ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 2179/2018 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ: 1) ΕΠΙ ΜΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΕΦΕΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ, ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΑΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΚΑΙ ΚΗΡΥΞΕΙ ΕΝΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ, ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΘΕΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΙΡΕΤΕΑ, 2) ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΛΛΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ , ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΟΔΙΔΟΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΕΣ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ , ΟΤΑΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΟΡΙΣΤΑ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ, 3) ΟΤΑΝ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΕΦΕΣΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΩΤΙΚΗ , ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ ΣΤΟ ΕΚΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΘΕΙΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΙΣΧΥ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, 4) ΟΤΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ , ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΝΤΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΗΣΑΝ ΑΝΑΙΡΕΣΗ,

Αριθμός 2179/2018 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

 Ε ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Χυτήρογλου  Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου,  Γεώργιο Παπαηλιάδη , Ναυσικά Φράγκου, Βασιλική Ηλιοπούλου - Εισηγήτρια και Βασιλική Μπαζάκη - Δρακούλη, Αρεοπαγίτες.      

Συνήλθε σε δημόοια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαρτίου 2018, με την παρουσία της  Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευσταταθίας Σπυροπούλου, (κωλυομένης της Εισαγγελέως)  και  του Γραμματέως Γεράσιμου  Βάλσαμου. για να δικάσει τις  αιτήσεις των αναιρεσείοντων - κατηγορουμένων 1. ............................., η οποία  εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Ρίζο, 2........................, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αντώνιο Βγόντζα. 3............................, η οποία  εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Πέτρο Χορταρέα, 4. ............., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Τσαλικίδη, 5. ............................., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Τσαλικίδη, για αναίρεση της υπ' αριθ. .............. απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγοντες τους. 1..................., ο οποίος δεν εμφανίστηκε, 2. ..................................,  η οποία δεν εμφανίστηκε, 3.............................., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ηλία Νάνη, 4................., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ηλία Νάνη.

Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες-κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις υπ' αριθμ. Πρωτ. 11839/2017, 11867/2017, 11761/2017, 103/2017 (με τους από 28.3.2018 πρόσθετους λόγους που περιλαμβάνονται στο σχετικό δικόγραφο) και 11908/2017 αιτήσεις τους αναιρέσεως, n οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1673/2018.

                                     Αφού άκουσε

Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναιρέσεως μετά των προσθέτων λόγων.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I- Οι υπό κρίση , υπ' αρ. πρωτ. 11839/2017 , 11867/2017, 1 1761/2017, υπ' αρ. 103/2017, ...
και 11908/2017 αιτήσεις αναίρεσης της .............. τελεσίδικης απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή η έφεση του εισαγγελέα κατά της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης και οι αναιρεσείοντες κηρύχθηκαν ένοχοι για τις αξιόποινες πράξεις η 1η της κακουργηματικής ψευδούς βεβαίωσης και της κακουργηματικής απάτης στο Δικαστήριο, ο 2ος της ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική ψευδή βεβαίωση και της κακουργηματικής απάτης στο Δικαστήριο , οι 3η, 4ος και 5ος της άμεσης συνέργειας σε κακουργηματική ψευδή βεβαίωση , και καταδικάσθηκαν η 1η σε συνολική ποινή κάθειρξης 10 ετών , ο 2ος σε συνολική ποινή φυλάκισης 6 ετών, και οι λοιποί σε ποινή φυλάκισης 4, 3 και 2 ετών αντίστοιχα, ασκήθηκαν νομότυπα και  εμπρόθεσμα (άρθρα 473 παρ.1, 2, 3, 474 παρ. 1 και 2 ΚΠΔ) . Είναι, συνεπώς, τυπικά δεκτές και πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω κατ' ουσίαν , συνεκδικαζόμενες λόγω της πρόδηλης συνάφειας και μεταξύ τους και με τους παραδεκτώς ασκηθέντες από τον 4ο αναιρεσείοντα πρόσθετους λόγους (509 παρ. 2 ΚΠΔ).

