Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ- ΑΟΡΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ , ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ Ή ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΤΗΡΙΟ, ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ


ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Αριθμός Απόφασης 1057/2016

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ελένη Νικολακοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Γεωργία Πολύδερα, Πρωτοδίκη και Δέσποινα Ταβούτη, Πάρεδρο -Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ελένη Δόγια.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, την 13η Νοεμβρίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

Της ενάγουσας : εταιρείας με την επωνυμία «.............................", όπως εκπροσωπείται νομίμως, που έχει έδρα στη Λευκωσία Κύπρου, στην οδό ...................., η οποία

παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Σταύρου Κατσούλη, που κατέθεσε προτάσεις.

Του εναγομένου : ................ του ......................και της .............., κατοίκου .................., ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Εμμανουήλ Τσαλικίδη, που κατέθεσε προτάσεις.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 22.10.2014 αγωγή της, που κατατέθηκε με γενικό αριθμό κατάθεσης 39110/2014 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου 6603/22.10.2014, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 24.04.2015, οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της

LH παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της ως άνω υπόθεσης, παραστάθηκαν στο ακροατήριο

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

    Από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 216 ΚπολΔ, συνάγεται ότι το δικόγραφο της αγωγής   πρέπει να περιέχει, εκτός άλλων, που δεν αφορούν την ένδικη περίπτωση, σαφή έκθεση των γεγονότων, που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, ήτοι έκθεση με σαφήνεια και πληρότητα των κατά νόμο αναγκαίων πραγματικών περιστατικών για τη στοιχειοθέτηση του εις δίκη καταγομένου δικαιώματος. Η αναγραφή αυτή των πραγματικών περιστατικών είναι απαραίτητη προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στον εναγόμενο να αμυνθεί και στο Δικαστήριο να κρίνει τη νομιμότητα της αγωγής και να τάξει τις προσήκουσες αποδείξεις. Η έλλειψη κάποιου από τα στοιχεία αυτά, που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, καθιστά την αγωγή αόριστη και απορριπτέα, ως απαράδεκτη, η αοριστία δε αυτή δεν μπορεί να θεραπευθεί με συμπλήρωση στις προτάσεις ούτε με παραπομπή σε άλλα έγγραφα. Εξάλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 798, 799, 1113 ΑΚ και 478 ΚπολΔ προκύπτει ότι για το ορισμένο της περί διανομής κοινού ακινήτου αγωγής, αρκεί να εκτίθενται σ'αυτή η επί του διανεμητέου συγκυριότητα του ενάγοντος, η μεταξύ τούτου και του εναγομένου υφιστάμενη κοινωνία του δικαιώματος κυριότητας και η άρνηση του τελευταίου να προσέλθει σε διανομή του κοινού. Ειδικότερα, στην αγωγή διανομής ακινήτου την συγκυριότητα επί του οποίου ο ενάγων στηρίζει σε παράγωγο τρόπο και συγκεκριμένα σε κληρονομική διαδοχή, πρέπει να εκτίθενται τα θεμελιωτικά του δικαιώματος τούτου περιστατικά, τα απαιτούμενα από τα άρθρα 1846, 1193 και 1198 ΑΚ για την κτήση της κυριότητας, ήτοι να γίνεται επίκληση του γεγονότος της αποδοχής της κληρονομιάς και περαιτέρω της μεταγραφής αυτής ή του κληρονομητηρίου. (ΑΠ 970/2004 ΕλλΔνη 2005, 418, ΑΠ 579/1996 ΕλλΔνη 1998, 349, ΑΠ 3339/1993 ΝοΒ 42, 826, ΑΠ 412/1982 ΝοΒ 30, 1478, ΑΠ 915/1980 ΝοΒ29, 296, ΑΠ 1148/80 ΝοΒ 29, 527, ΕφΘεσ 2277/1991 Αρμ.45, 1098). 

    Στην προκειμένη περίπτωση...

Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 8124/2015 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΝΠΔΔ (ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΕ ΟλΑΠ 17/2002 & ΑΠ 2354/2009)

ΣΥΝΑΦΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΔΩ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Αριθμός 8124/29-12-2015
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Ελισάβετ Παπαστεργιοπούλου, που ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Ειρηνοδικείου, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 27 Νοεμβρίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των διαδίκων:
ΑΙΤΟΥΝ: Το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΙΔ) με την επωνυμία "ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»", που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη (οδός Κωνσταντινουπόλεως 49) και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή του, το οποίο εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος του Αναστασία Σκουλά (A.M.: 2400).
ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Η ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία ".ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ" και τον διακριτικό τίτλο «..........», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ...........) και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Εμμανουήλ Τσαλικίδης (A.M.: 911818).
Το ΑΙΤΟΥΝ ζητά να γίνει δεκτή η από 17-11-2015 (αρ. εκθ. κατ. 12784/17-11-2015) αίτηση του, που απευθύνεται προς το Δικαστήριο αυτό για όσους λόγους επικαλείται σ' αυτή.
Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό έκθεμα στη σειρά της και κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους που ανέπτυξαν στο ακροατήριο και, η πληρεξούσια δικηγόρος του αιτούντος, όσα αναφέρονται και στις έγγραφες προτάσεις του που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ 

