(βλ. και εδώ)
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης 1965 /2013
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(Ειδική Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στην Αθήνα, τη 14η-2-2013, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: Γ. Χ. , κατοίκου .......... (οδός ............αρ. ....), ο .οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Τσαλικίδη, και
ΤΗΣ ΚΑΘΉΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: ανώνυμης εταιρίας ...
με την επωνυμία «.............................» και το διακριτικό τίτλο «.......................» που εδρεύει στον ................. (οδός ........... αρ. .....) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελπίδα Καβαλλιεράτου.
Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η υπ' αρ. έκθεσης κατάθεσης 22.367 /2.414 /12-2-2013 αίτησή του που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, προσδιορίσθηκε για τη σημερινή δικάσιμο και γράφτηκε στο έκθεμα.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 938 του Κ.Πολ.Δ., για τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής της αρξαμένης αναγκαστικής εκτέλεσης απαιτείται συμπλεκτικά η συνδρομή τριών αυτοτελών προϋποθέσεων, δηλαδή: α) η προηγούμενη η σύγχρονη με την υποβολή της σχετικής αίτησης, άσκηση της κατ' άρθρο 933 ανακοπής ή της κατ' άρθρο 936 του Κ.Πολ.Δ., τριτανακοπής (Ε.Α. 1.219/1993 Αρχ.Ν. 1993,686,Ε.Α.2.475/1990,Ελλ.Δνη33.613), που ολοκληρώνεται (άρθρο 585 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.) με την κατάθεση και επίδοση της στους καθ' ων (Α.Π.1.470/2005, Ε.Π.449/2002Πειρ.Νομολ.2002.428, Ε.Α. 1.541/2000, Ελλ. Δνη 427130, E.A.I 1.081/1996,Ελλ.Δνη 38.1630, Β.Βαθρακοκοίλης Ερμ. Κ.Πολ.Δ. τ. Ε" στο άρθρο 938 αριθμ. 42 και 71, Τζίφρας Ασφαλιστικά Μέτρα έκδ.1980 σελ. 473), β) η πιθανολόγηση του παραδεκτού αυτής και της βασιμότητας ενός τουλάχιστον λόγου της [(Νικολόπουλος)σε Κεραμέα/ Κονδύλη/Νίκα Ερμ.Κ.Πολ.Δ. τ.2ος στο άρθρο 938 αριθμ. 2 σελ. 1805] και γ) η πιθανολόγηση ότι η αναγκαστική εκτέλεση, που είναι ακόμη εκκρεμής, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα. Από τη διάταξη του άρθρου 938 § 4 εδ. α' του Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι το ανώτατο διάστημα, κατά το οποίο ισχύει η χορηγηθείσα αναστολή εκτείνεται έως τη δημοσίευση της επί της ανακοπής οριστικής απόφασης. Η δικαιοδοσία του δικαστηρίου εκτείνεται έως το άνω χρονικό διάστημα και συνεπώς το δικαστήριο μπορεί να ορίσει μακρότερο χρονικό διάστημα αναστολής.
Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 9 του Ν.3.869/2010 «Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις», ορίζεται η διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας και προστασίας της κύριας κατοικίας και ειδικότερα: «2.0 οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή μη με εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο, που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσας διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο ρυθμίζει την
ικανόποίηση απαιτήσεων των πιστωτών μέχρι συνολικό ποσό που ανέρχεται ογδόντα πέντε τοις εκατό της εμπορικής αξίας του ακινήτου της κύριας κατοικίας, όπως αυτή αποτιμάται από το δικαστήριο. Η ρύθμιση μπορεί να προβλέπει και περίοδο χάριτος. Η μη τήρηση από τον οφειλέτη των υποχρεώσεων που επιβάλλονται κατ' εφαρμογή της παραγράφου αυτής, επιτρέπει στον πιστωτή να κινήσει διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη και της μοναδικής κατοικίας του. Δεν επιτρέπεται η καταγγελία της ρύθμισης της παρούσας παραγράφου αν δεν υπάρχει καθυστέρηση τεσσάρων τουλάχιστον μηνιαίων δόσεων. Αν ο οφειλέτης κατοικεί ή διαμένει σε ξένο ακίνητο και ο σύζυγος αυτού δεν διαθέτει ακίνητο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία, τότε οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται και για το μοναδικό ακίνητο του οφειλέτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία». Εξάλλου, κατ' άρθρο 19 § 1 του ίδιου νόμου, όπως αντικαταστάθηκε, αρχικώς με το άρθρο με το άρθρο 36 του Ν. 3910/2011 και στη συνέχεια με το άρθρο 46 του Ν. 3986/2011 και ακολούθως με το άρθρο 1 παρ.2 της-από 16.12.2011 Π.Ν.Π. (Φ.Ε.Κ.Α,262/16.12.2011) και τέλος με το άρ. 5 της από 18-12-2012 Π.Ν.Π.(Φ.Ε.Κ. Α' 246/18.12.2012) «Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρου 9. Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι πλέον και έως την .31.12.2013 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία, κατά τα οριζόμενα από το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3.869/2010, ακόμη και όταν τούτος (πλειστηριασμός) επισπεύδεται σε βάρος φυσικού προσώπου που δε στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του προαναφερόμενου Ν.3.869/2010(Μ.Π.Θ. 4.964/2012, 21.248/2011).
Στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτών ζητεί να διαταχθεί η, για τον αναφερόμενο στην αίτηση του λόγο, αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται από την καθής σε βάρος του για την ικανοποίηση της αναφερόμενης απαίτησης που διατηρεί η καθής έναντι αυτού, με βάση την υπ' αριθμ. 1.032/25-10-2012 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης και την υπν αριθμ. 1.045/8-1-2013 ΑΈπαναληπτική Περίληψη της ως άνω κατασχετήρια.,έκθεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή της περιφερείας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Κουτσιβίτη και δη του ορισθέντος την 20η-02-2013 πλειστηριασμού έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί εμπροθέσμως ασκηθέντων από τον ίδιο ενώπιον του Δικαστηρίοϋ αυτού (ενσωματωμένων στην αίτηση) πρόσθετων λόγων ανακοπής κατά της εκτέλεσης, άλλως και επικουρικώς μέχρι την 31η-12-2013. Με τους πρόσθετους λόγους ανακοπής ζητείται η ακύρωση των άνω πράξεων εκτέλεσης, ενώ ο αιτών επικαλείται την ευδοκίμηση του αναφερόμενου λόγου των πρόσθετων λόγων της ανακοπής, καθώς και ότι, διαφορετικά, θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Επικουρικά, αιτείται τη διόρθωση της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στην κρινόμενη αίτηση-ανακοπή. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθ'ης στη δικαστική του δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό προς εκδίκαση κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρ. 686 επ., 938 § 2, 584, 933 § 2 του Κ.Πολ.Δ.). Είναι παραδεκτή, αφού οι υπ'αρ. έκθ. κατ. 22.300/2.089/12-2-2013 ασκηθέντες πρόσθετοι λόγοι ανακοπής κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης, επιδόθηκε νομότυπα στην καθής (βλ. την υπ'αρ6.258Β/12-2-2013 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Κυριακής Βασιλοπούλου) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις ανωτέρω διατάξεις των άρ. 933 και 938, 954 του Κ.Πολ.Δ., πλην του αιτήματος για χορήγηση αναστολής μέχρι έκδοσης οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσης ανακοπής, το οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, αφού ρητά ορίζεται στο άρ. 19 του Ν.3.869/2010 ότι από τη δημοσίευση του νόμου αυτού και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρου 9. Επίσης, μη νόμιμο είναι και το αίτημα του αιτούντος για καταδίκη της καθής στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ 3 του Κώδικα Δικηγόρων, επί αίτησης χορήγησης αναστολής εκτέλεσης επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα του καθ" ου. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων Ν...... Χ........και Α.... Χ....., που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, κατόπιν πρότασης των διαδίκων,αντίστοιχα, καθώς και των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, πιθανολογήθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά. Με επίσπευση της καθής και προς ικανοποίηση απαίτησής της που απορρέει από την υπ" αριθμ.17.6725/2012 Διαταγή Πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου αυτού, που εκδόθηκε σε βάρος του αιτούντος, για ποσό 76.500 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, βάσει εννέα ακάλυπτων επιταγών, επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση, με βάση την υπ' αρ.1.032/25-10-2012 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Κουτσιβίτη για το οφειλόμενο εκ της ως άνω διαταγής πληρωμής και της παρά πόδας αυτής επιταγής προς πληρωμή, ποσό επί της κάτωθι ακίνητης περιουσίας του αιτούντος, ήτοι ενός διαμερίσματος του πρώτου ορόφου οικοδομής, κειμένου στ..... (θέση «.......»), έκτασης 40,48 τ.μ. Στην ίδια ως άνω κατασχετήρια έκθεση ορίστηκε η εκτιμηθείσα αξία της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας και προσδιορίστηκε κατά την εκτίμηση του ως άνω δικαστικού επιμελητή στο ποσό των 50.000 ευρώ. Δυνάμει της με αριθμό 1.045/8-1-2013 Α Επαναληπτικής Περίληψης της ως άνω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Κουτσιβίτη ορίστηκε ως νέα ημερομηνία πλειστηριασμού του ως άνω περιγραφομένου ακινήτου η 20η-02-2013, ημέρα Τετάρτη. Κατά της ανωτέρω αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος του, ο αιτών άσκησε παραδεκτά και εμπρόθεσμα (άρθ 934 § 1 εδ. β' του Κ.Πολ.Δ.) ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού τους υπ'αριθμ.έκθ.καταθ. 22.300/2.089/12-2-2013 πρόσθετους λόγους ανακοπής. Με το μοναδικό λόγο των πρόσθετων λόγων ανακοπής ο αιτών ισχυρίζεται ότι ακύρως επισπεύδεται από την καθής σε βάρος του, δυνάμει των ως άνω κατασχετήριας έκθεσης και περίληψης κατασχετήριας έκθεσης, πλειστηριασμός την 20η.2.2013 του περιγραφόμενου στην αίτησή του ακινήτου, το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία του, ενόψει της διάταξης του άρθρου 19 παρ. 1 του Ν. 3.869/2010, όπως ισχύει σήμερα, που απαγορεύει την διενέργεια πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας του οφειλέτη έως και 31.12.2013.0 λόγος αυτός, που είναι νόμιμος,ερειδόμενος στις προδιαληφθείσες διατάξεις των ως άνω νόμιμων σκέψεων και ασκείται εμπρόθεσμα εντός δηλαδή των χρονικών ορίων του άρθρου 934 παρ. IB του Κ.Πολ.Δ., πιθανολογείται δε και ως κατ' ουσίαν βάσιμος. Ειδικότερα, πιθανολογήθηκε ότι το κατασχεθέν ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος- όπως, εξάλλου, αναγράφεται και στην κατασχετήρια έκθεση - και ότι η αξία επίδικου ακινήτου δεν υπερβαίνει το όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, η οποία ανέρχεται για τον αιτούντα σε 300.000 ευρώ. Συνεπώς, το κατασχεθέν ακίνητο του αιτούντος υπάγεται στη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 1 του Ν.3.869/2010, όπως αυτή ισχύει. Επομένως πιθανολογήθηκε η ουσιαστική βασιμότητα του λόγου των πρόσθετων λόγων ανακοπής του αιτούντος καθώς και ότι ο αιτών θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, αν συνεχιστεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Συνεπώς, ενόψει όλων αυτών, η αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να ανασταλεί η επισπευδόμενη από την καθ" ης, σε βάρος του αιτούντος, αναγκαστική εκτέλεση, έως την 31η-12-2013, χρόνος κατά τον οποίο παρατάθηκε, κατά τα ανωτέρω, η αναστολή των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας και ως το οποίο χρονικό σημείο πιθανολογήθηκε ότι ο σχετικός λόγος ανακοπής θα ευδοκιμήσει, ενόψει και του ότι πιθανολογείται περαιτέροι, ότι ο αιτών θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, αν συνεχιστεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης πριν από την πάροδο της ημερομηνίας αυτής. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καθ" ης η αίτηση πρέπει να επιβληθούν, κατ" άρθρο 178§3 του Κώδικα Δικηγόρων, σε βάρος του αιτούντος, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ' αντιμωλία των διαδίκων. Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο. Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Αναστέλλει τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, που επισπεύδεται από την καθής σε βάρος της ακίνητης περιουσίας του αιτούντος, δυνάμει της υπ" αριθμ. 1.032/25-10-2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης και της υπ" αριθμ. 1.045/8-1-2013 Α Επαναληπτικής Περίληψης κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Κουτσιβίτη μέχρι την 31η-12-2013.
Καταδικάζει τον αιτούντα στα δικαστικά έξοδα της καθής, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του, στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους, τη 19η-2-2013.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(Μόνο για τη δημοσίευση)
Συναφής προς την ανωτέρω είναι και η αμέσως παρακάτω παρατιθέμενη απόφαση:
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ)
ΑΡΙΘΜΟΣ 1303/2013
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ιωάννα Μάμαλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 31.01.2013, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: Φ..συζ. Κ......., το γένος Ι. Κ., κατοίκου Ελληνικού Αττικής, οδός ...... αρ. ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παναγιώτη Φύκηρη.