II. Από τις διατάξεις των άρθρων 474, 476 παρ. 2 και 498 του ΚΠΔ, προκύπτει ότι , η έκθεση που περιέχει τη δήλωση άσκησης του ένδικου μέσου της έφεσης,πρέπει να διαλαμβάνει ορισμένο λόγο, όπως είναι και η κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Ειδικά, προκειμένου για έφεση εισαγγελέα κατά αθωωτικής απόφασης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 486 παρ.3 ΚΠΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 2 παρ. 19 του Ν. 2408/1996 και ισχύει από 4-6-1996, "η άσκηση έφεσης από τον εισαγγελέα πρέπει να αιτιολογείται ειδικά και εμπεριστατωμένα στη σχετική έκθεση (άρθρο 498), άλλως η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη". Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει ότι, η αξιούμενη αιτιολογία της ασκούμενης από τον εισαγγελέα έφεσης κατά αθωωτικής απόφασης, αποτελεί πρόσθετο τυπικό όρο του κύρους του ένδικου μέσου και απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των λόγων του, δηλαδή πρέπει να εκτίθενται σε αυτό με σαφήνεια και πληρότητα οι συγκεκριμένες πραγματικές  ή νομικές πλημμέλειες, που αποδίδονται στην προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση. Μόνη δε η παράθεση στην έκθεση έφεσης των αποδεικτικών στοιχείων, από τα οποία προκύπτει ενοχή του κατηγορουμένου, με αναφορά στο κατηγορητήριο, και εντεύθεν εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων από  το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε σχέση με αυτό, δεν αρκεί κατά το νόμο για την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της έφεσης του Εισαγγελέα κατά της αθωωτικής απόφασης, εφόσον δεν αντικρούει με συλλογισμούς και σε συνδυασμό με τα αποδεικτικά μέσα την κρίση του δικαστηρίου περί της αθωότητας του κατηγορουμένου (Ολ.Α.Π.9/2005). Αν η έφεση του Εισαγγελέα δεν έχει τέτοια αιτιολογία και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, αντί να την απορρίψει ως απαράδεκτη, την κρίνει παραδεκτή και, ακολούθως, εξετάζοντας την ουσία της υπόθεσης, καταλήξει στην καταδίκη του κατηγορουμένου, υποπίπτει σε θετική υπέρβαση της εξουσίας του, η οποία ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Η του ΚΠΔ λόγο αναίρεσης ( ΑΠ 169/2017 , ΑΠ 165/2017, ΑΠ 566//2017, ΑΠ 121/2017).

III. Στην προκείμενη περίπτωση, από την παραδεκτή, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτει ότι: Με την υπ' αρ. .................... απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, κηρύχθηκαν αθώοι , κατά πλειοψηφία, οι κατηγορούμενοι και ήδη αναιρεσείοντες των αποδοθέντων σε αυτούς πράξεων και δη η 1η (.......) για την πράξη της κακουργηματικής ψευδούς βεβαίωσης και κακουργηματικής απάτης στο Δικαστήριο, ο 2ος (.....................) της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική αυτή ψευδή βεβαίωση και της κακουργηματικής απάτης, η 3η (............), ο 4ος   (..................) και ο 5ος (..................) της άμεσης συνέργειας σε ψευδή βεβαίωση. Ειδικότερα το ως άνω Δικαστήριο, στο σκεπτικό της απόφασης, δέχθηκε ότι από τα αναφερόμενα αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκαν τα ακόλουθα:

Παρατίθεται αυτούσιο το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης 

 Κατά της απόφασης αυτής η Αντεισαγγελέας Εφετών Αθηνών άσκησε την υπ' ' αρ. 355/2014 έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε n προσβαλλόμενη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών , το οποίο, αφού απέρριψε τον ισχυρισμό των κατηγορουμένων περί απαραδέκτου της παραπάνω εισαγγελικής έφεσης, έκρινε τυπικά δεκτή την εν λόγω έφεση και στη συνέχεια εξέτασε την ουσία της υπόθεσης και κήρυξε ένοχους τους  αναιρεσείοντες για τις προαναφερόμενες κακουργηματικές πράξεις. 

Η ανωτέρω εισαγγελική έφεση ασκήθηκε για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων για  τους εξής, επί  λέξει, λόγους: 

Παρατίθεται αυτούσιο το περιεχόμενο της εισαγγελικής έφεσης 

IV. Με το άνω περιεχόμενο , η εισαγγελική έφεση δεν περιέχει την απαιτούμενη κατά την έννοια του άρθρου 486 παρ. 3 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αφού δεν εκτίθενται σ" αυτή με σαφήνεια και πληρότητα ούτε συγκεκριμένες πλημμέλειες της εκκαλούμενης αθωωτικής απόφασης ούτε τα προκύψαντα από την ακροαματική διαδικασία πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την υπόσταση των άνω εγκλημάτων και  οδηγούν στην ενοχή των κατηγορουμένων. 