Ια.- Κατά το άρθρο 938 §§ 1 και 2 ΚΠολΔ, όπως οι ανωτέρω παράγραφοι αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 19 §5 του ν. 4055/2012, με έναρξη ισχύος από 2-4-2012 κατ' άρθρο 113 του ίδιου νόμου : «1. Με αίτηση του ανακόπτοντος μπορεί να διαταχθεί η αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης με εγγύηση ή και χωρίς εγγύηση, αν ο δικαστής κρίνει ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα και πιθανολογεί την ευδοκίμηση της ανακοπής. Επίσης μπορεί να διαταχθεί να προχωρήσει η αναγκαστική εκτέλεση αφού δοθεί εγγύηση. Η αίτηση αναστολής κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου της ανακοπής και συζητείται υποχρεωτικά κατά την ορισθείσα δικάσιμο αυτής. ... 2. Αρμόδιος να διατάξει όσα ορίζει η παρ. 1 είναι ο δικαστής στον οποίο εκκρεμεί η ανακοπή, ο οποίος μπορεί να εμποδίσει με σημείωμά του την εκτέλεση, ώσπου να εκδοθεί η απόφαση για την αίτηση αναστολής». Το θέμα που ανακύπτει κατά την πρακτική εφαρμογή του άρθρου 938 § 2 είναι αν με τον όρο «εκκρεμεί», γίνεται παραπομπή στο αρμόδιο καθ~ ύλη δικαστήριο της ανακοπής ή απλώς σε εκείνο που εκκρεμεί η ανακοπή, ακόμη κι αν το τελευταίο είναι καθ' ύλη ν αναρμόδιο για την εκδίκασή της. Η γραμματική διατύπωση του νόμου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αρμοδιότητα του κατ' άρθρον 938 ΚΠολΔ δικαστηρίου για εκδίκαση της αίτησης αναστολής θεμελιώνεται σε μόνη την άσκηση της ανακοπής και την συνακόλουθη αυτής εκκρεμοδικία (221 ΚΠολΔ), η οποία υφίσταται ακόμη κι αν η ανακοπή έχει κατατεθεί σε αναρμόδιο δικαστήριο. Συνεπώς, το δικάζον την αίτηση αναστολής δικαστήριο, προκειμένου να κρίνει την καθ' ύλην αρμοδιότητά του, πρέπει να ερευνήσει μόνον αν η ανακοπή κατατέθηκε στην γραμματεία του και όχι την αρμοδιότητα του δικαστηρίου της ανακοπής (ΜΠρΖακ 310/2011 ΕφΑΔ 2012.520-ΜΠρΡοδοπ 35/2010 Αρμ 2010. 1026 - ΜΠρΠειρ 2891/2003 ΔΙΚΗ 2003.1031 με παρατηρήσεις Κ. Μπέη - βλ. σχετ Ι.Μπρίνια, Αναγκαστική Εκτέλεσις, τόμ. Α', έκδ. 1983, § 193, σελ. 546 επ. -Π. Γέσιου-Φαλτσή, «Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως I -Γενικό Μέρος», εκδ. 1998, 43, VI, αρ. περιθ. 43, σελ. 815). Περαιτέρω, από τη διάταξη της § 1 του άρθρου 938 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι για το παραδεκτό της αίτησης αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης απαιτείται η προηγούμενη ή τουλάχιστον ταυτόχρονη άσκηση ανακοπής των άρθρων 933 επ. ή 936 ΚΠολΔ (βλ. Π.Γέσιου-Φαλτσή όπ.π. § 43, IV, σελ. 797 αρ. περιθ. 16). Με αφετηρία την υποχρέωση κτήσης του δικαιώματος που εισάγεται στο δικαστήριο κατά την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο υποστηρίχθηκε και η δυνατότητα άσκησης της ανακοπής μετά την κατάθεση της αίτησης αναστολής, εφόσον βέβαια η ανακοπή θα έχει επιδοθεί κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης αναστολής (βλ. Μπρίνια, «Αναγκαστική Εκτέλεση» τόμος πρώτος, Β' εκδ. υπό άρθρο 938 § 191, σελ. 542 - Τζίφρα, «Ασφαλιστικά Μέτρα», 4η εκδ. [1985] σελ. 500). Όμως η άποψη αυτή δεν θεμελιώνεται στις ισχύουσες διατάξεις και συνεπώς δεν ευρίσκει δικαιολογητικό λόγο σε αυτές. Στηρίζεται απλώς στην επίκληση του γενικού κανόνα που επιλέγει τη συζήτηση (και όχι την άσκηση) ως κρίσιμο χρόνο κατά τον οποίο πρέπει να κρίνεται η ύπαρξη των προϋποθέσεων για το παραδεκτό της αίτησης. Μετά την ισχύ νέου άρθρου 938 §1 εδ. α' ΚΠολΔ (άρθρο 10 § 7 ν. 2145/1993), που συνδέει πλέον και ρητά τη χορήγηση της αναστολής με την πιθανολόγηση για την ευδοκίμηση της ανακοπής, η παραπάνω λύση, δεν φαίνεται να είναι ορθή. Διότι ανέχεται ουσιαστικά την επίδοση της ανακοπής ακόμη και κατά την ημέρα της συζήτησης της αίτησης αναστολής. Έτσι, όμως, στερεί από τον καθ' ου η ανακοπή και η αίτηση αναστολής τον επαρκή χρόνο να προετοιμάσει την άμυνά του σε ό,τι αφορά ιδίως την πιθανολόγηση για την ευδοκίμηση των λόγων της ανακοπής. Τελολογικά ορθή είναι για το λόγο αυτόν η ερμηνεία που απαιτεί να επιδίδεται η ανακοπή τουλάχιστον συγχρόνως με την κλήση για τη συζήτηση της αίτησης αναστολής ή με την επίδοση του αντιγράφου αυτής της αίτησης (άρθρα 938 § 3 εδ. α', 686 §§ 2,4 - βλ. Π. Γέσιου-Φαλτσή όπ.π. σελ. 800). Αν δεν υφίσταται η ανωτέρω προϋπόθεση, ήτοι νομότυπη και εμπρόθεσμη άσκηση ανακοπής η αίτηση αναστολής απορρίπτεται και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτη (βλ. ΜΠρΚαβ 67/2005 ΤραπΝομΠληρΝΟΜΟΣ- βλ. Τζίφρα, όπ.π. σελ. 50- Βαθρακο-κοίλη Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, υπό άρθρο 938 αρ. 71). Περαιτέρω, ουσιαστική προϋπόθεση για την αναστολή είναι η πιθανολόγηση του παραδεκτού της ανακοπής, καθώς και η βασιμότητα ενός τουλάχιστον λόγου της. Τέλος, η χορήγηση της αναστολής προϋποθέτει πιθανολόγηση ότι η εκκρεμής ακόμη αναγκαστική εκτέλεση, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα (βλ. Π. Γέσιου-Φαλτσή, όπ.π. § 43, VI, αριθμ. περιθ. 16, σελ. 797- Μπρίνια, «Αναγκαστική Εκτέλεσις», Β' εκδ., τομ. Α', υπό άρθρο 938, § 189α III, σελ. 536, § 191, σελ. 542-544- Νικολόπουλο, σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΚΠολΔ II [2000] υπό άρθρο 938 αρ. 1-2). Η τελευταία αυτή προϋπόθεση δεν ερευνάται αν πιθανολογηθεί η μη ευδοκίμηση της ασκηθείσας ανακοπής...

