Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΠΑΡΟΧΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΕ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΗΧΘΗ ΣΤΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥΣ. ΤΟΠΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ- ΑΠΛΗ ΟΜΟΔΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ - ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΣΕ ΤΟΠΙΚΑ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ- ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ- ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ- ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ



ΑΠΟΦΑΣΗ 1112/.2013 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
   Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη, Ιωάννα Τουρή, την οττοία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, και από τη Γραμματέα Μαρία Οικονόμου.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριο του, στις 8 Οκτωβρίου 2013, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) …………. του ……., κατοίκου ………………….., 2) ………………κατοίκου …………………., 3) ………………. του ……… κατοίκου ……………….. και 4} ………………, κατοίκου …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Εμμανουήλ Τσαλικίδη.
    Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 29.4.2013 αίτησή τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 558/29.4.2013 και προσδιορίστηκε για να συζητηθεί την ημερομηνία που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδριάσεως και στις έγγραφες προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο κληρονόμος με το θάνατο του κληρονομουμένου αποκτά αυτοδικαίως, κατά τη διάταξη του άρθρου 1846 ΑΚ, την κληρονομιά, ωστόσο η κτήση αυτή -όπως και το αντίστοιχο κληρονομικό δικαίωμα- είναι προσωρινή, επειδή σ' αυτόν αναγνωρίζεται και δικαίωμα για αποποίησή της. Δικαίωμα αποποίησης έχει από το νόμο κάθε κληρονόμος, ανεξάρτητα από το γενεσιουργό λόγο κληρονομικής διαδοχής (διαθήκη, νόμο) με βάση τον οποίο καλείται στην κληρονομιά. Η αποποίηση της κληρονομιάς μπορεί και πρέπει επί ποινή ακυρότητας να γίνει μέσα σε αποκλειστική προθεσμία που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 1847 ΑΚ (Αστ. Γεωργιάδης, στον ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρα 1847-1848, αριθ. 7, 10- Ε. Βουζίκας, Κληρονομικόν Δίκαιον [1972], §18.111.1). Η προθεσμία αυτή κατά κανόνα είναι τετράμηνη (με εξαίρεση δύο περιπτώσεις, στις οποίες η προθεσμία είναι ενός έτους). Σύμφωνα με τη διάταξη της §1 του άρθρου 1847 ΑΚ η προθεσμία αποποίησης αρχίζει από τότε που ο κληρονόμος έμαθε την επαγωγή και το λόγο της, ενώ σε επαγωγή από διαθήκη η προθεσμία δεν αρχίζει πριν από τη δημοσίευση της διαθήκης. Εάν η κληρονομιά επάγεται σε πρόσωπο ανίκανο για δικαιοπραξία, η γνώση της επαγωγής και του λόγου της ελέγχεται στο πρόσωπο του νομίμου αντιπροσώπου (Κ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Κληρονομικού Δικαίου Α' [1994], §91.4, σελ. 178). Ειδικότερα, σε περίπτωση ανηλίκου που τελεί υπό γονική μέριμνα το στοιχείο της γνώσης, προκειμένου να αρχίσει να τρέχει η αποκλειστική προθεσμία της αποποίησης, κρίνεται στο πρόσωπο των γονέων του (βλ. ΑΠ 1211/2008, ΤΝΠ NOMOS ΑΠ 338/2004, ΕλλΔνη 2005 [46].1451=ΝοΒ 2005 [53J.463· ΑΠ 493/2003, ΤΝΠ NOMOS). ...
