ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΣΕ ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕΙΩΣΗΣ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΕΧΩ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ


ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΞΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΗ ΛΟΓΩ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ  ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΠΟΣΟΎ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ ΤΟ ΜΙΣΘΩΜΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ , ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΕΊΤΑΙ Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙ ΑΣΚΗΘΕΙΣΑΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ  ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟ.

   Η παρακάτω αίτηση συντάχθηκε επί τη βάσει της υπ' αριθμό 123/2013 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής(εδώ).

Η προσωρινή διαταγή:

"                                ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΙΤΗΜΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ.

Απαγορεύει προσωρινά και μέχρι τη συζήτηση της παραπάνω αίτησης και με τον όρο να συζητηθεί την 08/08/2013 στην καθής 1) να ασκήσει το δικαίωμα καταγγελίας της επίδικης επαγγελματικής μίσθωσης, 2) να ασκήσει την εναντίον του αιτούντος απαίτηση απόδοσης της χρήσης του μισθίου ακινήτου και 3) να αποβάλει τον αιτούντα από το μίσθιο ακίνητο, για τον λόγο της καθυστέρησης καταβολής από τον αιτούντα μηνιαίου μισθώματος , που υπερβαίνει τα (1500) ευρώ.

                                                                      ΠΕΙΡΑΙΑΣ     3/7/2013
 

                                                                          Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ
                                                                     ΜΑΛΛΟΥΧΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ"



Αμέσως παρακάτω παρατίθενται η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και

η παρά πόδας αυτής χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή.



ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ  ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΙΤΗΣΗ

Ν. Ρ. του Κ., κατοίκου Π., οδός Ά. αρ. ….

ΚΑΤΑ

Της εδρεύουσας στ. ……. (οδός ....... αρ. …) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……………………………….» , που εκπροσωπείται νόμιμα

* * * * * * * * *

      ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ  

       Με την  υπ’ αριθμό …………


--------------------------------------------------------------------------------
απόφαση του Δικαστηρίου Σας  α) απορρίφθηκε η από 3.1.2013 και με αριθμό καταθέσεως 52/4.1.2013  αγωγή μου για την αναπροσαρμογή του μισθώματος τής  διάρκειας τριών (3) ετών , ήτοι από 1.5.2010 έως 1.5.2013, υπεκμίσθωσης, που υφίσταται ανάμεσα σε εμένα , ως υπομισθωτή και την καθής, ως υπεκμισθώτρια, δυνάμει του από 23.4.2010   ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως , του υπομισθωθέντος σε εμένα, για να το χρησιμοποιώ για  παροχή …………… – …………  υπηρεσιών (………. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου ….. παρ. δ του …………),  κειμένου στ…… Π………. και επί της οδού ………….. αρ. …..(Πλατεία ……..) ισογείου καταστήματος, εμβαδού, κατά το προαναφερθέν ιδιωτικό συμφωνητικό, 50 τ.μ. περίπου με πατάρι, όπως δε προκύπτει από στοιχεία, που εν συνεχεία περιήλθαν σε γνώση μου,  32,07μ2, με ίσου εμβαδού πατάρι ,  από το ποσό των 3.000 ευρώ, στο οποίο αυτό ανερχόταν κατά την άσκηση της αγωγής μου, δυνάμει του παραπάνω ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως, στο ποσό των 1.500 ευρώ  από  την επίδοση της αγωγής μου άλλως από την έκδοση επ’ αυτής αποφάσεως  , εξαιτίας αντίστοιχης  μείωσης της μισθωτικής αξίας του μισθίου , β) έκανε εν μέρει δεκτή την εναντίον μου ανταγωγή της καθής , επιδικάζοντας σε αυτήν το ποσό των 9.324 ευρώ , για τα μισθώματα των μηνών Ιανουαρίου , Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2013, τα οποία σημειωτέον ότι έχω πλήρως και ολοσχερώς εξοφλήσει πριν από την έκδοση της παραπάνω αποφάσεως και γ) απείχε να εξετάσει το αίτημα της ανταγωγής της πρώτης εφεσίβλητης  περί αποδόσεως του μισθίου λόγω καταγγελίας, που έγινε με την ανταγωγή, λόγω μη προσκόμισης του πιστοποιητικού του άρθρου 81 παρ. 3 του Ν. 2238/1994 περί δηλώσεως στην αρμόδια Δ.Ο.Υ των μισθωμάτων των δύο τελευταίων ετών από το επίδικο μίσθιο.