ΚΑΘ' ΥΛΗΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙ ΑΓΩΓΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
 ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ




ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
1037 /2016
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Διαδικασία Εργατικών Διαφορών)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παναγιώτα Ντζούφα, Πρωτοδίκη, που ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Πρωτοδικείου Πειραιά και το Γραμματέα Αριστομένη Μερμίγκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 5 Νοεμβρίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Σταματίνας Κουρούκλη του Κυριάκου, δικηγόρου Πειραιώς, επί της οδού Κολοκοτρώνη αρ. 69, η οποία παραστάθηκε αυτοπροσώπως υπό την ιδιότητά της ως δικηγόρου.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Θωμά Ερημίτη του Νικολάου, κατοίκου Αγίου Στεφάνου Αττικής, επί της οδού Ξενοφώντος αρ. 11 - , ο οποίος δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 28-9-2015 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 9843/5471/29-9-2015, προσδιορίστηκε για την δικάσιμου που; αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
   Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ο ενάγων με την ιδιότητά του ως δικηγόρου, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις γραπτές προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
    Από την υπ' αριθμ. 2.334β729-9-2015 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αναστασίας Ανδρικοπούλου, που, μετά από επίκληση, νομίμως προσκομίζει η ενάγουσα, αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της ως άνω αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον εναγόμενο (στη σύνοικο σύζυγο του................. κατ' άρ. 128 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Επομένως, ο ως άνω εναγόμενος, που δεν παρέστη κατά την εκφώνηση της υποθέσεως στη σειρά που ήταν εγγεγραμμένη στο πινάκιο και δεν έλαβε μέρος στη συζήτηση, πρέπει να δικασθεί ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 ΚΠολΔ). Το Δικαστήριο , ωστόσο, θα προχωρήσει στη συζήτηση της υποθέσεως σαν να ήταν αυτός παρόν  (άρθρο 672 ΚΠολΔ).
     Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 α', 2 και 16 αριθ. 2 ΚΠολΔ, στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήμα και η αξία του αντικειμένου τους δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000 ευρώ, ενώ στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήμα και η αξία του αντικειμένου τους είναι άνω των 20.000 ευρώ και δεν υπερβαίνει το ποσό των 250.000 ευρώ. Κατ' εξαίρεση, στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται, μεταξύ άλλων, ακόμη και εάν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ, οι διαφορές που αφορούν τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα δικηγόρων, εκτός από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 15 αρ. 11 (άρθρο 16 περ. 7 ΚΠολΔ). Η εξαιρετική αυτή αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου καθιερώνεται σε βάρος του πολυμελούς πρωτοδικείου και όχι σε βάρος του ειρηνοδικείου (ΕφΑΘ 7783/1983, ΕλλΔνη 1984, 361). Εάν, συνεπώς, η αξία του αντικειμένου των ως άνω διαφορών υπολείπεται του ποσού των 20.000 ευρώ, αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο (Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, έκδ. 2000, τόμος I, άρθρο 16, αριθ. 1, σελ. 54). Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46 ΚΠολΔ, εάν το δικαστήριο δεν είναι καθ' ύλην ή κατά τόπον αρμόδιο, αποφαίνεται γι" αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση, ενώ η έρευνα της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου, επειδή αυτή αποτελεί διαδικαστική'"! προϋπόθεση της διεξαγωγής της δίκης (άρθρο 73 ΚΠολΔ), προηγείται από την έρευνα οποιασδήποτε δικονομικής και ουσιαστικής ενστάσεως, όπως και από την έρευνα για την νομιμότητα της αγωγής (βλ. ΠΠΑΘ 1288/2011, ΤΝΠ Νόμος, ΠΠΘ 1602/2001, ΕλλΔικ 2002, 847). Η δε διάταξη του άρθρου 47, κατά την οποία απόφαση πολυμελούς ή μονομελούς δικαστηρίου δεν προσβάλλεται με ένδικο μέσο για το λόγο ότι η υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα του ειρηνοδικείου, λειτουργεί μόνον ex post, καθώς το δικαστήριο που κρίνει τη διαφορά δεν επιτρέπεται να παραβεί τους κανόνες της καθ' ύλην αρμοδιότητας και να δικάσει διαφορά υπαγόμενη σε κατώτερο δικαστήριο (Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, έκδ. 2000, τόμος I, άρθρο 47, αριθ. 2, σελ. 111).
     Με την ένδικη αγωγή της....

Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΣτΕ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΠΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΟΤΑ) ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΥΣ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 

Δικαστήριο:ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Τόπος:ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:3944
Ετος:2015

Περίληψη

Αιγιαλός και παραλία - Παραχώρηση δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. -. Οι ρυθμίσεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001 έχουν την έννοια ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων απλής χρήσης επί του αιγιαλού και της παραλίας, στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. για την άσκηση δραστηριοτήτων που είναι, καταρχήν, ήπιες και συμβατές με τον προορισμό των στοιχείων αυτών του φυσικού περιβάλλοντος ως κοινοχρήστων, πρέπει να γίνεται μεμονωμένα και κατά περίπτωση, ύστερα από εξατομικευμένη κρίση της Διοικήσεως, συνοδευόμενη από τα αναγκαία διαγράμματα, με την οποία θα τίθενται και οι αναγκαίοι όροι και περιορισμοί ενόψει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του υπό παραχώρηση συγκεκριμένου τμήματος του αιγιαλού, προκειμένου να διασφαλισθεί και η κατά προορισμό χρήση του ως κοινόχρηστου αγαθού. Ειδικότερα, στη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 13 του νόμου προβλέπεται ρητά η δυνατότητα παραχώρησης της απλής χρήσης αιγιαλού για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, με ελαφρές και μη μόνιμες κατασκευές, όπως λ.χ. θαλάσσια μέσα αναψυχής, ομπρέλες και τροχήλατα αναψυκτήρια, δεδομένου ότι οι μόνιμες κατασκευές, πέραν της αλλοίωσης που επιφέρουν στη μορφολογία του αιγιαλού, συνδέονται με δραστηριότητες (bar-αναψυκτήρια) μη συμβατές με το χαρακτήρα και τον προορισμό του αιγιαλού, ως κοινόχρηστου φυσικού αγαθού, και ως εκ τούτου αποτελούν μη επιτρεπόμενη χρήση εκ του νόμου. Ενόψει αυτών, κρίθηκε ότι η συλλήβδην παραχώρηση με την προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. του συνόλου των αιγιαλών της χώρας στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. βρίσκεται εκτός των ορίων της εξουσιοδοτήσεως της παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 2971/2001.
Κείμενο Απόφασης