Στην περίπτωση αυτή η αποποίηση πρέπει να γίνει από τους ασκούντες τη γονική του μέριμνα, γονείς του, αφού τηρηθούν οι προβλεπόμενες από το νόμο διατυπώσεις (άρθρα 1526 και 1625 §1 περ. 1 ΑΚ). Εξάλλου, κατά τη διάταξη της §3 του ίδιου ως άνω άρθρου η προθεσμία αποποίησης αναστέλλεται για τους ίδιους λόγους που αναστέλλεται και η παραγραφή (Κ. Παπαδόπουλος, ΑγωγΚληρΔ Α', §91.4, σελ. 179), με συνέπεια την ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 255 επ. ΑΚ. Ετσι, εάν ο κληρονόμος εμποδίστηκε να ασκήσει το δικαίωμα της αποποίησης από δικαιοστάσιο ή απόάλλο λόγο ανώτερης βίας μέσα στην ως άνω τετράμηνη προθεσμία, υπάρχει θέμα αναστολής της και -λόγω του ότι πρόκειται για προθεσμία μικρότερη των έξι μηνών- η προθεσμία αυτή δε λήγει πριν από την παρέλευση τεσσάρων μηνών από την παύση της αναστολής, κατ' ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 257 εδ. β' ΑΚ (ΜΠρΑΘ 4773/1992, Αρμ 1992 ΜΣΤ'].1230· Ν. Ψούνη, Κληρονομικό Δίκαιο I [2004], §6.ΙΙ.2, σελ. 158· Ν. Παπαντωνίου, Κληρονομικό Δίκαιο, εκδ. 5η [1989], §19.IV, σελ. 91). Γίνεται δεκτό ότι συνιστά λόγο ανωτέρας βίας, που αναστέλλει τη συμπλήρωση της προαναφερόμενης προθεσμίας προς αποποίηση, ο χρόνος που μεσολαβεί από τότε που ο νόμιμος αντιπρόσωπος του ανίκανου προς δικαιοπραξία υπέβαλε στο δικαστήριο σχετική αίτηση για παροχή άδειας αποποίησης μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης του δικαστηρίου (ΑΠ 338/2004, ό.π.). Περαιτέρω, κατά την άποψη που υιοθετεί το παρόν δικαστήριο είναι νοητή και στην εκούσια δικαιοδοσία η απλή ενεργητική ομοδικία, η σώρευση, δηλαδή, στο ίδιο δικόγραφο αιτήσεων πλειόνων ενδιαφερομένων, με συνέπεια την ύπαρξη πλειόνων αντικειμένων δίκης, οπότε είναι δυνατή η διαφορετική διαδικαστική πορεία τους (ΠΠρθηβ 66/2008, ΝοΒ 2009 [57],78· ΠΠρΑθ 273/2006, ΧρΙΔ 2007 [Ζ'].890· προς αυτή τη κατεύθυνση και ο Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Δ' [1996], άρθρο 741, αριθ. 10, σελ. 409). Επειδή, πάντως, η υποκειμενική σώρευση συνεπάγεται αναπόφευκτα και αντικειμενική σώρευση αιτήσεων, η απλή (ενεργητική) ομοδικία επιτρέπεται -και στην εκούσια δικαιοδοσία-εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της αντικειμενικής σώρευσης (βλ. Ν. Νίκα, Πολιτική Δικονομία I [2003], §26.II αριθ. 8, σελ. 346) που προβλέπονται σωρευτικά στη διάταξη της §1 του άρθρου 218 ΚΠολΔ (για την ανάλογη εφαρμογή της διάταξης αυτής σε κάθε αίτηση παροχής έννομης προστασίας βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα[-Μακρίδου], ΚΠολΔ I, άρθρο 218, αριθ. 3, σελ. 467). Μεταξύ των διαδικαστικών προϋποθέσεων που προβλέπονται στο νόμο είναι και η υπαγωγή κάθε μίας από τις σωρευόμενες αιτήσεις στην κατά τόπο αρμοδιότητα του ίδιου δικαστηρίου (άρθρο 218 §1 περ. γ' ΚΠολΔ). Αν, λοιπόν, ενωθούν στο ίδιο δικόγραφο περισσότερες αιτήσεις χωρίς να συντρέχει η προϋπόθεση αυτή διατάσσεται -με οριστική απόφαση (ΑΠ 631/2006, ΧρΙΔ 2006 [ΣΤ'].719· ΑΠ 510/1982, ΝοΒ 1983 [31].352· ΕφΑΘ 3815/1997, ΕΔΠ 2000.158, με παρατηρήσεις Χ. Παπαδάκη ΕφΑΘ 921/1986, ΕλλΔνη 1986 [27], 151 αντιθ. [ότι πρόκειται για μη οριστική απόφαση] ΕφΙωαν 42/2008, Αρμ 2009 [ΞΓ']. 1001, με παρατηρήσεις Στ. Κουμάνη=ΑρχΝ 2000 [Ξ'].686· ΕφΑΘ 8280/1990, ΕλλΔνη 1992 [33].860· Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας[-Μακρίδου], ΚΠολΔ I, άρθρο 218, αριθ. 14, σελ. 470- Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Α' [1996], άρθρο 218, αριθ. 13, σελ. 1151, όπου και παράθεση των υποστηριζόμενων απόψεων)- ο χωρισμός τους (ΑΠ 14/2007, ΕΠολΔ 2008 [Α']. 104, με σημείωμα Π. Αρβανιτάκη· ΑΠ 631/2006, ό.