     Στην παραπάνω δίκη παρενέβησαν, υπέρ  της καθής , τα  ……………. νομικά πρόσωπα με την επωνυμία «………………………»  και  «…………….», τα οποία εδρεύουν στην …….. (Πλατεία ……  ….) και εκπροσωπούνται νόμιμα, με πρόσθετη παρέμβαση, που άσκησαν προφορικά κατά την συζήτηση  και με τις προτάσεις τους, επικαλούμενα έννομο συμφέρον ως εκμισθωτές στο επίδικο της καθής,  δυνάμει μισθώσεως από την οποία η πρώτη καθής έλκει το δικαίωμά του κατάρτισης της επίδικης υπεκμίσθωσης , η οποία ναι μεν απορρίφθηκε,  ως απαράδεκτη,  πλην όμως το περιεχόμενό της αποδεικνύει ότι, όπως παρακάτω αναλυτικά θα αναφέρω, κατά την δίκη στο πρωτόδικο Δικαστήριο από την πλευρά των αντιδίκων μου  αποσιωπήθηκαν ορισμένα γνωστά σε αυτούς γεγονότα ενώ προβλήθηκαν άλλα , που δεν συνέτρεχαν πλέον, γεγονός που επέδρασε καταλυτικά στην κρίση του  Δικαστηρίου , με αποτέλεσμα  την ευνοϊκή γι’ αυτούς έκβαση της δίκης, δια του προσπορισμού σε αυτούς περιουσιακού οφέλους, η οποία επιτεύχθηκε , με την απόρριψη της αγωγής μου, προς αντίστοιχη περιουσιακή βλάβη μου. 

     Το  Δικαστήριο την παραπάνω απορριπτική της αγωγής μου διάταξη την στήριξε , μεταξύ άλλων, κυρίως και προεχόντως, στο ότι δέχθηκε τον ισχυρισμό της καθής  ότι «ένα πανομοιότυπο του επιδίκου ισόγειο κατάστημα» υπεκμισθώθηκε από την καθής  (την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………………», του οποίου ήταν μισθώτρια από τα προαναφερόμενα παρεμβάντα υπέρ  αυτής  νομικά πρόσωπα)   προς την εταιρεία «……………….» , η οποία σημειωτέον ότι έχει το ίδιο ακριβώς αντικείμενο με εμένα, ήτοι διατηρεί ……….. και πωλεί ……………….,  αντί μηνιαίου μισθώματος 4.180 ευρώ και ότι το μίσθωμα αυτό, ληφθέντος υπ’ όψη του μισθώματος του επιδίκου καταστήματος,  μειώθηκε, με την υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, στο ποσό των 3.300 ευρώ ,  οπότε, συγκριτικά, έκρινε το πρωτόδικο Δικαστήριο, ότι  το μίσθωμα για το επίδικο κατάστημα, που ανέρχεται σε 3.000 ευρώ ,είναι ανάλογο των μισθωτικών αξιών της περιοχής και ότι «Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε ότι οι μισθωτικές αξίες των ακινήτων στην ίδια περιοχή μειώθηκαν έτι περαιτέρω».