Ειδικότερα: Α) Ενώ ως λόγος έφεσης προβάλλεται η κακή εκτίμηση των αποδείξεων που τέθηκαν υπόψη του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου της ουσίας,δεν μνημονεύονται τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψη του το Εφετείο και οι συγκεκριμένες πλημμέλειες ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων αυτών , όπως δε προκύπτει από το εφετήριο , η αντεισαγγελέας , προκειμένου να σχηματίσει τη γνώμη ότi, συντρέχει λόγος άσκησης έφεσης δεν εκτίμησε το σύνολο του αποδεικτικού υλικού αλλά εξήγαγε την κρίση της  από μεμονωμένα αποδεικτικά μέσα , τα οποία έλαβε επιλεκτικά υπόψη.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο  της εκκαλούμενης απόφασης και των πρακτικών της, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων , προκειμένου να οδηγηθεί στην απαλλακτική για τους κατηγορούμενους κρίση του, έλαβε υπόψη του την ανώμοτη κατάθεση του πολιτικώς ενάγοντος, τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης , τα έγγραφα ( άνω των 140 στις σελ.57-73 και 81-82) που αναγνώσθηκαν, τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης και αυτές των τεχνικών συμβούλων που αναφέρονται στο σκεπτικό καθώς και τις  απολογίες των τριών παρόντων κατηγορουμένων αναιρεσειόντων. Έπρεπε, λοιπόν, στην εισαγγελική έφεση να μνημονεύονται, έστω και κατ'  είδος, τα αποδεικτικά αυτά μέσα και  οι συγκεκριμένες πλημμέλειες ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, καθώς και τα κατ'  ορθή εκτίμηση αυτών πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, ένεκα των οποίων υφίσταται η συνδρομή των αντικειμενικών και των υποκειμενικών όρων των αξιόποινων πράξεων, για τις οποίες κρίθηκαν αθώοι οι κατηγορούμενοι. Αντ' αυτού στην έφεση μνημονεύεται όχι το σύνολο των άνω αποδεικτικών μέσων αλλά επιλεκτικά, μέσω της προβαλλόμενης πλημμέλειας ότι δεν λήφθηκαν υπόψη , η δικαστική πραγματογνωμοσύνη της γραφολόγου ............,  οι τεχνικές έκθέσεις του γραφολόγου .........., οι μεμονωμένες αναφορές των πραγματογνωμόνων ............... και ................... , που φέρονται ως διαπιστώσεις αυτών, χωρίς αναφορά του όλου περιεχομένου των εκθέσεών τους και η κατάθεση της .................... 
Το Τριμελές Εφετείο, όμως , παρά τα όσα αντίθετα εσφαλμένα προβάλλονται ως πλημμέλειες στην έφεση , έλαβε υπόψη του όχι μόνο τις άνω εκθέσεις αλλά συνολικά 8 εκθέσεις , 3 πραγματογνωμοσύνης και 5 τεχνικών συμβούλων στις οποίες ρητά  αναφέρεται. Ειδικότερα, στην εκκαλούμενη εκτίθεται (σελ. 128, 129) ότι  ,στο πλαίσιο  της ποινικής δίκης αλλά και της αστικής δίκης για  αναγνώριση της ακυρότητας των δύο δημοσίων διαθηκών των ................. και  .................. και των πληρεξουσίων ως πλαστών άλλως ως προϊόντων ψευδούς βεβαίωσης, οι διαθήκες αυτές και τα πληρεξούσια αποτέλεσαν αντικείμενο γραφολογικής διερεύνησης από πλειάδα γραφολόγων, πραγματογνωμόνων και τεχνικών συμβούλων, και δη α)του ............που διορίσθηκε πραγματογνώμονας με την υπ'  αριθμόν 560/23.9.2004 διάταξη του 23^ου Ανακριτή Αθηνών και συνέταξε την από 12.11.2004 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, β) του ................, που διορίστηκε πραγματογνώμονας με την υπ' αριθμόν 4649/2003 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και συνέταξε την υπ' αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως 17/20.1.2005 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, γ) της ................... που διορίστηκε πραγματογνώμονας με την υπ' αριθμόν 736/2008 απόφαση του Εφετείου Αθηνών και συνέταξε την υπ' αριθμόν εκθέσεως καταθέσεως 38/24.3.2011 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, δ) του ..................., τεχνικού συμβούλου του πολιτικώς ενάγοντος ..........., που συνέταξε την από 19.2.2001 έκθεση ιδιωτικής γνωμοδότησης και τις από 24.11.2004 παρατηρήσεις στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης του ................, ε) του ..................., τεχνικού συμβούλου του δευτέρου κατηγορουμένου .................., που συνέταξε την από 18.7.2002 έκθεση ιδιωτικής γνωμοδότησης , στ) του ..............., τεχνικού συμβούλου της πρώτης κατηγορουμένης .................., που συνέταξε την από 26.6.2002 έκθεση ιδιωτικής γνωμοδότησης, ζ) του ....................., τεχνικού συμβούλου του δευτέρου κατηγορουμένου  ................, που συνέταξε την από 24.6.2003 έκθεση ιδιωτικής γνωμοδότησης και η) των ................και ............., τεχνικών συμβούλων του δευτέρου κατηγορουμένου ...................., που συνέταξαν τις από 19.5.2011 παρατηρήσεις στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης της ..............  Στη συνέχεια, το Δικαστήριο αναφέρεται στο περιεχόμενο και στα πορίσματα όλων των άνω εκθέσεων καθώς και στο γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι γρσφολόγοι αποφαίνονται υπέρ της γνησιότητας των υπογραφών των .................. και ................. στα ανωτέρω κρίσιμα έγγραφα , συνεκτιμώντας δε όλες αυτές τις εκθέσεις σε συνδυασμό με όλα τα προαναφερθέντα αποδεικτικά μέσα που είχαν εισφερθεί αιτιολογεί για ποιό λόγο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι διαθήκες και τα πληρεξούσια είναι γνήσια καθώς και ότι είναι αληθινά όσα βεβαιώνονται σε αυτά από τη συντάκτρια συμβολαιογράφο και ιδίως οι δικαιοπρακτικές δηλώσεις βούλησης των .................... και .................... Πρέπει να σημειωθεί ότι μεταξύ των εγγράφων που έλαβε υπόψη του για το σχηματισμό της κρίσης του το Δικαστήριο αναφέρει και την αναγνωσθείσα υπ'αρ. ................. οριστική απόφαση του Εφετείου Αθηνών , με την οποία το ενλόγω Δικαστήριο , αντικρούοντας μεταξύ άλλων το πόρισμα της γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης της ορισθείσας από το ίδιο ως πραγματογνώμονα .............. , απέρριψε την έφεση των πολιτικώς εναγόντων, κατά της απόφασης Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που απέρριψε την αγωγή τους για αναγνώριση της ακυρότητας των εν λόγω διαθηκών και πληρεξουσίων ως πλαστών άλλως ως προϊόντων ψευδούς βεβαίωσης. Οι μερικότερες δε αυτές παραδοχές δεν αντικρούονται αιτιολογημένα με την έφεση{ΑΠ 566/2017) .
Ενώ, λοιπόν, τα πραγματικά περιστατικά που οδήγησαν το πρωτόδικο Δικαστήριο στην αθωωτική για τους κατηγορούμενους κρίση του προέκυπταν από το σύνολο όλων των αποδεικτικών στοιχείων, στα οποία γίνεται εκτενής αναφορά στην εκκαλουμένη με ιδιαιτέρως αναλυτικές αιτιολογίες και θα έπρεπε για την πληρότητα της αιτιολογίας της έφεσης να αναφέρεται σε αυτήν ότι οι αποδιδόμενες στην εκκαλούμενη απόφαση πλημμέλειες προέκυψαν από την ορθή εκ μέρους της εκκαλούσας εκτίμηση όλων των εισφερθέντων αποδεικτικών στοιχείων, αυτά ουδόλως αναφέρονται στην εισαγγελική έφεση ότι λήφθηκαν υπόψη ούτε η εκκαλούσα Εισαγγελέας αντικρούει με συλλογισμούς την αιτιολογούμενη λεπτομερώς περί της αθωότητας των κατηγορουμένων εξενεχθείσα κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ώστε να προκύπτει ότι το Δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα τα αποδεικτικά αυτά μέσα.