π.). Κάθε αίτηση ανακτά τη δικονομική της αυτοτέλεια και κάθε παράλληλη δίκη την ιδιαιτερότητά της (βλ. Α. Γαζή-Κ. Κεραμέα [γνμδ], ΝοΒ 1987 [35], σελ. 324 επ. και ιδίως 330). Αν μια από τις σωρευόμενες αιτήσεις υπάγεται σε άλλο κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο διατάσσεται η παραπομπή της κατά τη διάταξη του άρθρου 46 εδ. α' ΚΠολΔ -το οποίο εφαρμόζεται και κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (ΕφΑΘ 4313/1995, ΕλλΔνη 1997 [38],930- ΕφΑΘ 3555/1993, ΕλλΔνη 1994 [35].442· ΕφΟεσ 782/1973, ΝοΒ 1973 [21].941· Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας[-Αρβανιτάκης], ΚΠολΔ II [2000], άρθρο 740, αριθ. 10, σελ. 1475· Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Δ', άρθρο 740, αριθ. 9, σελ. 406· βλ. και άρθρο 741 ΚΠολΔ· αντιθ. ΕφΑΘ 6033/1995, ΕλλΔνη 1996 [37],1148· ΕφΑΘ 4285/1972, ΑρχΝ 1973 [ΚΔ'].758· Κ. Μπέης, Πολιτική Δικονομία-Εκουσία Δικαιοδοσία [1991], άρθρο 740, §3.6, σελ. 80, σύμφωνα με τον οποίο η αναρμοδίως εισαχθείσα αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη)-, στο αρμόδιο (άρθρο 218 §2 ΚΠολΔ· βλ. ΑΠ 585/2010, NOMOS· ΑΠ 1987/2008, ΕλλΔνη 2010 [51],755). Το δικαστήριο βέβαια, μετά το χωρισμό κρατεί και δικάζει την αίτηση που υπάγεται στην αρμοδιότητά του (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Α", άρθρο 218, αριθ. 12, σελ. 1151 βλ. ΕφΑΘ 6197/2009, ΕλλΔνη 2010 [51].512· ΕφΟεσ 796/2009, ΕΠολΔ 2010 [Γ'].96, με παρατηρήσεις Π. Αρβανιτάκη- ΕφΑΘ 922/2008, ΕφΑΔ 2009 [Β ]. 196, με παρατηρήσεις Κ. Χασιώτη). Τέλος, με τη διάταξη του άρθρου 797 εδ. α' ΚΠολΔ προσδιορίζεται το κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο για την παροχή της κατά το νόμο -δηλαδή το ουσιαστικό δίκαιο- απαιτούμενης άδειας, η οποία αποτελεί απαραίτητο όρο για την ενεργοποίηση των εννόμων συνεπειών ορισμένων πράξεων που ενεργούνται από αυτόν/-τούς που ασκεί/-ούν τη γονική μέριμνα του ανηλίκου. Κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο στην περίπτωση αυτή είναι το δικαστήριο στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κατοικία του  ανηλίκου (ΜΠρΑΘ 477/2009, ΕφΑΔ 2010 [Γ'].983, με παρατηρήσεις Α. Πλευρη· ΜΠρΘεσ 39915/2008, ΕΠολΔ 2009 [Β'].245, με σημείωμα Π. Γιαννόπουλου- ΜΠρΑρτ 103/1993, Αρμ 1994 [ΜΗ'].39· Αθ. Πουλιάδης, στον ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρο 1526, αριθ. 16- Κ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Οικογενειακού Δικαίου Β" [2003], §262.4, σελ. 345 Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας[-Αρβανιτάκης], ΚΠολΔ II, άρθρο 797, αριθ. 1, σελ. 1568- Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Δ', άρθρο 797, αριθ. 3, σελ. 548- Κ. Μπέης, ΠολΔ, άρθρο 797, §3.2.5). Η καθιερούμενη τοπική αρμοδιότητα είναι αποκλειστική για να υπάρχει ασφάλεια και βεβαιότητα δικαίου στις συναλλαγές και, όπως επισημαίνεται, κατ' εξαίρεση σε διαδικαστικές πράξεις (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΚΠολΔ Δ', άρθρο 797, αριθ. 1, σελ. 547). Ως κατοικία θεωρείται, άλλωστε, η κύρια και μόνιμη εγκατάσταση φυσικού προσώπου σε ορισμένο τόπο (άρθρο 51 ΑΚ). Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα (άρθρο 56 §1 εδ. α' ΑΚ). Έτσι, αρμόδιο δικαστήριο για παροχή άδειας στους γονείς προς αποποίηση κληρονομιάς είναι το δικαστήριο του τόπου διαμονής του ανηλίκου (ΜΠρΑΘ 477/2009, ό.π.) και όχι αυτό της κληρονομιάς (βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα[-Αρβανιτάκη], ΚΠολΔ II, άρθρο 797, αριθ. 1, σελ. 1568), αφού η τελευταία περίπτωση του άρθρου 797 εδ. α' ΚΠολΔ, στην οποία γίνεται λόγος για δικαστήριο της κληρονομιάς, αναφέρεται και καταλαμβάνει τις περιπτώσεις του κληρονόμου από απογραφή (άρθρα 1901 επ. ΑΚ), του κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομιάς (άρθρα 1865 επ. ΑΚ), του εκκαθαριστή κληρονομιάς (άρθρα 1913 επ. ΑΚ) και του εκτελεστή διαθήκης (άρθρα 2017 επ. ΑΚ), ενώ, παράλληλα, το θέμα του κατά τα παραπάνω προσδιοριζομένου κατά τόπο αρμοδίου δικαστηρίου ουδεμία σχέση έχει με το ότι η δήλωση αποποίησης της κληρονομιάς γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 812 ΚΠολΔ στο γραμματέα του κατ' άρθρο 810 του ίδιου Κώδικα δικαστηρίου της κληρονομιάς (ΜΠρΑρτ 103/1993, ό.π.).