     Την εξαφάνισή της παραπάνω απόφασης , με σκοπό να γίνει καθ’ ολοκληρία δεκτή η αγωγή μου,  ήδη έχω ζητήσει με την άσκηση, ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, της από  27.6.2013 εφέσεώς μου, την οποία απευθύνω κατά της καθής και των δύο παραπάνω, υπέρ αυτής παρεμβάντων νομικών προσώπων , διότι το πρωτόδικο Δικαστήριο οδηγήθηκε στο παραπάνω εσφαλμένο πόρισμα, λόγω κακής εκτίμησης των αποδείξεων (εγγράφων ,ενόρκων καταθέσεων μαρτύρων καθώς και του πασίδηλου γεγονότος ότι από τις 23.4.2010   , που καταρτίστηκε η επίδικη μίσθωση μέχρι και την συζήτηση της αγωγής στις 21.3.2013 , έχει μειωθεί η οικονομική δραστηριότητα δραματικά και έχει υποστεί η ελληνική οικονομία εσωτερική υποτίμηση, η οποία έχει προκαλέσει την μείωση όλων ανεξαιρέτως των τιμών προϊόντων, υπηρεσιών και γενικά παροχών ) καθώς επίσης και λόγω παραπλάνησής του  ως προς την παραπάνω παραδοχή του, ότι δηλαδή το κατάστημα το τάχα «πανομοιότυπο»  και σε μικρή απόσταση από το επίδικο κατάστημα ,είναι μισθωμένο αντί μισθώματος 3.300 ευρώ, που προσδιορίστηκε με την υπ’ αριθμό ………./2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς , όπως οι αντίδικοι μου στην παραπάνω δίκη  σε κάθε περίπτωση άφησαν να εννοηθεί, κάτι που συνιστά ανύπαρκτο , κατά την συζήτηση της αγωγής μου , και άρα ψευδές  γεγονός ενώ η αλήθεια είναι, την οποία δυστυχώς και εγώ αγνοούσα,  ότι ήδη από τις 11.12.2012  η υπεκμίσθωση του εν λόγω καταστήματος, στο οποίο αναφέρεται η υπ’ αριθμό  …………/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από την καθής  προς την εταιρεία  «…………………….» είχε  λυθεί  , ενώ ταυτόχρονα λύθηκε και η μίσθωση του εν λόγω καταστήματος προς την καθής από τα δύο παραπάνω υπέρ αυτής παρεμβάντα νομικά πρόσωπα    και επίσης ταυτόχρονα το εν λόγω κατάστημα  εκμισθώθηκε  από τα εν λόγω νομικά πρόσωπα , που παρενέβησαν υπέρ της καθής,   στην ίδια ως άνω μισθώτρια, δηλαδή στην εταιρεία «……………………..» , για δώδεκα έτη, ήτοι από 1.1.2013 έως 31.12.2024, αντί μηνιαίου μισθώματος 2.100 ευρώ,  δηλαδή με μείωση , κατά το ποσό των 1.200 ευρώ, του μισθώματος των 3.300 ευρώ, που μέχρι την λύση της παραπάνω μίσθωσης  καταβαλλόταν από την ίδια μισθώτρια στην καθής   και το οποίο  εσφαλμένα δέχθηκε το Δικαστήριο, προς το οποίο, όπως προελέχθη,  αποσιωπήθηκε  η νέα μίσθωση του αυτού καταστήματος, αντί μηνιαίου μισθώματος 2.100 ευρώ. 

        Ακόμη ειδικότερα στο πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβαν χώρα  τα εξής:     

     Τα υπέρ της καθής παρεμβάντα νομικά πρόσωπα, αν και τελούσαν πολύ καλά σε γνώση του ότι α) το παραπάνω «πανομοιότυπο» κατάστημα ήταν μεγαλύτερου εμβαδού από το επίδικο, διότι και τα δύο καταστήματα ανήκουν στην ιδιοκτησία τους ,  β) το εν λόγω κατάστημα το είχε εκμισθώσει το δεύτερο από αυτά στην εταιρεία «……………….» , που έχει την ίδια με την δική μου δραστηριότητα,  με το από 11.12.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό, της μισθώσεως αρχομένης  από 1.1.2013,  αντί μηνιαίου μισθώματος 2.100 ευρώ   και γ) τα δύο αυτά καταστήματα, λόγω του ότι βρίσκονται σε ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους και είναι μισθωμένα για την ίδια χρήση, έχουν, όπως είναι φυσικό,  ίδια μισθωτική αξία, πλήρως αποσιώπησαν την νέα αυτή μίσθωση καθώς επίσης και το μίσθωμα της, που ανέρχεται στο ποσό των 2.100 ευρώ, κατά παράβαση της νόμιμης υποχρέωσής τους, η οποία απορρέει από το εκ του άρθρου 116 του ΚΠολΔ προβλεπόμενο καθήκον αληθείας.