Β) Επιπλέον , όλες οι λοιπές αιτάσεις-πλημμέλειες περί του ότι το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τα αναφερόμενα στην έφεση περιστατικά σχετικά με την κατάσταση της υγείας της ..............., την ταυτόχρονη δημοσίευση των δύο διαθηκών  ,την μη ύπαρξη γνωριμίας μεταξύ των κατηγορουμένων και της ..................... και ..............., τις εκποιήσεις περιουσιακών   στοιχείων και την κατάρτιση πληρεξουσίων με ίδιο αριθμό λίγο πριν το θάνατο της .............. , τη μη αναφορά από αυτήν στον κατηγορούμενο ................. ότι τον καθιστά τετιμημένο, τη μεταβίβαση ακινήτου με ψεύτικο πληρεξούσιο . προβάλλονται γενικώς και εντελώς αόριστα .χωρίς να αναφέρεται από ποιά αποδεικτικά μέσα προκύπτουν τα περιστατικά. όπως εμφανίζονται στην έφεση, και δεν αντικρούονται με συλλογισμούς όσα σχετικά με τα περιστατικά αυτά το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με εκτενείς αιτιολογίες και με αντίκρουση όλων των αντίθετων επιχειρημάτων, δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν και επίσης δεν εκτίθεται στην έφεση γιατί το πρωτοβάθμιο έσφαλε που δέχθηκε ως αποδειχθέντα όσα δέχθηκε, με βάση τα οποία οδηγήθηκε στην κρίση ότι οι κατηγορούμενοι δεν τέλεσαν τις αποδοθείσες σε αυτούς πράξεις και ότι ήσαν αθώοι( ΑΠ 1189/2015 , ΑΠ 588/2017).