Στην προκειμένη περίπτωση οι αιτούντες, εκ των οποίων ο πρώτος και η δεύτερη ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα της ανήλικης αβάπτιστης θυγατέρας τους, που γεννήθηκε στις 19.6.2012 και ο τρίτος και η τέταρτη ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους, ……………., ο οποίος γεννήθηκε στις 22.12.2008, με την υπό κρίση αίτησή τους ζητούν, υπό τις προαναφερόμενες ιδιότητές τους, να τους δοθεί η άδεια να αποποιηθούν για λογαριασμό των παραπάνω τέκνων τους, την κληρονομιά του ……………… του ……………, πατέρα της δεύτερης αιτούσας και παππού της τέταρτης, που απεβίωσε στις 28.11.2012 στο Μαρούσι Απικής, χωρίς να αφήσει διαθήκη, για το λόγο ότι η κληρονομιά αυτή κανένα περιουσιακό στοιχείο δεν έχει, ενώ αντίθετα έχει μεγάλα χρέη προς το Δημόσιο.
    Όπως προκύπτει από το προαναφερθέν περιεχόμενο της υπό κρίση αίτησης στο δικόγραφο αυτής επιχειρείται η σώρευση αιτήσεων πλειόνων ενδιαφερομένων, χωρίς, ωστόσο, να συντρέχουν σωρευτικά ως προς τις αιτήσεις αυτές, οι διαδικαστικές προϋποθέσεις της αντικειμενικής σώρευσης που προβλέπονται στο νόμο, αφού η δεύτερη από τις σωρευόμενες αιτήσεις δεν υπάγεται στην τοπική αρμοδιότητα του παρόντος δικαστηρίου (άρθρο 218 §1 περ. γ' ΚΠολΔ). Πιο συγκεκριμένα, η σωρευόμενη αίτηση του τρίτου και της τέταρτης των αιτούντων, ως ασκούντων τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους, ……………….., εισάγεται σε αναρμόδιο κατά τόπο δικαστήριο, καθόσον τόσο από το δικόγραφο της αίτησης όσο και από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι ο τρίτος και τέταρτη των αιτούντων είναι κάτοικοι ……….. και …………, αντίστοιχα, (βλ. την υπ' αριθ. 156/8.3.2013 έκθεση δήλωσης αποποίησης κληρονομιάς της τέταρτης αιτούσας που συνέταξε η γραμματέας του παρόντος δικαστηρίου). Εφόσον, λοιπόν, και το παραπάνω ανήλικο τέκνο των συγκεκριμένων αιτούντων (τρίτου και τέταρτης) - το οποίο τελεί υπό τη γονική μέριμνα αυτών- έχει την ίδια κατοικία με αυτούς, το Δικαστήριο αυτό, δεν είναι κατά τόπον αρμόδιο για την εκδίκαση της αίτησης τους. Υπό τα δεδομένα αυτά η αίτηση των προαναφερθέντων διαδίκων απαραδέκτως σωρεύεται στο ίδιο δικόγραφο διότι ως προς αυτή δε συντρέχει η προϋπόθεση της περ. γ' της §1 του άρθρου 218 ΚΠολΔ. Κατά συνέπεια, πρέπει, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται στην ανωτέρω μείζονα πρόταση, να διαταχθεί ο χωρισμός της αίτησης του τρίτου και της τέταρτης των αιτούντων και, αφού κηρυχθεί το παρόν δικαστήριο αναρμόδιο να τη δικάσει, να παραπεμφθεί στο αντίστοιχο κατά τόπο και καθ' ύλην αρμόδιο δικαστήριο, το οποίο και θα δικάσει την αίτησή τους με την ίδια διαδικασία. Κατά τα λοιπά, η αιτήση του πρώτου και δεύτερης των αιτούντων, αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί στο δικαστήριο αυτό (άρθρα 740 §1 και 797 εδ. α' ΚΠολΔ) κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 741 επ. του ΚΠολΔ σε συνδ. προς το άρθρο 121 ΕισΝΑΚ). Εξάλλου, για το παραδεκτό της συζήτησης, της υπό κρίση αίτησης τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τη διάταξη της §2 του άρθρου 748 ΚΠολΔ προδικασία με την επίδοση αντιγράφου αυτής στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών (βλ. την υπ' αριθ. 6683Β730.5.2013 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών, Κυριακής Βασιλοπούλου). Η αίτηση δε είναι νόμω βάσιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510 §1 και 1526 σε συνδ. προς 1625 §1 περ. 1 ΑΚ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ' ουσίαν.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος που εξετάστηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του δικαστηρίου αυτού και όλων των προσκομιζομένων εγγράφων, μερικά, μάλιστα, από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα παρακάτω, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ……….. του …………… κάτοικος όσο ζούσε ……….. Αττικής, απεβίωσε στο Μαρούσι Αττικής στις 28.11.2012 (βλ. το με αριθ. πρωτ. 2077/29.11.2012 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου, που συνέταξε η ληξίαρχος του Δήμου …….), καταλείποντας κατά το χρόνο του θανάτου του πλησιεστέρους συγγενείς τη σύζυγο του, …………., το γένος ……………….. . και τις θυγατέρες του, ………….., ………………… και ………………… (δεύτερη αιτούσα). Ο ανωτέρω αποβιώσας δεν κατέλειπε διαθήκη και συνεπώς κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου από την επιζώσα σύζυγο του και από τις ως άνω θυγατέρες του. Η δεύτερη των αιτούντων -ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος του θανόντος- αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την επαχθείσα σ' αυτή κληρονομική μερίδα του αποβιώσαντος πατέρα της, όπως προκύπτει από την με αριθ. 155/8.3.2013, έκθεση αποποίησης κληρονομιάς που συνέταξε η Γραμματέας του παρόντος Δικαστηρίου. Μετά την προαναφερθείσα αποποίηση, η ως άνω κληρονομική της μερίδα επάγεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1813 §2 και 1856 ΑΚ, στην ανήλικη αβάπτιστη θυγατέρα της, που γεννήθηκε στις 19.6.2012 στο Μαρούσι Αττικής. Ως προς αυτήν, η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης, που αναφέρεται στην πιο πάνω μείζονα πρόταση, άρχισε από την επομένη της γενομένης αποποίησης της δεύτερης των αιτούντων, μητέρας της (9.3.2013), διότι τότε έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομιάς και του λόγου της, καθόσον η γνώση της ανήλικης περί της επαγωγής (θάνατος του παππού της) και του λόγου αυτής (η επακολουθήσασα αποποίηση της μητέρας της και η εκ του νόμου κλήση της στην κληρονομιά) κρίνεται στο πρόσωπο των νομίμων αντιπροσώπων αυτής, που είναι οι γονείς της. Η προθεσμία αυτή αναστέλλεται, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην ανωτέρω μείζονα πρόταση, από την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης μέχρι την έκδοση της παρούσας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η κληρονομιαία περιουσία που επήχθη στο τέκνο του πρώτου και της δεύτερης των αιτούντων στερείται παντελώς ενεργητικού, αντιθέτως, η κληρονομιά έχει αυξημένο παθητικό, καθόσον ο ως άνω αποβιώσας άφησε πολλά χρέη στο Ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με την κατάθεση της μάρτυρος που εξετάσθηκε στο ακροατήριο. Κατόπιν τούτων, είναι προφανές ότι παρά την επαγωγή της κληρονομιάς στο ανήλικο τέκνο των προαναφερθέντων αιτούντων με το ευεργέτημα της απογραφής (άρθρα 1527 εδ. α' και 1902 §2 ΑΚ), προς αποφυγή άσκοπων ταλαιπωριών τους και δαπανών, συντρέχει νόμιμος λόγος να παρασχεθεί η αιτούμενη άδεια. Συνακόλουθα, οι σωρευόμενη αιτήση του πρώτου και δεύτερης των αιτούντων πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ' ουσίαν, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Διατάσσει το χωρισμό της αίτησης του τρίτου και της τέταρτης των αιτούντων, …………….του ……….και ……………… του …………, ως ασκούντων τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους, που σωρεύεται στο δικόγραφο της υπό κρίση αίτηση.
Κηρύσσεται κατά τόπον αναρμόδιο να τη δικάσει.
Παραπέμπει την αίτηση του τρίτου και της τέταρτης των αιτούντων, ωςασκούντων τη γονική μέριμνα του ανωτέρω ανηλίκου τέκνου τους, στο αρμόδιο κατά τόπον Ειρηνοδικείο.
Κρατεί και δικάζει την αίτηση του πρώτου και της δεύτερης των αιτούντων, ……….του …….. και ……………… του …………….., ως ασκούντων τη γονική μέριμνα της ανήλικης αβάπτιστης θυγατέρας τους που γεννήθηκε στις 19.6.2012 στο Μαρούσι Αττικής.
Δέχεται την αίτηση αυτή.
Παρέχει την άδεια στους πρώτο και δεύτερη των αιτούντων, ως ασκούντες τη γονική μέριμνα του ανωτέρω ανηλίκου τέκνου τους, να προβούν για λογαριασμό του τέκνου τους αυτού στην αποποίηση της εξ αδιαθέτου κληρονομιάς του …………. του ………, που απεβίωσε στο Μαρούσι Αττικής στις 28.11.2012.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα, στις 5 – ΔΕΚ. 2013 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                                                                                   Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


ΑΠΟΦΑΣΗ
Αριθμός: 54/2015
 ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΙΛΙΟΥ
(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ)
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Αικατερίνη Σπάρτη με τη σύμπραξη της Γραμματέως Κωνσταντίνος Χιονάτου.
Συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριο του στις 21-10-2015 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση:
Των καλούντων-αιτούντων: 1) …………. του ………… και της ……., κατοίκου ………Αττικής οδός …………….και 2) ………………… του ………και της ……….., κατοίκου ……. Αττικής, οδός ……………., οι οποίοι παραστάθηκαν στο δικαστήριο διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Εμμανουήλ Τσαλικίδη.
