιά απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 10.6.2019.

                   Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ 

                                                                               (Για τη δημοσίευση)