      Ταυτόχρονα όμως  η  καθής , που βέβαια γνώριζε πολύ καλά ότι η αναφερόμενη στην υπ’ αριθμό  ………./2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς υπεκμίσθωση είχε παύσει να υφίσταται από 1.1.2013, διότι ήταν στην υπεκμίσθωση αυτή υπεκμισθώτρια, αποσιώπησε αυτό το γεγονός  και έτσι απέφυγε το αυτονόητα επακόλουθο  ερώτημα του ποιο είναι το νέο μίσθωμα του καταστήματος , που αναφέρεται στην υπ’ αριθμό ………./2011 απόφαση (που όπως προαναφέρθηκε προσδιορίστηκε από 1.1.2013 συμβατικά  στο ποσό των 2.100 ευρώ, αντί του ποσού των 3.300 ευρώ, που προηγουμένως είχε καθοριστεί με την υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση)  και συγχρόνως (η καθής ) προέβαλε το γεγονός του καθορισμού του μισθώματος του καταστήματος αυτού με την εν λόγω απόφαση στο ποσό των 3.300 ευρώ , αποφεύγοντας , βέβαια,  να προβάλει ευθέως τον ψευδή ισχυρισμό ότι η μίσθωση και το μίσθωμα, που αναφέρονται στην υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση,  εξακολουθούν να υφίστανται κατά την συζήτηση της αγωγής μου, κάτι, που όμως υπονοήθηκε, λόγω της αποσιώπησης του γνωστού  σε όλα τα αντίδικα μου νομικά  πρόσωπα του γεγονότος ότι η υπεκμίσθωση αυτή είχε λυθεί, με αποτέλεσμα ο ανύποπτος περί του ότι η μίσθωση, που αναφέρεται στην υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση, έχει λυθεί και το αναφερόμενο στην απόφαση αυτή κατάστημα έχει εκμισθωθεί εκ νέου  με μηνιαίο  μίσθωμα 2.100 ευρώ, αντί του ποσού των 3.300 ευρώ, που καθόρισε η παραπάνω υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση,  να πείθεται ότι το εν λόγω, γειτονικό του επιδίκου, «πανομοιότυπο» με αυτό κατάστημα, παραμένει υπεκμισθωμένο από την καθής , αντί του καθορισθέντος με την υπ’ αριθμό 6320/2011 απόφαση μισθώματος των 3.300 ευρώ και ότι άρα  η μισθωτική αξία του εν λόγω καταστήματος παραμένει αυτή, που καθόρισε η υπ’ αριθμό ……/2011 απόφαση, ήτοι στο ποσό των 3.300 ευρώ , επί τη βάσει δε της ψευδούς  αυτής παράστασης , την οποία το  Δικαστήριο περιέλαβε στο σκεπτικό της  εκκαλουμένης απόφασης γιατί   βάρυνε καταλυτικά στην δικανική κρίση του ,  έκανε  δεκτό ότι η μισθωτική αξία του επιδίκου καταστήματος, «πανομοιότυπου» με αυτό της 6320/2011 απόφασης, για το οποίο, με την εν λόγω απόφαση,  καθορίστηκε μηνιαίο 3.300 ευρώ, ανέρχεται , κατά μήνα, στο ποσό των 3.000 ευρώ και απέρριψε την αγωγή μου.   

      Πάντα τα ανωτέρω, που καθιστούν αυταπόδεικτο το τι συνέβη στην παραπάνω δίκη εκ μέρους των εφεσίβλητων, με βάση τα γραπτά κείμενά τους και το τι αναμφισβήτητα γνώριζαν  ,   αναφέρονται εντελώς ανεξάρτητα και ωσάν να μην υφίσταται το πραγματικό γεγονός ότι οι εφεσίβλητοι εξακολουθούν να διατηρούν μεταξύ τους σχέση εκμισθωτών και μισθώτριας και ότι στην παραπάνω  δίκη είχαν κοινά συμφέροντα και άρα, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, επικοινώνησαν μεταξύ τους εν όψει της δίκης αυτής και αντάλλαξαν πληροφορίες, αν υποτεθεί ότι δεν ήσαν  εξ αρχής κοινωνοί των παραπάνω γεγονότων, όπως είναι πασίδηλο ότι συνέβαινε, αφού η καθής  εξακολουθεί να είναι υπεκμισθώτρια του επιδίκου καταστήματος και του δευτέρου ορόφου του κτιρίου, στο οποίο αυτό βρίσκεται και κατά συνέπεια , επίσης κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, είχε  ενδιαφέρον και ήταν  σε θέση να γνωρίζει από την αντισυμβαλλόμενη της εκμισθώτρια και ομόδικό της,  το συμφωνηθέν μίσθωμα των 2.100 ευρώ για το προαναφερθέν κατάστημα.   