Της καθ' ης η αίτηση: της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τ.....Α» και πρώην επωνυμία «Τ....S ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Όθωνος αρ. 8 και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευτυχία Καραπάνου.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 16.01.2013 αίτηση της που κατατέθηκε στη Γοαμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό καταβεσης γενικό 12125/2013 και ειδικό 1336/2013 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί
για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος της από την καθ' ης, δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, δυνάμει της οποίας την 06.02.2013 εκτίθεται σε αναγκαστικό πλειστηριασμό το ακίνητο που περιγράφεται στη σχετική έκθεση για την ικανοποίηση απαίτησης της καθ ης, μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής που νομότυπα κατ άρθρο 933 παρ. 1, 2 του ΚΠολΔ άσκησε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά της εκτελεστικής διαδικασίας που επισπεύδεται με την ανωτέρω περίληψη κατασχετήριας έκθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 938 του ΚΠολΔ, για τους λόγους που αναφέρει στην ανακοπή της.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αίτηση αναστολής εκτέλεσης παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ' ύλη και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 933 παρ. 1 και 2, 938 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 938 παρ. 3 και 686 επομ. του ΚΠολΔ). Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 933, 934 και 938 του ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος για χορήγηση αναστολής μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ασκηθείσας ανακοπής, το οποίο είναι μη νόμιμο, αφού ρητά ορίζεται στο άρθρο 938 παρ. 4 του ΚΠολΔ ότι η αναστολή χορηγείται μόνο ώσπου να εκδοθεί οριστική απόφαση για την ανακοπή (βλ. ΜΠρΑΘ 6481/2004 ΕΕμπΔ 2005.54), τέτοια αναστολή, μέχρι την τελεσιδικία δηλαδή της απόφασης, μόνο από το Δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή μπορεί να δοθεί, εφόσον υποβληθεί κατά τη συζήτηση της σχετικό αίτημα και με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 εδ β' του παραπάνω άρθρου (βλ. ΕφΘεσ 64/1991 ΕλλΔνη 34. 1363, ΕφΑθ 2475/1990 ΕλλΔνη 33. 613, ΕφΘεσ 2333/1989 Αρμ. 1989. 900, ΜΠρΘεσ 21052/2009 Αρμ 2009. 1394, ΜΠρΡοδ 2158/2009), και του αιτήματος για καταδίκη της καθ' ης στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, το οποίο είναι μη νόμιμο, καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, επί αιτήσεως χορήγησης αναστολής εκτέλεσης τα δικαστικά έξοδα του καθ' ου επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος (βλ. ΜΠρΑθ 5352/2011 ΝοΒ 2011. 1851, ΜΠρΘεσ 21052/2009 ό.π., ΜΠρΡοδ 2158/2009 ό.π.). Επομένως, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσία κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της από 16.01.2013 ανωτέρω ανακοπής, από την πιθανολόγηση της ευδοκίμησης των οποίων εξαρτάται κατ' άρθρο 938 παρ. 1 του ΚΠολΔ και η παραδοχή της κρινομένης αίτησης.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1 του Ν. 3869/2010 που αφορά "Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις" ορίζεται ότι "1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής. 2. Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών που: α) έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την των κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και β) που προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο, διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού, τέλη προς Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και εισφορές προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης. 3. Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορεί να γίνει μόνο μία φορά". Ακολούθως στις διατάξεις των άρθρων 2, 3 και 4 του ιδίου νόμου, γίνεται αναφορά στη διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού, το αρμόδιο δικαστήριο και ακολούθως την κατάθεση των εγγράφων στη γραμματεία του δικαστηρίου και ιδίως της αίτησης, για την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον αυτού. Εξάλλου, η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραμματισμοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών (απώλεια εργασίας κ.α.), αποτέλεσαν παράγοντες που, δρώντας υπό την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση νοικοκυριών που, αδυνατώντας εν συνεχεία να αποπληρώσουν τα χρέη τους, υπέστησαν και υφίστανται, τις αλυσιδωτά επερχόμενες καταστροφικές συνέπειες της, προκειμένου δε να αντιμετωπιστεί το πραγματικό, ιδιαίτερα μεγάλο και οξυμένο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου, οδήγησαν στη θέσπιση των διατάξεων αυτών του νόμου, με τους κατά όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει (βλ. σχ Αιτιολογική Έκθεση, ΜΠρΑΘ 1795/2011). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010 ορίζεται η διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας και η προστασία κύριας κατοικίας και ειδικότερα: «1. Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει και να υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών για την απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη ή την εξασφάλιση των συμφερόντων των πιστωτών, ορίζεται εκκαθαριστής. Εκκαθαριστής μπορεί να ορίζεται το πρόσωπο που προτείνουν πιστωτές οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των πιστώσεων ή πρόσωπο από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων που προβλέπεται στο άρθρο 371 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας 2. Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή μη με εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο, που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό». Ο Ν. 3869/2010 (ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις), προέβλεψε τη δυνατότητα των φυσικών προσώπων που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, για τη ρύθμιση τούτων και την απαλλαγή, ακολουθώντας τη διαδικασία που σχετικώς ορίζεται. Δυνάμει μάλιστα του ανωτέρω άρθρου 9 παρ. 2 του ιδίου νόμου, προς το σκοπό προστασίας της κύριας κατοικίας μπορεί να εξαιρεθεί από τη διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη που υπέβαλε αίτηση ρύθμισης των χρεών του το ακίνητο που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία, ενώ κατά το άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του, με το άρθρο 5 της από 18.12.2012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α' 246/18.12.2012) «Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου (ήτοι από την 03.08.2010) και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρου 9» {Η αναστολή πλειστηριασμών, η οποία είχε οριστεί αρχικά μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011, είχε παραταθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011 με το άρθρο 46 παρ. 2 του Ν.3986/2011 (ΦΕΚ Α 152), και στη συνέχεια μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2012 με το άρθρο 1 παρ. 2 της από 16.12.2011 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α'262/16.12.2011)}. Εξάλλου, κατά την παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου 19, αιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 υποβάλλονται μετά την πάροδο πέντε μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα τα Κυβερνήσεως. Δεδομένου λοιπόν ότι η δημοσίευση του νόμου έγινε, όπως και παραπάνω αναφέρθηκε στις 03.08.2010, οι αιτήσεις του άρθρου 4 μπορούν να αρχίσουν να υποβάλλονται από τις 03.01.2011, έτσι ώστε να προετοιμαστούν τα κατά τόπους ειρηνοδικεία να δεχθούν το μεγάλο όγκο των υποθέσεων που θα εισαχθούν, οι αρμόδιοι για τη διαμεσολάβηση φορείς ώστε να συνδράμουν αποτελεσματικά τους οφειλέτες, καθώς και για να εκδοθούν οι σχετικές αποφάσεις με βάση τις εξουσιοδοτικές διατάξεις του νόμου για τη διευκόλυνση της διαδικασίας. Από τα προεκτεθέντα καθίσταται φανερό ότι η εν λόγω απαγόρευση των πλειστηριασμών κύριας κατοικίας των οφειλετών μέχρι τις 31.12.2013 σκοπό έχει "να διαφυλάξει τη διατήρηση τους, για τους σκοπούς τους άρθρου 9 του ως άνω Νόμου, στο ενδιάμεσο διάστημα μέχρι την ενεργοποίηση της δυνατότητας υπαγωγής των οφειλετών στη διαδικασία του Ν. 3689/2010 (υποβολή αίτησης ρύθμισης στο Ειρηνοδικείο και εντεύθεν υποβολή ενώπιον του τελευταίου της αίτησης αναστολής της εκτελεστικής διαδικασίας). Τέλος, δυνάμει του άρθρου 46 του Ν. 3986/2011, αναστέλλονται από την 1η Ιουλίου 2011 έως και την 31η Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακόσιων χιλιάδων (200,000) ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, ενώ με την παρ. 2 του ανωτέρω άρθρου ορίστηκε ότι στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 19 του Ν 3869/2010, προστέθηκε το ακόλουθο εδάφιο: «Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας». Με τις τροποποιήσεις αυτές δηλαδή, αναστέλλονται από τη μια οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών (άρθρο 46 παρ. 1 του Ν 3986/2011) και από την άλλη παρατείνεται η απαγόρευση πλειστηριασμού κύριας ή μοναδικής κατοικίας (άρθρο 46 παρ. 2 του Ν 3986/2011 που τροποποίησε το άρθρο 19 παρ. 1 του Ν 3869/2010). Απαγορεύεται επομένως ο πλειστηριασμός της κατοικίας ακόμα και όταν η απαίτηση του πιστωτικού ιδρύματος υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ ή όταν ο πλειστηριασμός γίνεται από οποιονδήποτε τρίτο. Με τη διάταξη αυτή δηλαδή προστατεύεται η κατοικία, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν 3869/2010 (ΜΠρΑΘ 7650/2011 ΕΦΑΔ 2011. 985). Επιπλέον απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία, κατά τα οριζόμενα από το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν.3869/2010, ακόμη και όταν τούτος (πλειστηριασμός) επισπεύδεται σε βάρος φυσικού προσώπου που δεν στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του προαναφερόμενου Ν. 3869/2010 (ΜΠρΘεσ 4964/2012, ΜΠρΘεσ 21248/2011).
Με τον πρώτο και τον τρίτο λόγο της από 16.01.2013 ανακοπής η αιτούσα-ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι ακύρως δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, επισπεύδεται πλειστηριασμός την 06.02.2013 σε βάρος του περιγραφομένου στην ανακοπή ακινήτου της πλήρους κυριότητας της, το οποίο χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία αυτής και της οικογένειας της, ενόψει της διάταξης του άρθρου 19 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, όπως ισχύει σήμερα, που απαγορεύει τη διενέργεια πλειστηριασμού μέχρι την 31.12.2013 ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικία του καλόπιστου υπερχρεωμένου οφειλέτη, κατά την έννοια του άρθρου 9 του ιδίου νόμου, και εφόσον η αξία της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης της κύριας κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Επομένως, ο ανωτέρω λόγος ανακοπής με τέτοιο περιεχόμενο κρίνεται νόμιμος σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος απόδειξης Ι.... Τ.... του Θ. που εξετάστηκε νομότυπα στο ακροατήριο, καθώς και από το σύνολο των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, από τους ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στα δικόγραφα τους και εκτιμώνται κατ' άρθρο 261 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, πιθανολογήθηκαν κατά τη κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 06.02.2013 εκτίθεται με την επίσπευση της καθ' ης σε αναγκαστικό πλειστηριασμό, δυνάμει της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου που συνέταξε ο δικαστικός επιμελητής στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νος Μπελογιάννης και για την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης της καθής ύψους 287.203,63 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων,"η οποία περιορίσθηκε ως προς την κατάσχεση στο ποσό των 205.000 ευρώ προερχομένης από την με αριθμό 13.871/2012 διαταγή πληρωμής του Δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε για απαίτηση της καθ ης σε βάρος της από την με αριθμό 1742/09.01.1989 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό που καταρτίσθηκε μεταξύ της καθ' ης και της πρωτοφειλέτριας ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», υπέρ της οποίας εγγυήθηκε η αιτούσα, ένα (1) ακίνητο και συγκεκριμένα τμήμα οικοπέδου (κάθετη-οριζόντια ιδιοκτησία) με τον αριθμό 4 και τα στοιχεία ΗΛΜΒΗ, στο οποίο έχει ανεγερθεί δυνάμει της υπ' αριθ. ΣΤ338/1965 άδειας οικοδομής του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών και της υπ' αριθ. 9765/1977 άδειας οικοδομής της Υπηρεσίας Πολεοδομίας του Διαμερίσματος Πειραιώς της Νομαρχίας Αττικής, τριώροφη οικοδομή αποτελούμενη από ισόγειο επιφάνειας 73,80 τ.μ., πρώτο όροφο επιφάνειας 73,80 τ.μ. και δεύτερο όροφο επιφάνειας 73,80 τ.μ., το οποίο έχει επιφάνεια 160,00 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο ενιαίο οικόπεδο 12,40/100, βρίσκεται στο Δήμο Ε. Αττικής και στη διασταύρωση των οδών Ε....αρ. .... και Τ... και αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία με την έννοια της καθέτου που υπήχθη στις διατάξεις του Ν. 3741/1929, του Ν.