Το δικαστήριο έκρινε ότι η διάταξη του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ. 321/1969 "Περί Κώδικος Δημοσίου Λογιστικού", που προβλέπει βραχεία διετή παραγραφή για τις αξιώσεις κατά του δημοσίου των με οποιαδήποτε σχέση συνδεόμενων με αυτό υπαλλήλων , οι οποίες απορρέουν από απολαβές, που δικαιούνται, από την παροχή της εργασίας τους, υπό οιαδήποτε μορφή (ακόμη και αποζημίωσης με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού), είναι συνταγματική.
Διευκρινίζεται ότι με βάση την ίδια απόφαση γίνεται δεκτό ότι η πενταετής παραγραφή ισχύει όταν για για τη θεμελίωση του δικαιώματος επί των απολαβών, απαιτείται η έκδοση πράξεως του δημοσίου, την οποία παρανόμως παραλείπουν να εκδώσουν τα όργανά του, όταν δηλαδή πρόκειται για αξίωση από αδικοπραξία, λόγω παραλείψεως οφειλομένης νόμιμης ενέργειας των οργάνων του δημοσίου.
Η απόφαση αυτή είναι σημαντική διότι αφορά και τους εργαζομένους σε φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και λοιπά ΝΠΔΔ, για τους οποίους ισχύουν αντίστοιχες διατάξεις.
Η απόφαση αυτή είναι σημαντική διότι αφορά και τους εργαζομένους σε φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και λοιπά ΝΠΔΔ, για τους οποίους ισχύουν αντίστοιχες διατάξεις.
Εξυπακούεται ότι η τάση αυτή της νομολογίας δεν φαίνεται να είναι άσχετη και προς το γενικότερο δημοσιονομικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η χώρα μας , κάτι εξάλλου , που διαφαίνεται και σε νέα στροφή της νομολογίας ως προς το ποσοστό το τόκου, το οποίο θα πρέπει να ισχύει όταν οφειλέτης είναι το δημόσιο.
Η απόφαση αυτή έχει δημοσιευτεί στην ...