      Η παραπάνω, συνεπεία προκληθείσας πλάνης του Δικαστηρίου, εσφαλμένη παραδοχή (σε συνδυασμό , βέβαια με την εσφαλμένη εκτίμηση των υπολοίπων αποδεικτικών στοιχείων) , είχε ως αποτέλεσμα το  Δικαστήριο να δεχθεί ότι το ποσό των 3.000 ευρώ για το επίδικο κατάστημα  ανταποκρίνεται στην μισθωτική αξία των ακινήτων της περιοχής, αφού για το  «πανομοιότυπο» αυτού κατάστημα έχει καθοριστεί δικαστικά και καταβάλλεται το ποσό των 3.300 ευρώ, ενώ εάν ορθώς τις αποδείξεις εκτιμούσε το πρωτόδικο Δικαστήριο και ιδίως με βάση το παραπάνω αναφερόμενο καταλυτικό συγκριτικό στοιχείο , θα έκρινε ότι,  δοθέντος του ότι το σε ελάχιστη απόσταση από το επίδικο κατάστημα κείμενο  εμβαδού 41,73 μ2 (με ίσου  εμβαδού πατάρι) κατάστημα εκμισθώθηκε , σε μισθωτή με την ίδια με την δική μου δραστηριότητα, από 1.1.2013 αντί μισθώματος 2.100 ευρώ και άρα αντί μισθώματος, με βάση τον ισόγειο χώρο, (2.100 : 41,73 μ2=) 50,32 ευρώ ανά μ2, τότε το ποσό το ανταποκρινόμενο στην μισθωτική αξία του δικού μου επιδίκου καταστήματος, που έχει εμβαδόν 32,07 μ2 με ίσου εμβαδού πατάρι,   ανέρχεται , με βάση το εμβαδόν του ισογείου χώρου,  ανά μ2 , κατ’ ανώτατο όριο, στο ποσό των (32,07 Χ 50,32=) 1.613,24 ευρώ και άρα να κάνει δεκτή την αγωγή μου, όπως μετά βεβαιότητας θα συμβεί από το Εφετείο, με την απόφαση που θα εκδοθεί επί της παραπάνω αναφερόμενης εφέσεώς μου.

   

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΛΟΓΩ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΜΟΥ

      Η καθής εταιρεία είναι κατάχρεη.

      Συγκεκριμένα έχει, μέχρι τώρα, υποβάλει δύο αιτήσεις , για να τεθεί σε καθεστώς συνδιαλλαγής , σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα, οι οποίες έχουν απορριφθείς με τις υπ’ αριθμούς 472/2012 και 543/2013 αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

    Κατά συνέπεια τα προς αυτήν καταβαλλόμενα εκ μέρους μου μισθώματα υπόκεινται ανά πάσα στιγμή σε κατάσχεση.

    Μάλιστα πρέπει να τονιστούν τα εξής: α) αν και η καθής μού είχε παραδώσει αριθμό τραπεζικού λογαριασμού, για την καταβολή σε αυτήν του μισθώματος, ξαφνικά ο λογαριασμός αυτός έπαυσε να υφίσταται ενώ η καθής, παρά το ότι την όχλησα, απέφυγε να μου παραδώσει άλλον λογαριασμό, όπως φαίνεται  διότι θέλει να αποφύγει κατάσχεση του κατατεθέντος μισθώματος εις χείρας της τράπεζας και β) κατά πάσα πιθανότητα αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην παραπάνω δίκη δεν προσκόμισε  πιστοποιητικού του άρθρου 81 παρ. 3 του Ν. 2238/1994  περί δηλώσεως στην αρμόδια Δ.Ο.Υ των μισθωμάτων των δύο τελευταίων ετών για το επίδικο μίσθιο, διότι , όπως είναι σφόδρα πιθανό, δεν δηλώνει στην εφορία τα εν λόγω μισθώματα , το μεν για να αποφύγει την πληρωμή των αντίστοιχων φόρων, το δε για να αποφύγει τυχόν κατάσχεση των επιδίκων μισθωμάτων από τυχόν οφειλές της  προς το δημόσιο.