Δ. 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει της υπ' αριθ. 11921/1960 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών Νικολάου Κανάβαρη που μεταγράφηκε νόμιμα, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την υπ' αριθ. 9390/1963 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Αντωνίου Μερτικά που μεταγράφηκε νόμιμα. Το ακίνητο αυτό περιήλθε στην κυριότητα της αιτούσας δυνάμει του υπ' αριθ. 9730/1963 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών Αντωνίου Μερτικά που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Παλαιού Φαλήρου στον τόμο 35 με αύξοντα αριθμό εγγραφής 208 σε συνδυασμό με την υπ' αριθ. 13011/1966 πράξη εξόφλησης και άρσης διαλυτικής αίρεσης του ιδίου ως άνω συμβολαιογράφου που μεταγράφηκε νόμιμα στα ίδια ως άνω βιβλία μεταγραφών στον τόμο 53 με αύξοντα αριθμό εγγραφής 285. Η τιμή της πρώτης προσφοράς του εν λόγω εκπλειστηριαζομένου ακινήτου που αντιστοιχεί, κατά τα εκτιθέμενα στην κατασχετήρια έκθεση, στην αντικειμενική αξία αυτού, ορίσθηκε από το δικαστικό επιμελητή στο χρηματικό ποσό των 58.000 ευρώ για το ισόγειο, στο ποσό των 65.000 ευρώ για τον πρώτο όροφο και στο ποσό των 68.000 ευρώ για τον δεύτερο όροφο, ήτοι στο συνολικό ποσό των 191.000 ευρώ. Περαιτέρω, όπως πιθανολογήθηκε από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, το ως άνω ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία της αιτούσας, στην οποία διαμένει μαζί με το σύζυγο της. Περαιτέρω, κατά την προαναφερόμενη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010, η αξία του ακινήτου του οφειλέτη δεν πρέπει να υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό, το οποίο αφορολόγητο όριο ανέρχεται, με βάση διάταξη του άρθρου 21 του Ν. 3842/2010, για έγγαμο, όπως εν προκειμένω η αιτούσα, μέχρι ποσού αξίας διακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (250.000 €), ενώ η αξία του κατασχεθέντος ακινήτου, λαμβανομένης υπόψη και της ανωτέρω τιμής εκτίμησης των 191.000 ευρώ σύμφωνα με την κατασχετήρια έκθεση, πιθανολογείται ότι υπολείπεται από το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Να σημειωθεί ότι πιθανολογείται επιπλέον ότι το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο είναι το μοναδικό ακίνητο της αιτούσας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία της, όπως προέκυψε από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης. Επιπλέον πιθανολογείται ότι η οφειλή της αιτούσας πηγάζει από τραπεζικό δανεισμό που έλαβε η πρωτοφειλέτρια ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», μετά τη σύναψη της με αριθμό 1742/09.01.1989 σύμβασης πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, καθώς και ότι, ως εκ τούτου, το χρέος αυτό δεν ανελήφθη κατά τον τελευταίο χρόνο. Επιπλέον δεν πιθανολογείται, αφού και η καθ ης δεν επικαλείται κάτι αντίθετο, ότι η αιτούσα περιήλθε δολίως σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής του ληξιπροθέσμου αυτού χρέους της. Εξάλλου, το ζήτημα εάν η αιτούσα έχει ή όχι πτωχευτική ικανότητα, είναι πλέον άνευ αντικειμένου, μετά την επέκταση κατά την παρ. 2 του άρθρου 46 του Ν. 3986/2011 της ευεργετικής (και μόνο αυτής και όχι όλων των διατάξεων του νόμου αυτού) μεταβατικής διάταξης του άρθρου 19 του Ν. 3869/2010 και σε πρόσωπα που έχουν την πτωχευτική ικανότητα, ενώ σε κάθε περίπτωση η αιτούσα δεν έχει την εμπορική ιδιότητα, αφού δεν έχει εργασθεί ποτέ και ασχολείται μόνο με τα οικιακά, η δε υπογραφή από αυτήν ως εγγυήτρια στην ένδικη σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό υπέρ της πιστούχου ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», της οποίας ομόρρυθμα μέλη είναι ο σύζυγος και τα τέκνα της αιτούσας, προκειμένου να διευκολύνει την εν λόγω οικογενειακή επιχείρηση του συζύγου και των τέκνων της, δεν της προσδίδει την εμπορική ιδιότητα, εφόσον δεν γίνεται κατά σύνηθες επάγγελμα (πρβλ. ΕφΠειρ 44/1999, ΜΠρΑΘ 7794/2010, ΜΠρθεσ 9539/2011 δημ. ΤΝΠΔΣΑ, ΜΠρΡοδ 67/2012). Περαιτέρω πιθανολογείται ότι η αιτούσα δεν έχει καθόλου εισοδήματα και διαβιώνει με τα εισοδήματα του συζύγου της από μισθωτές υπηρεσίες που ανέρχονται ετησίως στο ποσό των 7.794,24 ευρώ (βλ. το προσκομιζόμενο εκκαθαριστικό σημείωμα φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων οικονομικού έτους 2011). Επομένως, συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 19 Ν. 3869/2010, με αποτέλεσμα να απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παρ. 2 του άρθρου 9, πρώτης κατοικίας, όπως εν προκειμένω της αιτούσας, μέχρι την 31.12.2013 και, εντεύθεν, ακύρως να επισπεύδεται σε βάρος της η αναγκαστική εκτέλεση. Συνεπώς, ο ανωτέρω λόγος ανακοπής πιθανολογείται και ουσιαστικά βάσιμος. Περαιτέρω, από το προαναφερθέν αποδεικτικό υλικό πιθανολογείται ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει, κατά τα προαναφερθέντα, ανεπανόρθωτη βλάβη στην αιτούσα. Κατά συνέπεια, πρέπει η κρινόμενη αίτηση αναστολής εκτέλεσης να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη, παρελκομένης της έρευνας του δεύτερου λόγου της ανακοπής, και να ανασταλεί η επισπευδόμενη από την καθ' ης σε βάρος της αιτούσας εκτελεστική διαδικασία, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής κατά της εκτέλεσης. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καθ' ης πρέπει, κατά παραδοχή του σχετικού νομότυπου αιτήματος που υπέβαλε με το σημείωμα της, να επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας (άρθρα 178 παρ. 3 του Κώδικα περί Δικηγόρων και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση.
Αναστέλλει τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος της αιτούσας δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής κατά της εκτέλεσης.
Επιβάλλει σε βάρος της αιτούσας τα δικαστικά έξοδα της καθ' ης, το ύψος των οποίων ορίζει σε τριακόσια πενήντα ευρώ (350 ευρώ).
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 04.02.2013 σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
Συναφής προς την ανωτέρω είναι και η αμέσως παρακάτω παρατιθέμενη απόφαση:
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ)
ΑΡΙΘΜΟΣ 1303/2013
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ιωάννα Μάμαλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 31.01.2013, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της αιτούσας: Φ..συζ. Κ......., το γένος Ι. Κ., κατοίκου Ελληνικού Αττικής, οδός ...... αρ. ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παναγιώτη Φύκηρη.
