Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

78/2016 ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ: ΑΔΙΚΗΜΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ.ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ- ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 

Δικαστήριο:ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:78
Ετος:2016

Όροι θησαυρού:ΕΙΣΦΟΡΕΣ (ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ)
Περίληψη

Αδίκημα καθυστέρησης καταβολής ασφαλιστικών εισφορών - Νομικό πρόσωπο - Ανώνυμη εταιρεία - Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης -. Για τη στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων της μη έγκαιρης καταβολής των εργοδοτικών εισφορών και απόδοσης των εργατικών εισφορών απαιτείται να προσδιορίζεται η συγκεκριμένη οφειλή του εργοδότη για τις ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν τον ίδιο και τους εργαζόμενους σ' αυτόν, καθώς και η μη καταβολή των σχετικών ποσών μέσα σε έναν μήνα από τότε που τα σχετικά ποσά έγιναν απαιτητά από τον δικαιούχο ασφαλιστικό οργανισμό. Για ασφαλιστικές εισφορές που γεννήθηκαν μέχρι τις 11-4-2012 και οφείλονται από ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, υπόχρεος για την καταβολή τους είναι μόνο ο διευθύνων σύμβουλος αυτής. Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης και κηρύσσονται αθώοι οι κατηγορούμενοι για τις πράξεις της μη έγκαιρης καταβολής εργοδοτικών και απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών, διότι οι ασφαλιστικές εισφορές γεννήθηκαν πριν από την ισχύ του δυσμενέστερου ν. 4075/11.4.2012 εφόσον η πράξη φέρεται να τελέστηκε μέχρι τις 11-4-2012 και οι αναιρεσείοντες μη έχοντες την απαιτούμενη ιδιότητα του διευθύνοντος συμβούλου, αλλά αυτή του αντιπροέδρου Α.Ε. και μέλους του Δ.Σ.αυτής, δεν υπείχαν σχετική ποινική ευθύνη.

Κείμενο Απόφασης

Αριθμός 78/2016
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βιολέττα Κυτέα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου - Κατσαβριά, Αγγελική Αλειφεροπούλου, Αριστείδη Πελεκάνο - Εισηγητή και Δημήτριο Χονδρογιάννη, Αρεοπαγίτες.
    Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 20 Φεβρουαρίου 2015, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευσταθίας Σπυροπούλου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελεύς) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων 1. Ι. Θ. του Β. και 2. Ε. Θ. του Β., κάτοικοι ..., που εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Κυριακή Ιωαννίδου - Κουδρόγλου, για αναίρεση της υπ’ αριθ. 375/2014 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
    Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 25 Αυγούστου 2014 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 849/2014.
    Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκειμένη αίτηση αναίρεσης.
    ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 1 παρ. 1 του α.ν. 86/1967, όποιος υπέχει νόμιμη υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών που βαρύνουν τον ίδιο (εργοδοτικών) προς τους υπαγόμενους στο Υπουργείο Εργασίας κάθε φύσεως οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής ή κοινωνικής ασφάλισης ή ειδικούς λογαριασμούς και δεν καταβάλλει αυτές μέσα σε έναν μήνα αφότου έγιναν απαιτητές προς τους παραπάνω οργανισμούς τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000 δρχ. Επίσης, κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, όποιος παρακρατεί ασφαλιστικές εισφορές αυτών που εργάζονται σ’ αυτόν (εργατικών) με σκοπό να τις αποδώσει στους παραπάνω οργανισμούς και δεν τις καταβάλει ή δεν τις αποδίδει στους οργανισμούς αυτούς μέσα σε έναν μήνα αφότου είχαν γίνει απαιτητές, τιμωρείται για υπεξαίρεση με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000 δραχμών. Εξάλλου, κατά το άρθρο 16 του Κανονισμού Ασφαλίσεως ΙΚΑ, ως χρόνος καταβολής των εισφορών ορίζεται το ημερολογιακό τέλος του μήνα, μέσα στον οποίο παρασχέθηκε η εργασία ή υπηρεσία, ενώ, κατά το άρθρο 26 παρ. 3 του α.ν. 1846/1951, ορίζεται ότι ο υπόχρεος πρέπει να καταβάλει τις εισφορές στο ΙΚΑ μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από τον χρόνο που έχει οριστεί (για την καταβολή τους)...

    Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων της μη έγκαιρης καταβολής των εργοδοτικών εισφορών και απόδοσης των εργατικών εισφορών, απαιτείται να προσδιορίζεται η συγκεκριμένη οφειλή του εργοδότη για τις ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν τον ίδιο και τους εργαζόμενους σ’ αυτόν, καθώς και η μη καταβολή των σχετικών ποσών μέσα σε έναν μήνα από τότε που τα σχετικά ποσά έγιναν απαιτητά από τον δικαιούχο ασφαλιστικό οργανισμό, δηλαδή μέσα στον αμέσως επόμενο μήνα εκείνου, κατά τον οποίο παρασχέθηκε η εργασία ή η υπηρεσία προς τον οφειλέτη εργοδότη.
    Τα παραπάνω εγκλήματα είναι γνήσια εγκλήματα παραλείψεως, τα οποία συντελούνται με την παράλειψη της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών μέσα σε τριάντα ημέρες από το ημερολογιακό τέλος του μήνα, κατά τον οποίο παρασχέθηκε η εργασία ή υπηρεσία. Για την πληρότητα δε της αντικειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων αυτών, απαιτείται το υποκείμενο τους να έχει την ιδιότητα του εργοδότη, κατά την έννοια του άρθρου 8 παρ. 5 του α.ν. 1846/1951, δηλαδή να πρόκειται για φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στο οποίο προσφέρει την εργασία ή την υπηρεσία του το προσωπικό που υπάγεται στην ασφάλιση και το οποίο οφείλει, κατά την πληρωμή των μισθών, να παρακρατεί το μέρος των εισφορών που βαρύνουν τους ασφαλισμένους, για να το αποδώσει στον ασφαλιστικό οργανισμό. Όταν εργοδότης είναι ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, υπόχρεος για την καταβολή των παραπάνω εισφορών είναι ο διευθύνων σύμβουλος αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 4 του ν. 2556/1997, όπως αντικ. από το άρθρο 61 παρ. 2 του ν. 2676/1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 115 του ν. 2238/1994. Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η ρύθμιση της παρ. 7 του α.ν. 86/1967, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 25 παρ. 1 του ν. 4075/11-4-2012.
    Σύμφωνα με την πρόσφατη ρύθμιση αυτή, ως αυτουργοί των εγκλημάτων της μη έγκαιρης καταβολής εργοδοτικών και απόδοσης εργατικών ασφαλιστικών εισφορών στις ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες είναι: α) οι πρόεδροι των διοικητικών συμβουλίων, οι διευθύνοντες ή εντεταλμένοι ή συμπράττοντες σύμβουλοι, οι διοικητές, οι γενικοί διευθυντές και γενικά κάθε πρόσωπο εντεταλμένο είτε άμεσα από τον νόμο είτε από ιδιωτική βούληση είτε με δικαστική απόφαση στη διοίκηση ή διαχείριση αυτών και β) σε περίπτωση που ελλείπουν όλα τα παραπάνω πρόσωπα, ως αυτουργοί θεωρούνται τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εταιρειών αυτών, εφόσον ασκούν πράγματι προσωρινά ή διαρκώς ένα από τα καθήκοντα που αναφέρονται πιο πάνω. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι: α) για ασφαλιστικές εισφορές που γεννήθηκαν μέχρι τις 11-4-2012, οπότε θεσπίστηκε η παρ. 7 του α.ν. 86/1967, και οφείλονται από ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, υπόχρεος για την καταβολή τους είναι μόνο ο διευθύνων σύμβουλος αυτής και β) για ασφαλιστικές εισφορές που γεννήθηκαν μετά τις 11-4-2012 και οφείλονται από ανώνυμη ημεδαπή εταιρεία, αρχικά και κυρίως υπόχρεοι για την καταβολή τους είναι όσοι ορίζονται στην παρ. 7 του α.ν. 86/1967 (οι πρόεδροι των διοικητικών συμβουλίων, οι διευθύνοντες ή εντεταλμένοι ή συμπράττοντες σύμβουλοι, οι διοικητές, οι γενικοί διευθυντές και γενικά κάθε πρόσωπο εντεταλμένο είτε άμεσα από τον νόμο είτε από ιδιωτική βούληση είτε με δικαστική απόφαση στη διοίκηση της Α.Ε.), ενώ τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων (αντιπρόεδροι και σύμβουλοι) ευθύνονται μόνο αν λείπουν όλα τα αμέσως παραπάνω πρόσωπα και εφόσον αυτά (μέλη Δ.Σ.) ασκούν πράγματι διαρκώς ή προσωρινά τα καθήκοντα των αρχικών και κυρίως υπόχρεων, δηλαδή η ευθύνη τους είναι επικουρική.
    Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ ΚΠΔ, λόγο αναίρεσης της απόφασης αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει στη σχετική διάταξη διαφορετική έννοια από εκείνη που πράγματι έχει. Εσφαλμένη δε εφαρμογή υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν έκανε ορθή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφάρμοσε, αλλά και όταν η παραβίαση γίνεται με πλάγιο τρόπο, δηλαδή όταν στο πόρισμα της απόφασης, το οποίο περιέχεται στον συνδυασμό αιτιολογικού και διατακτικού και ανάγεται στα στοιχεία θεμελίωσης και στην ταυτότητα του σχετικού εγκλήματος, υπάρχουν ελλείψεις, ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να είναι ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση.
    Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το αιτιολογικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 375/2014 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκη Αθηνών, που κήρυξε ενόχους τους αναιρεσείοντες - κατηγορουμένους, Ι. Θ. και Ε. Θ., για παράβαση του άρθρου 1 παρ. 1-2 του α.ν. 86/1967 σε συνδυασμό με το άρθρο 375 παρ. 1 ΠΚ, αφού έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε τα έγγραφα που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο, τις καταθέσεις του μάρτυρα κατηγορίας και του μάρτυρα υπεράσπισης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του και γενικά όλα τα στοιχεία της αποδεικτικής διαδικασίας (οι κατηγορούμενοι δεν απολογήθηκαν, επειδή δεν ήταν παρόντες και εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους), δέχτηκε, κατά την ανέλεγκτη ως προς τα πράγματα κρίση του, ότι οι κατηγορούμενοι τέλεσαν τις πράξεις, που αποδόθηκαν σε βάρος τους με το κατηγορητήριο και ότι πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι αυτών. Πιο συγκεκριμένα το άνω Τριμελές Πλημμελειοδικείο δέχτηκε τα ακόλουθα: "Στην ... την 1-7-2009 έως την 1-11-2009 τυγχάνοντας εργοδότες της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία "Β. Ι. Θ. - Χ. ΑΕ" (ΑΜΕ ή ΑΜΟΕ ... Υποκατάστημα ΙΚΑ ...) με αντικείμενο την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου με το διακριτικό τίτλο "..." και συγκεκριμένα ενεργώντας με πρόθεση με τις ιδιότητες του αντιπροέδρου ο πρώτος και του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου η δεύτερη, όντες αναμεμειγμένοι και δραστηριοποιούμενοι στη διοίκηση της ανώνυμης εταιρίας και έχοντας απασχολήσει προσωπικό με σχέση εξαρτημένης εργασίας με αμοιβή κατά τη χρονική περίοδο 5ος 2009 έως 9ος 2009 στην επιχείρηση τους που ασφαλιζόταν στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι ίδιοι όφειλαν για την ασφάλιση του ως άνω προσωπικού να καταβάλουν στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τις κατωτέρω εισφορές ποσού 173.679,90 ευρώ μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες του επομένου μήνα, εκείνου μέσα στον οποίο παρασχέθηκε η εργασία.
    Για την καταβολή των εισφορών αυτών συντάχθηκε η με αριθμό .../10 ΠΕΕ. 1 Συγκεκριμένα έχοντας νόμιμη υποχρέωση καταβολής των βαρυνουσών τους ίδιους (ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ) ασφαλιστικών εισφορών ποσού 115.786,60 ευρώ, δεν κατέβαλαν αυτές στον άνω Οργανισμό μέσα στο μήνα κατά τον οποίο οι εισφορές έγιναν απαιτητές. 2. Έχοντας παρακρατήσει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργασθέντων στην επιχείρηση τους (ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ) ποσού 57.893,30 ευρώ με σκοπό να αποδώσουν αυτές στον άνω Οργανισμό, δεν τις κατέβαλαν σ’ αυτόν μέσα στον μήνα κατά τον οποίο έγιναν απαιτητές, κατέστησαν γι’ αυτές τιμωρητέοι για υπεξαίρεση. Ο ισχυρισμός τους περί μη συμμετοχής στη διοίκηση της ξενοδοχειακής μονάδας πρέπει ν’ απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, αφού πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, οι κατηγορούμενοι δεν είχαν άλλη απασχόληση, πλην του ξενοδοχείου και ο διευθύνων σύμβουλος και πατέρας τους που απεβίωσε το Φεβρουάριο του έτους 2013 ήταν υπερήλικας και νοσούσε από καρκίνο, αδυνατώντας για τον λόγο αυτό ν’ ασχοληθεί με τα της διοίκησης της εταιρίας, παρά τα όσα αντίθετα καταθέτει ο μάρτυρας υπεράσπισης. Σημειωτέον ότι ενώ η επιχείρηση εδώ και μια δεκαετία περίπου ακολουθεί συστηματικά την ίδια συμπεριφορά, δηλαδή δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα τις ασφαλιστικές εισφορές που τη βαρύνουν, όχι γιατί αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, αλλά γιατί κατόπιν καθοδήγησης αναμένει να τύχουν εφαρμογής ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις που δημοσιεύονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Επομένως οι κατηγορούμενοι πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι των αποδιδόμενων σ’ αυτούς πράξεων, δεδομένου ότι πληρούται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση αυτών, κατά τα αναφερόμενα αναλυτικά στο διατακτικό της παρούσας".