Αριθμός 3944/2015

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3 Ιουνίου 2015, με την εξής σύνθεση: Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος, Αικ. Σακελλαροπούλου, Μ.-Ελ. Κωνσταντινίδου, Αντ. Ντέμσιας, Χρ. Ντουχάνης, Σύμβουλοι, Ο. Παπαδοπούλου, Χρ. Παπανικολάου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρ. Δασκαλάκη.
    Για να δικάσει:
Α. Την από 25 Ιουνίου 2009 αίτηση:
του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που εδρεύει στην Αθήνα (Ακαδημίας 60), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λεοντόπουλο-Βαμβέτσο (Α.Μ. 20252), που τον διόρισε με απόφαση το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ,
    κατά των Υπουργών: 1) Εσωτερικών και 2) Οικονομίας και Οικονομικών και ήδη αρμοδιότητας Υπουργού Οικονομικών, οι οποίοι παρέστησαν με την Μαρία Βλάσση, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους
    και κατά του παρεμβαίνοντος Δήμου Σαρωνικού, που εδρεύει στα Καλύβια Αττικής (Αθηνών και Ρήγα Φεραίου), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Κωνσταντίνο Κατερινόπουλο (Α.Μ. 17896), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.
    Με την αίτηση αυτή ο αιτών Σύλλογος επιδιώκει να ακυρωθεί η υπʼ αριθμ. 1038460/2439/Β0010/15.4.2009 (ΦΕΚ Β’ 792/29.4.2009) απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών.
    Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος Συλλόγου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του παρεμβαίνοντος Δήμου και την αντιπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
    Β. Την από 23 Ιουνίου 2009 αίτηση:
των: 1) …………, κατοίκου Αμαρουσίου (……… …), ο οποίος παραιτήθηκε με την από 11/6/2014 έγγραφή δήλωσή του και 2) αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Σεβασμού και Προστασίας Φυσικού Περιβάλλοντος, Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Δημοσίου Συμφέροντος «ΝΕΕΣ ΔΡΥΑΔΕΣ», που εδρεύει στη Ροδόπολη Αττικής, η οποία δεν παρέστη, αλλά εμφανίσθηκε στο ακροατήριο η ....., Πρόεδρος της εταιρείας, και δήλωσε ότι εγκρίνει την άσκηση του ενδίκου μέσου,
    κατά των Υπουργών: 1) Εσωτερικών και 2) Οικονομίας και Οικονομικών και ήδη αρμοδιότητας Υπουργού Οικονομικών, οι οποίοι παρέστησαν με την Μαρία Βλάσση, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
    Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπʼ αριθμ. 1038460/2439/Β0010/15.4.2009 απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών.
    Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου.
    Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο των Υπουργών, η οποία ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.
    Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
    Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
    Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την πρώτη από τις κρινόμενες αιτήσεις δεν οφείλεται κατά νόμο η καταβολή παραβόλου, ενώ για την άσκηση της δεύτερης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπʼ αριθ. 1074934/2009 ειδικό έντυπο παραβόλου).
    2. Επειδή, με τις αιτήσεις αυτές, οι οποίες εισάγονται ενώπιον της επταμελούς συνθέσεως, μετά την έκδοση των 646 και 647/2015 παραπεμπτικών αποφάσεων, ζητείται η ακύρωση της 1038460/2439/ Β0010/2009 κοινής απόφασης των Υφυπουργών Εσωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών, με τίτλο «απευθείας παραχώρηση, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α΄ Βαθμού» (Β΄ 792/29.4.2009).
    3. Επειδή, όπως έχει παγίως κριθεί, κοινές υπουργικές αποφάσεις, με τις οποίες παραχωρείται απευθείας και με αντάλλαγμα στους Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού το δικαίωμα της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται στα όρια της διοικητικής τους περιφέρειας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έχουν κανονιστικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι με αυτές παραχωρείται για ορισμένο χρονικό διάστημα και υπό καθοριζόμενους από τις ίδιες όρους και προϋποθέσεις, μέρος του συνόλου των αιγιαλών της Χώρας (ΣτΕ 853/2008, 3868/2008, 1788/2009, 943, 2643/2010 κ.ά.).
    4. Επειδή, η προσβαλλόμενη κοινή υπουργική απόφαση αντικαταστάθηκε...