Οι καλούντες-αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 29-4-2013 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 558/29.4.2013 αίτησή τους διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας, η οποία κατατέθηκε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, επί της οποίας εξεδόθη η υπ' αριθμ. 1112/2013 απόφαση του προαναφερόμενου δικαστηρίου, η οποία ως προς τους καλούντες-αιτούντες παρέπεμψε την αίτηση στο κατά τόπον αρμόδιο Ειρηνοδικείο με βάση το τόπο κατοικίας του ανηλίκου τέκνου των αιτούντων, δια δε της με αριθμό καταθέσεως 645/63/25-6-2015 κλήσεως των αιτούντων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία επαναφέρεται νόμιμα προς συζήτηση η ως άνω αίτησή τους, ορίσθηκε δικάσιμος αυτής η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία, αφού η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο, συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο του παρόντος δικαστηρίου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις, που κατέθεσε. Το δικαστήριο, αφού άκουσε όσα αναφέρθηκαν κατά τη συζήτηση,
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αίτηση, κατ'ορθή εκτίμηση του δικογράφου της, η οποία επαναφέρεται προς συζήτηση με την ως άνω με αρ.κατάθ. 645/63/25-6-20ΐ5 κλήση και όπως το περιεχόμενο της (ήτοι της αίτησης) παραδεκτώς συμπληρώθηκε και διευκρινίστηκε, κατ'άρθρο 224 ΚΠολΔ, με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου των αιτούντων, οι τελευταίοι οι οποίοι ασκούν από κοινού την γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου τους …………………., ζητούν με την υπό κρίση αίτησή τους, να τους δοθεί η άδεια από το Δικαστήριο με την προαναφερόμενη ιδιότητά τους να αποποιηθούν, για λογαριασμό του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους, την κληρονομιά του ………………… του ………..και της ………, κατοίκου εν ζωή ………………Αττικής, παππού της δεύτερης των αιτούντων, ο οποίος απεβίωσε την 28-11-2012 στο Μαρούσι Αττικής χώρίς να αφήσει διαθήκη, για το λόγο ότι με την αποποίηση αυτή υπάρχει προφανής ωφέλεια για το ανήλικο τέκνο τους, προκειμένου το τελευταίο να μην βρεθεί κληρονόμος μιας επαχθούς κληρονομιάς, η οποία στερείται ενεργητικού και διαθέτει μόνο μεγάλα χρέη προς το Δημόσιο.
Η υπό κρίση αίτηση παραδεκτώς και αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739, 740 και 797 ΚΠολΔ και άρθ. 56 παρ.1 ΑΚ), δεδομένου ότι τόπος της συνήθους διαμονής του ανήλικου τέκνου είναι αυτός της κατοικίας της μητέρας του-δεύτερης των αιτούντων (ήτοι η ……. Αττικής, οδός …………αρ. ……), που ανήκει στην περιφέρεια του παρόντος δικαστηρίου. Είναι δε η κρινόμενη αίτηση επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1526 και 1625 εδ.1 ΑΚ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν, δεδομένου ότι έχει τηρηθεί η προδικασία που προβλέπει η διάταξη του αρ. 748 παρ. 2 ΚΠολΔ, με τη νόμιμη και εμπρόθεσμη επίδοση αντιγράφου τόσο της κρινόμενης αίτησης όσο και την άνω κλήσης στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών (βλ. την υπ' αριθ. 6683Β/30-5-2013 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Κυριακής Σ.Βασιλοπούλου καθώς και την υπ' αριθ. 7584Γ/7-8-2015 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Δημητρίου Γ.Αράπη, που προσκομίζουν οι αιτούντες).