    Κατά συνέπεια είναι προφανές ότι όταν θα δικαιούμαι, με την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής μου, την κατά τα ανωτέρω μείωση του μισθώματος από την κατά την 10.1.2013 επίδοση της αγωγής μου, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσω να πετύχω  την επιστροφή σε εμένα των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, με αποτέλεσμα να υπάρχει άμεσος κίνδυνος ματαίωσης της ικανοποίησης της σχετικής απαίτησής μου.

     Επιπλέον , η συνέχιση καταβολής από εμένα του μισθώματος των 3.000 ευρώ , ενώ ανταγωνίστρια μου επιχείρηση καταβάλει, για μεγαλύτερο από το δικό μου κατάστημα, ευρισκόμενο σχεδόν εν επαφή με το δικό μου, μίσθωμα 2.100 ευρώ, είναι προφανές ότι με περιφέρει σε δυσμενή ανταγωνιστική θέση, από την οποία κινδυνεύει ακόμη κι αυτή η βιωσιμότητα της επιχείρησής μου.

    Περαιτέρω ,   όπως προκύπτει από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 388 παρ. 1, 288 ΑΚ συνδ. 682 παρ. 1 εδ. α', 731 και 732 ΚΠολΔ, το δικαστήριο μπορεί, ώσπου να εκδώσει στο πλαίσιο της κύριας δίκης την τελεσίδικη ή οριστική (διαπλαστική ή μη) δικαστική απόφαση του για τη μείωση ή όχι της παροχής «στο μέτρο που αρμόζει» στην περίπτωση του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ ή στο μέτρο που απαιτείται για την άρση του ουσιώδους της διαφοράς μεταξύ παροχής και αντιπαροχής και για την αποκατάσταση της διαταραχθείσας καλής πίστης στην περίπτωση του άρθρου 288 ΑΚ, να διατάξει την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης και συγκεκριμένα της απορρέουσας από τη σύμβαση έννομης σχέσης, επιλέγοντας το κατά την κρίση του προσφορότερο ασφαλιστικό μέτρο σύμφωνα με τα άρθρα 731 και (ιδίως) 732 ΚΠολΔ [Μπέης, Πολιτική Δικονομία τ. 16 (1990), υπό το άρθρο 732 παρ. 3.12 σελ. 809], Ειδικότερα, ώσπου να εκδοθεί στο πλαίσιο της κύριας δίκης η τελεσίδικη ή οριστική (διαπλαστική ή μη) δικαστική απόφαση για τη μείωση ή όχι του (αρχικά συμφωνημένου ή κατ' αναπροσαρμογή διαμορφούμενου) καταβαλλόμενου μισθώματος (της παροχής) «στο μέτρο που αρμόζει» στην περίπτωση του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ ή στο μέτρο που απαιτείται για την άρση του ουσιώδους της διαφοράς μεταξύ του καταβαλλόμενου μισθώματος (της παροχής) και της αληθούς αξίας της παραχωρούμενης χρήσης του μισθίου (της αντιπαροχής) και για την αποκατάσταση της διαταραχθείσας καλής πίστης στην περίπτωση του άρθρου 288 ΑΚ, το δικαστήριο μπορεί, σύμφωνα μετά άρθρα 731 και 732 ΚΠολΔ να διατάξει την προσωρινή ρύθμιση της απορρέουσας από τη σύμβαση μισθώσεως διαρκούς μισθωτικής ενοχικής σχέσης και συγκεκριμένα μπορεί να διατάξει τον εκμισθωτή α) να παραλείπει προσωρινά (μέχρι τελεσιδίκου ή οριστικής αποφάνσεως για μείωση ή όχι του μισθώματος) την καταγγελία της μισθώσεως που τον συνδέει με το μισθωτή για το λόγο της καθυστερήσεως καταβολής από τον τελευταίο αυτού ακριβώς του μισθώματος αμείωτου και όχι βέβαια για άλλο λόγο και β) να παραλείπει προσωρινά (μέχρι τελεσιδίκου ή οριστικής αποφάνσεως για μείωση ή όχι του μισθώματος) την εναντίον του μισθωτή άσκηση της απαιτήσεως αποδόσεως της (κατοχής και) χρήσεως του μισθίου και την αποβολή αυτού (μισθωτή) από το μίσθιο για τον ίδιο παραπάνω λόγο (καθυστέρηση καταβολής από τον τελευταίο αυτού ακριβώς του μισθώματος αμείωτου) και όχι βέβαια για άλλο λόγο [βλ. Κράνη σε Κεραμέως/Κονδύλη/ΝίκαΕρμΚΠολΔ (2000) υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 5 in fine αναφορικά με τις διαφορές από διαρκείς παροχές κοινής ωφέλειας], Στην υπό στ. α περίπτωση διατάσσεται επιτρεπτώς κατά τα άρθρα 731 κάι 732 ΚΠολΔ [Κράνης ό.π. υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 3 ΠΠρΑΘ 27/1979 Δ 10,444] η προσωρινή παράλειψη νομικής πράξεως (της  διαπλαστικής -καταργητικής της μισθώσεως - δικαιοπραξίας της καταγγελίας). Δεν πρόκειται, εδώ, για την αντίθετη περίπτωση της προσωρινής καταδίκης σε δήλωση βουλήσεως (σε ενέργεια νομικής πράξεως) με ασφαλιστικά μέτρα, η οποία όντως απαγορεύεται, αφενός επειδή το άρθρο 949 εδ. α' ΚΠολΔ απαιτεί τελεσίδικη (καταψηφιστική) απόφαση στην κύρια διαγνωστική δίκη, αφετέρου επειδή οδηγεί σε πλήρη ικανοποίηση του αντίστοιχου δικαιώματος κατά παράβαση του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ (Κράνης ό.π.). Στις παραπάνω περιπτώσεις ασφαλιστέο και προσωρινώς ρυθμιστέο δικαίωμα είναι η εκ του άρθρου 574 ΑΚ διαρκής ενοχική αξίωση του μισθωτή κατά του εκμισθωτή για παραχώρηση σε αυτόν της (κατοχής και) συμφωνημένης χρήσεως του μισθίου αντί μισθώματος μειωμένου στο μέτρο του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ, άλλως στο μέτρο του άρθρου 288 ΑΚ, αξίωση δηλαδή που απορρέει από το ουσιαστικό δίκαιο και δη όχι από τη μεμονωμένη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 574 ΑΚ, αλλά από τη συνδυασμένη εφαρμογή της διατάξεως αυτής (του άρθρου 574 ΑΚ) με εκείνη του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ ή με εκείνη του άρθρου 288 ΑΚ. Επιπλέον, στις παραπάνω περιπτώσεις η - κατά παραδοχή της οικείας αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων του μισθωτή - έκδοση αποφάσεως που διατάσσει α) την προσωρινή (με την ανωτέρω έννοια) παράλειψη της καταγγελίας της μισθώσεως από τον εκμισθωτή λόγω υπερημερίας του μισθωτή ως προς το πληττόμενο από τη μεταβολή των συνθηκών (με την έννοια του άρθρου 388 παρ. 1 ΑΚ άλλως με την έννοια του άρθρου 288 ΑΚ) μίσθωμα, και β) την προσωρινή (με την ανωτέρω έννοια) παράλειψη της ασκήσεως από τον εκμισθωτή εναντίον του μισθωτή της απαιτήσεως αποδόσεως της (κατοχής και) χρήσεως του μισθίου και της αποβολής του μισθωτή από το μίσθιο για τον ίδιο παραπάνω λόγο (υπερημερία του μισθωτή ως προς το πληττόμενο από τη μεταβολή των συνθηκών μίσθωμα) δεν προσκρούει στην απαγορευτική διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ. Και αυτό γιατί η λήψη των ως άνω ασφαλιστικών μέτρων δεν οδηγεί στην ολοκληρωτική ικανοποίηση της προαναφερόμενης ασφαλιστέας και προσωρινώς ρυθμιστέας αξιώσεως του μισθωτή κατά του εκμισθωτή εκ του ουσιαστικού δικαίου, καθόσον τούτη έχει ως αντικείμενο παροχή διαρκή και όχι εφάπαξ εκπληρωτέα, αλλά απλώς διατηρεί προσωρινά σε λειτουργία την διαρκή ενοχική σχέση της μίσθωσης κρατώντας την ζωντανή και αποτρέποντας την απονέκρωση της, με την ικανοποίηση μερικότερων μόνον εκδηλώσεών της. Έτσι, η λήψη των ως άνω ασφαλιστικών μέτρων δεν δημιουργεί αμετάκλητες ή δυσχερώς αναστρέψιμες καταστάσεις, που ματαιώνουν τον πρακτικό σκοπό της κύριας δίκης (βλ. Κράνη ό.π., υπό το άρθρο 692 αρ. 3 και υπό τα άρθρα 731-732 αρ. 5 in fine αναφορικά με τις διαφορές από διαρκείς παροχές κοινής ωφέλειας για την τελευταία αυτή περίπτωση βλ. και Μπέη ό.π., υπό το άρθρο 731 παρ. 4.4.1 σελ. 781)- (ΜΠρΧαλκιδικής 123/2013, απ’ όπου μεταφέρονται αυτούσια όλα τα ανωτέρω).