Της καθ' ης η αίτηση: της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τ.....Α» και πρώην επωνυμία «Τ....S ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Όθωνος αρ. 8 και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευτυχία Καραπάνου.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 16.01.2013 αίτηση της που κατατέθηκε στη Γοαμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό καταβεσης γενικό 12125/2013 και ειδικό 1336/2013 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί
για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος της από την καθ' ης, δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, δυνάμει της οποίας την 06.02.2013 εκτίθεται σε αναγκαστικό πλειστηριασμό το ακίνητο που περιγράφεται στη σχετική έκθεση για την ικανοποίηση απαίτησης της καθ ης, μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής που νομότυπα κατ άρθρο 933 παρ. 1, 2 του ΚΠολΔ άσκησε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά της εκτελεστικής διαδικασίας που επισπεύδεται με την ανωτέρω περίληψη κατασχετήριας έκθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 938 του ΚΠολΔ, για τους λόγους που αναφέρει στην ανακοπή της.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αίτηση αναστολής εκτέλεσης παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που είναι καθ' ύλη και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 933 παρ. 1 και 2, 938 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 938 παρ. 3 και 686 επομ. του ΚΠολΔ). Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 933, 934 και 938 του ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος για χορήγηση αναστολής μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ασκηθείσας ανακοπής, το οποίο είναι μη νόμιμο, αφού ρητά ορίζεται στο άρθρο 938 παρ. 4 του ΚΠολΔ ότι η αναστολή χορηγείται μόνο ώσπου να εκδοθεί οριστική απόφαση για την ανακοπή (βλ. ΜΠρΑΘ 6481/2004 ΕΕμπΔ 2005.54), τέτοια αναστολή, μέχρι την τελεσιδικία δηλαδή της απόφασης, μόνο από το Δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή μπορεί να δοθεί, εφόσον υποβληθεί κατά τη συζήτηση της σχετικό αίτημα και με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 εδ β' του παραπάνω άρθρου (βλ. ΕφΘεσ 64/1991 ΕλλΔνη 34. 1363, ΕφΑθ 2475/1990 ΕλλΔνη 33. 613, ΕφΘεσ 2333/1989 Αρμ. 1989. 900, ΜΠρΘεσ 21052/2009 Αρμ 2009. 1394, ΜΠρΡοδ 2158/2009), και του αιτήματος για καταδίκη της καθ' ης στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, το οποίο είναι μη νόμιμο, καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, επί αιτήσεως χορήγησης αναστολής εκτέλεσης τα δικαστικά έξοδα του καθ' ου επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος (βλ. ΜΠρΑθ 5352/2011 ΝοΒ 2011. 1851, ΜΠρΘεσ 21052/2009 ό.π., ΜΠρΡοδ 2158/2009 ό.π.). Επομένως, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσία κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της από 16.01.2013 ανωτέρω ανακοπής, από την πιθανολόγηση της ευδοκίμησης των οποίων εξαρτάται κατ' άρθρο 938 παρ. 1 του ΚΠολΔ και η παραδοχή της κρινομένης αίτησης.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1 του Ν. 3869/2010 που αφορά "Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις" ορίζεται ότι "1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής. 2. Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών που: α) έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την των κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και β) που προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο, διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου βαθμού, τέλη προς Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και εισφορές προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης. 3. Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη του σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου μπορεί να γίνει μόνο μία φορά". Ακολούθως στις διατάξεις των άρθρων 2, 3 και 4 του ιδίου νόμου, γίνεται αναφορά στη διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού, το αρμόδιο δικαστήριο και ακολούθως την κατάθεση των εγγράφων στη γραμματεία του δικαστηρίου και ιδίως της αίτησης, για την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον αυτού. Εξάλλου, η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραμματισμοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών (απώλεια εργασίας κ.α.), αποτέλεσαν παράγοντες που, δρώντας υπό την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόμενη υπερχρέωση νοικοκυριών που, αδυνατώντας εν συνεχεία να αποπληρώσουν τα χρέη τους, υπέστησαν και υφίστανται, τις αλυσιδωτά επερχόμενες καταστροφικές συνέπειες της, προκειμένου δε να αντιμετωπιστεί το πραγματικό, ιδιαίτερα μεγάλο και οξυμένο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου, οδήγησαν στη θέσπιση των διατάξεων αυτών του νόμου, με τους κατά όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει (βλ. σχ Αιτιολογική Έκθεση, ΜΠρΑΘ 1795/2011). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010 ορίζεται η διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας και η προστασία κύριας κατοικίας και ειδικότερα: «1. Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει και να υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών για την απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη ή την εξασφάλιση των συμφερόντων των πιστωτών, ορίζεται εκκαθαριστής. Εκκαθαριστής μπορεί να ορίζεται το πρόσωπο που προτείνουν πιστωτές οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των πιστώσεων ή πρόσωπο από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων που προβλέπεται στο άρθρο 371 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας 2. Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή μη με εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο, που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό». Ο Ν. 3869/2010 (ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις), προέβλεψε τη δυνατότητα των φυσικών προσώπων που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, για τη ρύθμιση τούτων και την απαλλαγή, ακολουθώντας τη διαδικασία που σχετικώς ορίζεται. Δυνάμει μάλιστα του ανωτέρω άρθρου 9 παρ. 2 του ιδίου νόμου, προς το σκοπό προστασίας της κύριας κατοικίας μπορεί να εξαιρεθεί από τη διαδικασία ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη που υπέβαλε αίτηση ρύθμισης των χρεών του το ακίνητο που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία, ενώ κατά το άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του, με το άρθρο 5 της από 18.12.2012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α' 246/18.12.2012) «Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου (ήτοι από την 03.08.2010) και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013 απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρου 9» {Η αναστολή πλειστηριασμών, η οποία είχε οριστεί αρχικά μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011, είχε παραταθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011 με το άρθρο 46 παρ. 2 του Ν.3986/2011 (ΦΕΚ Α 152), και στη συνέχεια μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2012 με το άρθρο 1 παρ. 2 της από 16.12.2011 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α'262/16.12.2011)}. Εξάλλου, κατά την παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου 19, αιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 υποβάλλονται μετά την πάροδο πέντε μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα τα Κυβερνήσεως. Δεδομένου λοιπόν ότι η δημοσίευση του νόμου έγινε, όπως και παραπάνω αναφέρθηκε στις 03.08.2010, οι αιτήσεις του άρθρου 4 μπορούν να αρχίσουν να υποβάλλονται από τις 03.01.2011, έτσι ώστε να προετοιμαστούν τα κατά τόπους ειρηνοδικεία να δεχθούν το μεγάλο όγκο των υποθέσεων που θα εισαχθούν, οι αρμόδιοι για τη διαμεσολάβηση φορείς ώστε να συνδράμουν αποτελεσματικά τους οφειλέτες, καθώς και για να εκδοθούν οι σχετικές αποφάσεις με βάση τις εξουσιοδοτικές διατάξεις του νόμου για τη διευκόλυνση της διαδικασίας. Από τα προεκτεθέντα καθίσταται φανερό ότι η εν λόγω απαγόρευση των πλειστηριασμών κύριας κατοικίας των οφειλετών μέχρι τις 31.12.2013 σκοπό έχει "να διαφυλάξει τη διατήρηση τους, για τους σκοπούς τους άρθρου 9 του ως άνω Νόμου, στο ενδιάμεσο διάστημα μέχρι την ενεργοποίηση της δυνατότητας υπαγωγής των οφειλετών στη διαδικασία του Ν. 3689/2010 (υποβολή αίτησης ρύθμισης στο Ειρηνοδικείο και εντεύθεν υποβολή ενώπιον του τελευταίου της αίτησης αναστολής της εκτελεστικής διαδικασίας). Τέλος, δυνάμει του άρθρου 46 του Ν. 3986/2011, αναστέλλονται από την 1η Ιουλίου 2011 έως και την 31η Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακόσιων χιλιάδων (200,000) ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών, ενώ με την παρ. 2 του ανωτέρω άρθρου ορίστηκε ότι στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 19 του Ν 3869/2010, προστέθηκε το ακόλουθο εδάφιο: «Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας». Με τις τροποποιήσεις αυτές δηλαδή, αναστέλλονται από τη μια οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών (άρθρο 46 παρ. 1 του Ν 3986/2011) και από την άλλη παρατείνεται η απαγόρευση πλειστηριασμού κύριας ή μοναδικής κατοικίας (άρθρο 46 παρ. 2 του Ν 3986/2011 που τροποποίησε το άρθρο 19 παρ. 1 του Ν 3869/2010). Απαγορεύεται επομένως ο πλειστηριασμός της κατοικίας ακόμα και όταν η απαίτηση του πιστωτικού ιδρύματος υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ ή όταν ο πλειστηριασμός γίνεται από οποιονδήποτε τρίτο. Με τη διάταξη αυτή δηλαδή προστατεύεται η κατοικία, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν 3869/2010 (ΜΠρΑΘ 7650/2011 ΕΦΑΔ 2011. 985). Επιπλέον απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία, κατά τα οριζόμενα από το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν.3869/2010, ακόμη και όταν τούτος (πλειστηριασμός) επισπεύδεται σε βάρος φυσικού προσώπου που δεν στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ήτοι δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του προαναφερόμενου Ν. 3869/2010 (ΜΠρΘεσ 4964/2012, ΜΠρΘεσ 21248/2011).
Με τον πρώτο και τον τρίτο λόγο της από 16.01.2013 ανακοπής η αιτούσα-ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι ακύρως δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, επισπεύδεται πλειστηριασμός την 06.02.2013 σε βάρος του περιγραφομένου στην ανακοπή ακινήτου της πλήρους κυριότητας της, το οποίο χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία αυτής και της οικογένειας της, ενόψει της διάταξης του άρθρου 19 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, όπως ισχύει σήμερα, που απαγορεύει τη διενέργεια πλειστηριασμού μέχρι την 31.12.2013 ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικία του καλόπιστου υπερχρεωμένου οφειλέτη, κατά την έννοια του άρθρου 9 του ιδίου νόμου, και εφόσον η αξία της δεν υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης της κύριας κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Επομένως, ο ανωτέρω λόγος ανακοπής με τέτοιο περιεχόμενο κρίνεται νόμιμος σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη και πρέπει να ερευνηθεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος απόδειξης Ι.... Τ.... του Θ. που εξετάστηκε νομότυπα στο ακροατήριο, καθώς και από το σύνολο των εγγράφων που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, από τους ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στα δικόγραφα τους και εκτιμώνται κατ' άρθρο 261 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, πιθανολογήθηκαν κατά τη κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 06.02.2013 εκτίθεται με την επίσπευση της καθ' ης σε αναγκαστικό πλειστηριασμό, δυνάμει της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου που συνέταξε ο δικαστικός επιμελητής στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νος Μπελογιάννης και για την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης της καθής ύψους 287.203,63 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων,"η οποία περιορίσθηκε ως προς την κατάσχεση στο ποσό των 205.000 ευρώ προερχομένης από την με αριθμό 13.871/2012 διαταγή πληρωμής του Δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε για απαίτηση της καθ ης σε βάρος της από την με αριθμό 1742/09.01.1989 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό που καταρτίσθηκε μεταξύ της καθ' ης και της πρωτοφειλέτριας ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», υπέρ της οποίας εγγυήθηκε η αιτούσα, ένα (1) ακίνητο και συγκεκριμένα τμήμα οικοπέδου (κάθετη-οριζόντια ιδιοκτησία) με τον αριθμό 4 και τα στοιχεία ΗΛΜΒΗ, στο οποίο έχει ανεγερθεί δυνάμει της υπ' αριθ. ΣΤ338/1965 άδειας οικοδομής του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών και της υπ' αριθ. 9765/1977 άδειας οικοδομής της Υπηρεσίας Πολεοδομίας του Διαμερίσματος Πειραιώς της Νομαρχίας Αττικής, τριώροφη οικοδομή αποτελούμενη από ισόγειο επιφάνειας 73,80 τ.μ., πρώτο όροφο επιφάνειας 73,80 τ.μ. και δεύτερο όροφο επιφάνειας 73,80 τ.