    Ακολούθως το Τριμελές Πλημμελειοδικείο ...ς κήρυξε ενόχους τους κατηγορούμενους για το ότι: "Στην ... την 1-7-2009 έως την 1-11-2009 τυγχάνοντας εργοδότες της επιχείρησης με την επωνυμία Β. Ι. Θ. - Χ. ΑΕ και ΑΜΕ ή ΑΜΟΕ ... Υποκατάστημα ΙΚΑ ... είδος επιχείρησης Ξενοδοχείο ... και έχοντας απασχολήσει κατά τη χρονική περίοδο 5ος 2009 έως 9ος 2009 στην επιχείρηση τους προσωπικό με σχέση εξαρτημένης εργασίας με αμοιβή που ασφαλιζόταν στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι ίδιοι όφειλαν για την ασφάλιση του ως άνω προσωπικού να καταβάλουν στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τις κατωτέρω εισφορές ποσού 173.679,90 ευρώ μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες του επομένου μήνα, εκείνου μέσα στον οποίο παρασχέθηκε η εργασία. Για την καταβολή των εισφορών αυτών συντάχθηκε η με αριθμό .../10 ΠΕΕ. 1.Έχοντας νόμιμη υποχρέωση καταβολής των βαρυνουσών τους ίδιους (ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ) ασφαλιστικών εισφορών ποσού 115.786,60 ευρώ, δεν κατέβαλε αυτές στον άνω Οργανισμό μέσα στο μήνα κατά τον οποίο οι εισφορές έγιναν απαιτητές. 2. Έχοντας παρακρατήσει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργασθέντων στην επιχείρηση του (ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ) ποσού 57.893,30 ευρώ με σκοπό να αποδώσει αυτές στον άνω Οργανισμό, δεν τις κατέβαλαν σ’ αυτόν μέσα στο μήνα κατά τον οποίο έγιναν απαιτητές, κατέστησαν γι’ αυτές τιμωρητέοι για υπεξαίρεση". Στη συνέχεια επέβαλε σε καθέναν από αυτούς ποινή φυλάκισης ενός έτους και χρηματική ποινή 3.000 ευρώ για καθεμία πράξη και συνολική ποινή φυλάκισης δεκαοχτώ (18) μηνών και συνολική χρηματική ποινή 4.000 ευρώ.
    Με αυτά που δέχθηκε το άνω Τριμελές Πλημμελειοδικείο, τα οποία περιέχονται και στο σχετικό κατηγορητήριο, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερόμενες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις. Ειδικότερα, αφού, κατά τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, πρόκειται για εργοδότρια ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, για την οποία, κατά τον νόμο, ποινικά υπαίτιος ως αυτουργός για τη μη έγκαιρη καταβολή των εργοδοτικών και των εργατικών ασφαλιστικών εισφορών της στο ΙΚΑ είναι μόνο ο διευθύνων σύμβουλος αυτής εφ’ όσον δε οι οφειλόμενες από αυτή εργοδοτικές και εργατικές ασφαλιστικές εισφορές γεννήθηκαν το χρονικό διάστημα από 1-7-2009 έως 1-11-2009, δηλαδή πριν τις 11-4-2012, οπότε άρχισε να ισχύει ο ν. 4075/11-4-2012, οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι, οι οποίοι, κατά την παραδοχή της προσβαλλόμενης απόφασης, κηρύχθηκαν ένοχοι των παραπάνω αξιοποίνων πράξεων, με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της προαναφερόμενης Α.Ε. ο πρώτος κατηγορούμενος και του μέλους του Δ.Σ. αυτής η δεύτερη κατηγορούμενη, δεν έχουν σχετική ποινική ευθύνη και δεν τέλεσαν τις ένδικες πράξεις.
    Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι η νεότερη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 του ν. 4075/2012, με την οποία, για τις εργοδότριες ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες, διευρύνεται ο κύκλος των υπαιτίων ως αυτουργών της παράβασης του α.ν. 86/67, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται πλέον και ο αντιπρόεδρος (και τα λοιπά μέλη) του διοικητικού συμβουλίου, εάν ελλείπουν οι κυρίως ποινικά υπαίτιοι ως αυτουργοί και εφόσον αυτός ασκεί πράγματι, διαρκώς ή προσωρινά, καθήκοντα των κυρίως ποινικά υπαιτίων, συμπράττοντας έτσι ουσιαστικά στη διοίκηση της Α.Ε., δεν έχει εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίπτωση, επειδή, κατά τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, οι επίμαχες ασφαλιστικές εισφορές γεννήθηκαν και ήταν καταβλητέες και αποδοτέες σε χρόνο πριν από τη θέσπιση της και η σχετική διάταξη είναι δυσμενέστερη για τους αναιρεσείοντες - κατηγορουμένους, οι οποίοι, βάσει αυτής και ενόψει της παραπάνω ιδιότητας τους, εντάσσονται στα ποινικά υπαίτια πρόσωπα για την μη έγκαιρη καταβολή και απόδοση των ασφαλιστικών εισφορών της Α.Ε προς το ΙΚΑ. Επομένως, ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ ΚΠΔ πρώτος λόγος της αίτησης αναίρεσης, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικών ποινικών διατάξεων, είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός.
    Κατόπιν αυτών, παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων αναίρεσης και πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και, αφού οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι δεν είναι, κατά τον νόμο, ποινικά υπαίτιοι για τις πράξεις, για τις οποίες κηρύχτηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν, πρέπει αυτοί να κηρυχθούν αθώοι (άρθρο 518 παρ. 1 ΚΠΔ).
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την απόφαση 375/2014 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
    Κηρύσσει τους αναιρεσείοντες, Ι. Θ. του Β. και Ε. Θ. του Β., κατοίκους ..., αθώους των πράξεων της μη έγκαιρης καταβολής εργοδοτικών και εργατικών ασφαλιστικών εισφορών ΙΚΑ και δη του ότι "Στην ... την 1-7-2009 έως την 1-11-2009 τυγχάνοντας εργοδότες της επιχείρησης με την επωνυμία Β. Ι. Θ. - Χ. ΑΕ και ΑΜΕ ή ΑΜΟΕ ... Υποκατάστημα ΙΚΑ ... είδος επιχείρησης Ξενοδοχείο ... και έχοντας απασχολήσει κατά τη χρονική περίοδο 5ος 2009 έως 9ος 2009 στην επιχείρηση τους προσωπικό με σχέση εξαρτημένης εργασίας με αμοιβή που ασφαλιζόταν στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι ίδιοι όφειλαν για την ασφάλιση του ως άνω προσωπικού να καταβάλουν στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τις κατωτέρω εισφορές ποσού 173.679,90 ευρώ μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες του επομένου μήνα, εκείνου μέσα στον οποίο παρασχέθηκε η εργασία. Για την καταβολή των εισφορών αυτών συντάχθηκε η με αριθμό .../10 ΠΕΕ.
    1.Έχοντας νόμιμη υποχρέωση καταβολής των βαρυνουσών τους ίδιους (ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ) ασφαλιστικών εισφορών ποσού 115.786,60 ευρώ, δεν κατέβαλε αυτές στον άνω Οργανισμό μέσα στο μήνα κατά τον οποίο οι εισφορές έγιναν απαιτητές.
    2. Έχοντας παρακρατήσει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργασθέντων στην επιχείρηση του (ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ) ποσού 57.893,30 ευρώ με σκοπό να αποδώσει αυτές στον άνω Οργανισμό, δεν τις κατέβαλαν σ’ αυτόν μέσα στο μήνα κατά το^ οποίο έγιναν απαιτητές, κατέστησαν γι’ αυτές τιμωρητέοι για υπεξαίρεση".
    Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουνίου 2015.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 13 Ιανουαρίου 2016.