      Εν όψει των ανωτέρω καθίσταται προφανές ότι προς αποτροπή του παραπάνω κινδύνου και ιδίως του  να καταβάλω στην καθής μισθώματα αχρεώστητα, το ποσό των οποίων δεν θα μπορέσω ποτέ να λάβω πίσω και έτσι να τα απολέσω οριστικά ,  νόμιμη και κατεπείγουσα συντρέχει περίπτωση προσωρινής ρύθμισης της καταστάσεως και να διαταχθεί η καθής να παραλείψει προσωρινά και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της με αριθμ. καταθέσεως  52/2013 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς αγωγής μου, την καταγγελία της επίδικης μίσθωσης και  την εναντίον μου άσκηση της απαιτήσεως αποδόσεως της κατοχής και χρήσης του μισθίου ακινήτου και την (με εκτέλεση της οικείας δικαστικής απόφασης ή διαταγής αποδόσεως της χρήσεως του μισθίου ακινήτου) αποβολή μου  από το μίσθιο ακίνητο για μόνο το λόγο της καθυστέρησης καταβολής από την εμένα του μισθώματος , από σήμερα και στο μέλλον,  για το πέραν των 1.500 ευρώ και μέχρι το ποσό των 3.000 ευρώ ποσό.

     Τέλος, εν όψει του ότι μέχρι την συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεώς μου, θα μεσολαβήσουν ημερομηνίες, κατά τις οποίες θα πρέπει να καταβάλω στην καθής μισθώματα, θα πρέπει να εκδοθεί προσωρινή διαταγή.

    Επειδή η παρούσα αίτησή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

   ΕΞΑΙΤΟΥΜΑΙ: Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτησή  μου.

   Να εκδοθεί προσωρινή διαταγή.

    Να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα.

     Να διαταχθεί η καθής να παραλείψει προσωρινά και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της με αριθμ. καταθέσεως 52/2013 ,ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ασκηθείσας αγωγής μου, την καταγγελία της επίδικης μίσθωσης και  την εναντίον μου άσκηση της απαιτήσεως αποδόσεως της κατοχής και χρήσης του μισθίου ακινήτου και την (με εκτέλεση της οικείας δικαστικής απόφασης ή διαταγής αποδόσεως της χρήσεως του μισθίου ακινήτου) αποβολή μου  από το μίσθιο ακίνητο , για μόνο το λόγο της καθυστέρησης καταβολής από την εμένα του μισθώματος , από σήμερα και στο μέλλον,  για το πέραν των 1.500 ευρώ και μέχρι το ποσό των 3.000 ευρώ ποσό και

    Να καταδικαστεί η αντίδικος στην εν γένει δικαστική δαπάνη μου.

                                                Πειραιάς 17.6.2013

                                       Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος  



                                ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΝ. ΤΣΑΛΙΚΙΔΗΣ

                                                ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

                               



                      ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΙΤΗΜΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ


Απαγορεύει προσωρινά και μέχρι τη συζήτηση της παραπάνω αίτησης και με τον όρο να συζητηθεί την 08/08/2013  στην καθής 1) να ασκήσει το δικαίωμα καταγγελίας της επίδικης επαγγελματικής μίσθωσης, 2) να ασκήσει την εναντίον του αιτούντος απαίτηση απόδοσης της χρήσης του μισθίου ακινήτου και 3) να αποβάλει τον αιτούντα από το μίσθιο ακίνητο, για τον λόγο της καθυστέρησης καταβολής από τον αιτούντα μηνιαίου μισθώματος , που υπερβαίνει τα (1500) ευρώ.


                                             ΠΕΙΡΑΙΑΣ 3/7/2013


                                                  Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ


                                       ΜΑΛΛΟΥΧΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