μ., το οποίο έχει επιφάνεια 160,00 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο ενιαίο οικόπεδο 12,40/100, βρίσκεται στο Δήμο Ε. Αττικής και στη διασταύρωση των οδών Ε....αρ. .... και Τ... και αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία με την έννοια της καθέτου που υπήχθη στις διατάξεις του Ν. 3741/1929, του Ν.Δ. 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει της υπ' αριθ. 11921/1960 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών Νικολάου Κανάβαρη που μεταγράφηκε νόμιμα, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την υπ' αριθ. 9390/1963 πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Αντωνίου Μερτικά που μεταγράφηκε νόμιμα. Το ακίνητο αυτό περιήλθε στην κυριότητα της αιτούσας δυνάμει του υπ' αριθ. 9730/1963 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών Αντωνίου Μερτικά που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Παλαιού Φαλήρου στον τόμο 35 με αύξοντα αριθμό εγγραφής 208 σε συνδυασμό με την υπ' αριθ. 13011/1966 πράξη εξόφλησης και άρσης διαλυτικής αίρεσης του ιδίου ως άνω συμβολαιογράφου που μεταγράφηκε νόμιμα στα ίδια ως άνω βιβλία μεταγραφών στον τόμο 53 με αύξοντα αριθμό εγγραφής 285. Η τιμή της πρώτης προσφοράς του εν λόγω εκπλειστηριαζομένου ακινήτου που αντιστοιχεί, κατά τα εκτιθέμενα στην κατασχετήρια έκθεση, στην αντικειμενική αξία αυτού, ορίσθηκε από το δικαστικό επιμελητή στο χρηματικό ποσό των 58.000 ευρώ για το ισόγειο, στο ποσό των 65.000 ευρώ για τον πρώτο όροφο και στο ποσό των 68.000 ευρώ για τον δεύτερο όροφο, ήτοι στο συνολικό ποσό των 191.000 ευρώ. Περαιτέρω, όπως πιθανολογήθηκε από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, το ως άνω ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία της αιτούσας, στην οποία διαμένει μαζί με το σύζυγο της. Περαιτέρω, κατά την προαναφερόμενη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010, η αξία του ακινήτου του οφειλέτη δεν πρέπει να υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό, το οποίο αφορολόγητο όριο ανέρχεται, με βάση διάταξη του άρθρου 21 του Ν. 3842/2010, για έγγαμο, όπως εν προκειμένω η αιτούσα, μέχρι ποσού αξίας διακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (250.000 €), ενώ η αξία του κατασχεθέντος ακινήτου, λαμβανομένης υπόψη και της ανωτέρω τιμής εκτίμησης των 191.000 ευρώ σύμφωνα με την κατασχετήρια έκθεση, πιθανολογείται ότι υπολείπεται από το προβλεπόμενο όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά 50%. Να σημειωθεί ότι πιθανολογείται επιπλέον ότι το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο είναι το μοναδικό ακίνητο της αιτούσας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία της, όπως προέκυψε από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης. Επιπλέον πιθανολογείται ότι η οφειλή της αιτούσας πηγάζει από τραπεζικό δανεισμό που έλαβε η πρωτοφειλέτρια ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», μετά τη σύναψη της με αριθμό 1742/09.01.1989 σύμβασης πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό, καθώς και ότι, ως εκ τούτου, το χρέος αυτό δεν ανελήφθη κατά τον τελευταίο χρόνο. Επιπλέον δεν πιθανολογείται, αφού και η καθ ης δεν επικαλείται κάτι αντίθετο, ότι η αιτούσα περιήλθε δολίως σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής του ληξιπροθέσμου αυτού χρέους της. Εξάλλου, το ζήτημα εάν η αιτούσα έχει ή όχι πτωχευτική ικανότητα, είναι πλέον άνευ αντικειμένου, μετά την επέκταση κατά την παρ. 2 του άρθρου 46 του Ν. 3986/2011 της ευεργετικής (και μόνο αυτής και όχι όλων των διατάξεων του νόμου αυτού) μεταβατικής διάταξης του άρθρου 19 του Ν. 3869/2010 και σε πρόσωπα που έχουν την πτωχευτική ικανότητα, ενώ σε κάθε περίπτωση η αιτούσα δεν έχει την εμπορική ιδιότητα, αφού δεν έχει εργασθεί ποτέ και ασχολείται μόνο με τα οικιακά, η δε υπογραφή από αυτήν ως εγγυήτρια στην ένδικη σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό υπέρ της πιστούχου ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «Κ. Η. & ΥΙΟΙ O.E.», της οποίας ομόρρυθμα μέλη είναι ο σύζυγος και τα τέκνα της αιτούσας, προκειμένου να διευκολύνει την εν λόγω οικογενειακή επιχείρηση του συζύγου και των τέκνων της, δεν της προσδίδει την εμπορική ιδιότητα, εφόσον δεν γίνεται κατά σύνηθες επάγγελμα (πρβλ. ΕφΠειρ 44/1999, ΜΠρΑΘ 7794/2010, ΜΠρθεσ 9539/2011 δημ. ΤΝΠΔΣΑ, ΜΠρΡοδ 67/2012). Περαιτέρω πιθανολογείται ότι η αιτούσα δεν έχει καθόλου εισοδήματα και διαβιώνει με τα εισοδήματα του συζύγου της από μισθωτές υπηρεσίες που ανέρχονται ετησίως στο ποσό των 7.794,24 ευρώ (βλ. το προσκομιζόμενο εκκαθαριστικό σημείωμα φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων οικονομικού έτους 2011). Επομένως, συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 19 Ν. 3869/2010, με αποτέλεσμα να απαγορεύεται ο πλειστηριασμός του ακινήτου της παρ. 2 του άρθρου 9, πρώτης κατοικίας, όπως εν προκειμένω της αιτούσας, μέχρι την 31.12.2013 και, εντεύθεν, ακύρως να επισπεύδεται σε βάρος της η αναγκαστική εκτέλεση. Συνεπώς, ο ανωτέρω λόγος ανακοπής πιθανολογείται και ουσιαστικά βάσιμος. Περαιτέρω, από το προαναφερθέν αποδεικτικό υλικό πιθανολογείται ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει, κατά τα προαναφερθέντα, ανεπανόρθωτη βλάβη στην αιτούσα. Κατά συνέπεια, πρέπει η κρινόμενη αίτηση αναστολής εκτέλεσης να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη, παρελκομένης της έρευνας του δεύτερου λόγου της ανακοπής, και να ανασταλεί η επισπευδόμενη από την καθ' ης σε βάρος της αιτούσας εκτελεστική διαδικασία, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής κατά της εκτέλεσης. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καθ' ης πρέπει, κατά παραδοχή του σχετικού νομότυπου αιτήματος που υπέβαλε με το σημείωμα της, να επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας (άρθρα 178 παρ. 3 του Κώδικα περί Δικηγόρων και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση.
Αναστέλλει τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος της αιτούσας δυνάμει της υπ' αριθ. 1556/19.12.2012 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά Κων/νου Μπελογιάννη και της υπ' αριθ. 1559/03.01.2013 περίληψης της ανωτέρω κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 16.01.2013 και με αριθμό κατάθεσης γενικό 12082/2013 και ειδικό 1076/2013 ανακοπής κατά της εκτέλεσης.
Επιβάλλει σε βάρος της αιτούσας τα δικαστικά έξοδα της καθ' ης, το ύψος των οποίων ορίζει σε τριακόσια πενήντα ευρώ (350 ευρώ).
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 04.02.2013 σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