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του εξετασθέντος στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου μάρτυρος των αιτούντων, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, από την εκτίμηση όλων των εγγράφων, που νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι αιτούντες, αλλά και όσων παραδεκτά προσκομίζονται έστω και χωρίς να γίνεται επίκλησή τους, όπως προκύπτει από τα άρθρα 744 και 759 παρ.3 Κ.Πολ.Δ, από την εκτίμηση όσων εξέθεσε προφορικά και γραπτά ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων, καθώς και από την εν γένει διαδικασία, αποδείχτηκαν, κατά την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: Στις 28-11-2012 απεβίωσε στο Μαρούσι Αττικής ο …………….. του ……….. και της …………… κάτοικος εν ζωή …………..Αττικής, χωρίς να καταλείπει διαθήκη (βλ. τα εκτιθέμενα στο ιστορικό της προσκομιζόμενης από τους αιτούντες υπ'αρ. 1112/2013 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας, η οποία παρέπεμψε την κρινόμενη αίτηση ως προς τους αιτούντες στο αρμόδιο κατά τόπον Ειρηνοδικείο, επίσης το προσκομιζόμενο αντίγραφο του υπ'αρ.πρωτ. 2340/2013 ακριβούς αποσπάσματος της ληξιαρχική πράξη θανάτου του άνω αποβιώσαντος της Ληξιάρχου του Δήμου ………., καθώς και τα προσκομιζόμενα υπ' αριθ. 36807/2015 και 40726/2015 πιστοποιητικά των Γραμματέων του Ειρηνοδικείου Αθηνών και του Πρωτοδικείου Αθηνών αντιστοίχως, περί μη δημοσίευσης διαθήκης του άνω αποβιώσαντος). Ο θανών κατέλιπε, κατά το χρόνο του θανάτου του, ως πλησιεστέρους συγγενείς και εξ αδιαθέτου και εξ αδιαιρέτου κληρονόμους αυτού την σύζυγο του ……….. το γένος ……………. καθώς και τις τρεις κόρες του ………………, οι οποίοι τον κληρονόμησαν έκαστος σε ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου (άρθρα 1813 και 1820 του ΑΚ) - (βλ. το προσκομισθέν από τους αιτούντες πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών με αριθμ.πρωτ. 64444/2012 του Δήμου ……………). Μεταγενέστερα, όλοι οι ως άνω πλησιέστεροι συγγενείς του κληρονομούμενου (σύζυγος και τρεις θυγατέρες) αποποιήθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα την επαχθείσα σε αυτούς κληρονομιά με δήλωσή τους ενώπιον της αρμόδιας Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ως του Δικαστηρίου της κληρονομιάς (άρθ. 1847 -1848 του ΑΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 810 του ΚΠολΔ) -(βλ. τις σχετικές εκθέσεις αποποιήσεως κληρονομιάς με αριθμούς 154/8.3.2015, 155/8.3.2013 και 500/27.3.2013, προσκομιζόμενες από τους αιτούντες). Συνακόλουθα, η κληρονομική μερίδα της ως άνω θυγατέρας του αποβιώσαντος, …………, επήχθη εξ αδιαθέτου κατ'ισομοιρία, λόγω διαδοχής κατά ρίζες στα δύο ενήλικα παιδιά της, ………….. του, που έχει γεννηθεί το 1984 και ……….., που έχει γεννηθεί το 1985 (ΑΚ 1813 και ΑΚ 1856), τα οποία και αυτά αποποιήθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα την επαχθείσα σε αυτά κληρονομιά του άνω αποβιώσαντος παππού τους, με δήλωσή τους ενώπιον της αρμόδιας Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ως του Δικαστηρίου της κληρονομιάς (άρθ. 1847 -1848 του ΑΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 810 του ΚΠολΔ)-(βλ. το προσκομιζόμενο από τους αιτούντες υπ' αριθμ. πρωτ. 12224/2013 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου ……..του νομού Αττικής, σε συνδυασμό με την επίσης προσκομιζόμενη με αρ. 156/8.3.2013 Έκθεση αποποίησης κληρονομιάς). Ακολούθως η κληρονομική μερίδα της ως άνω εγγονής του αποβιώσαντος, ………… περιήλθε, λόγω διαδοχής κατά ρίζες, στο ανήλικο τέκνο των αιτούντων ………….., το οποίο γεννήθηκε την 22.12.2008 και το οποίο λόγω διαζυγίου των αιτούντων-γονιών του κατοικεί μαζί με την μητέρα του-δεύτερη των αιτούντων στην …………. Αττικής (οδός ……… αρ…….) -[βλ. εκτιθέμενα στην κρινόμενη αίτηση και στις προτάσεις των αιτούντων, επίσης όσα δήλωσε προφορικά στο δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων αμέσως μετά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο (βλ.στα πρακτικά), σε συνδυασμό με την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των αιτούντων, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με τηνπαρούσα πρακτικά]. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η κληρονομιά του ως άνω αποβιώσαντος είναι επαχθής, καθώς στερείται παντελώς ενεργητικού ενώ αντιθέτως έχει αυξημένο παθητικό, αποτελούμενο από διάφορα χρέη προς το Δημόσιο (Εφορία) που υπερβαίνουν τις 200.000€ (βλ. την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των αιτούντων, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά). Επιπλέον, δεδομένου ότι το ως άνω ανήλικο τέκνο των αιτούντων, ………… εκπροσωπείται από αυτούς, ήτοι τους γονείς τους, που ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα, η προθεσμία προς αποποίηση (των τεσσάρων μηνών), αρχίζει από τότε που οι τελευταίοι έμαθαν την επαγωγή και τον λόγο  αυτής. Ειδικά δε σε περίπτωση αποποίησης προηγούμενου κληρονόμου, η προθεσμία αρχίζει από τη γνώση της αποποίησης του προηγούμενου και της εξαιτίας αυτής κλήση του επόμενου κληρονόμου (βλ. ΑΠ 493/2003, ΜΠΘΕΣ 119/2013, Ειρ.Χανίων 233/2013 δημοσ. όλων Νόμος και Παύλο Φίλιο, ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ, 4η ΕΚΔΟΣΗ 1998, σελ. 80-81 υπό Γ/ΙΙ). Οι αιτούντες, που ασκούν τη γονική μέριμνα του παραπάνω ανήλικου τέκνου τους (βλ. στα πρακτικά της παρούσας δίκης όσα δήλωσε προφορικά στο δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων αμέσως μετά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο) άσκησαν στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, την 29-4-2013, την υπό κρίση αίτησή τους (νόμιμα επαναφερθείσσ προς συζήτηση με την ένδικη κλήση ενώπιον του παρόντος τοπικά αρμόδιου δικαστηρίου), ήτοι μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την αποποίηση της δεύτερης των αιτούντων, ως κληρονόμου του άνω θανόντος παππού της, που έγινε την 8/3/2013 (βλ. παραπάνω), η δε τετράμηνη προθεσμία αναστέλλεται έκτοτε μέχρις εκδόσεως της οριστικής απόφασης που χορηγεί την σχετική άδεια για αποποίηση της κληρονομιάς (όρθρο 1847 παρ. 3, 255 και 257ΑΚ), καθόσον χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου δεν είναι δυνατό να αποποιηθούν οι γονείς την κληρονομιά που επήχθη στο ανήλικο τέκνο τους (άρθρα 1526 και 1625 εδ.1 ΑΚ- Βλ. και ΑΠ 1087/2011, ΑΠ 338/2004, δημοσ. Νόμος). Άλλωστε, σε περίπτωση αναστολής της προθεσμίας όπως εν προκειμένω, όταν πάψει η αναστολή (στην προκειμένη περίπτωση με τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης επί της κρινόμενης αίτησης δοθέντος ότι η ήδη εκδοθείσα ως άνω αναφερόμενη υπ'αρ. 1112/2013 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών είναι ως προς τους καλούντες-αιτούντες παραπεμπτική και ως τέτοια ναι μεν οριστική, ωστόσο δεν χορηγεί σε αυτούς την αιτούμενη άδεια αποποίησης κληρονομιάς), η προθεσμία συνεχίζεται και συμπληρώνεται, κατά την ορθότερη γνώμη που συμμερίζεται και το παρόν δικαστήριο, σε τέσσερις μήνες μετά τη λήξη της αναστολής και όχι σε έξι μήνες όπως ορίζει η παρ. 2 του άρθρου 257 ΑΚ, αφού στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για προθεσμία μικρότερη των έξι μηνών (βλ. Ν. Παπαντωνίου, Κληρονομικό Δίκαιο, 4η έκδοση 1985, παρ. 19, σελ. 85-89, Απόστολος Γεωργιάδης Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου 1997, σελ. 255, ΜΠΑΘ 449/1995, ΜΠΜεσολογγίου 108/2011 δημοσ. Νόμος). Κατόπιν των ανωτέρω, απεδείχθη ότι το παραπάνω ανήλικο τέκνο των αιτούντων κινδυνεύει να βρεθεί κληρονόμος εξ αδιαθέτου μίας επαχθέστατης κληρονομιάς, καθόσον αφενός υφίστανται τα παραπάνω δυσθεώρητα χρέη του θανόντος προς το Ελληνικό Δημόσιο (Εφορία) και αφετέρου ο θανών δεν διέθετε, κατά τον χρόνο του θανάτου του, κανένα περιουσιακό στοιχείο. Ως εκ τούτου, το παρόν δικαστήριο άγεται στην κρίση ότι καθίσταται ασύμφορη για το παραπάνω ανήλικο τέκνο των αιτούντων η αποδοχή της ως άνω κληρονομιάς ακόμη και με το ευεργέτημα της απογραφής και ότι είναι προφανώς προς το πραγματικό συμφέρον του, προς αποφυγή άσκοπων ταλαιπωριών και εξόδων, να αποποιηθεί και αυτό την ως άνω _ κληρονομιά, καθόσον, κατά την κρίση του
Πρέπει, κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη και να χορηγηθεί η άδεια στους αιτούντες να αποποιηθούν για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους την κληρονομιά του αποβιώσαντος ………… του ……… και της …………, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
για τουσ λογουσ αυτουσ
Δικάζει με παρόντες τους καλούντες-αιτούντες.
Δέχεται την αίτηση.
Παρέχει την άδεια στους καλούντες-αιτούντες να αποποιηθούν με την ιδιότητά τους, ως ασκούντες από κοινού την γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου τους ………….του ……….. και της ………… και για λογαριασμό του, την εξ αδιαθέτου επαχθείσα σε αυτό κληρονομιά του αποβιώσαντος την 28-11-2012 στο Μαρούσι Αττικής προπαππού του, ……….του Δημητρίου και της …………., κατοίκου εν ζωή ……. Αττικής.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο Ίλιον στις 23/11/2015, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των καλούντων-αιτούντων και του πληρεξουσίου δικηγόρου τους.

η ειρηνοδίκης                                                       η γραμματεασ