Γ) Τέλος, στην έφεση δεν υπάρχουν συλλογισμοί αναφορικά με τα περιστατικά που συγκροτούν την υπόσταση των εγκλημάτων της κακουργηματικής ψευδούς βεβαίωσης , ηθικής αυτουργίας σε αυτήν , κακουργηματικής απάτης στο Δικαστήριο, άμεσης συνέργειας στην κακουργηματική ψευδή βεβαίωση , για τα οποία κρίθηκαν αθώοι οι κατηγορούμενοι ( ΑΠ 169/2017). 

 Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα η άνω έφεση της Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών , ως μη διαλαμβάνουσα όλα τα απαιτούμενα από το νόμο στοιχεία , δεν είναι εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη. Έτσι το Πενταμελές Εφετείο , με το να δεχθεί ως παραδεκτή την ανωτέρω έφεση , απορρίπτοντας τον περί απαραδέκτου ισχυρισμό των κατηγορουμένων, και να προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης και στη συνέχεια να κηρύξει ένοχους τους κατηγορούμενους, αντί να απορρίψει αυτήν ως απαράδεκτη  υπερέβη θετικά την εξουσία του και   ο σχετικός, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η του ΚΠΔ. λόγος των αναιρέσεων, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αυτά, είναι βάσιμος και πρέπει, κατά παραδοχή του, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρελκούσης μετά ταύτα της έρευνας των λοιπών λόγων. Εφόσον δε η απόφαση αυτή αναιρείται λόγω του απαραδέκτου της εισαγγελικής έφεσης και η πρωτόδικη απόφαση είναι αθωωτική, δεν συντρέχει περίπτωση παραπομπής της υπόθεσης , κατ' άρθρο 519 του ΚΠΔ, για νέα συζήτηση στο εκδόσαν την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστήριο , ενόψει του ότι  ελλείψει έγκυρης έφεσης, δεν υφίσταται στάδιο ουσιαστικής έρευνας της απόθεσης και παραμένει πλέον σε ισχύ η πρωτόδικη αθωωτική απόφαση. Πρέπει , δε ο Άρειος  Πάγος να απορρίψει την έφεση της Αντεισαγγελέα κατά της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης ως απαράδεκτη ( ΑΠ 566/2017 , ΑΠ 121/2017). Περαιτέρω, ενόψει της αντικειμενικότητας του λόγου, για τον οποίο γίνονται δεκτές οι αναιρέσεις , πρέπει, κατά το άρθρο 469 ΚΠΔ, να επεκταθεί το αποτέλεσμα αυτό και , ως προς  τους λοιπούς συγκατηγορούμενους (..............)  και καταδικασθέντες με την ίδια απόφαση του, δευτεροβάθμιου δικαστηρίου (ΑΠ 566/2017).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

Αναιρεί την .......... απόφαση   του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών

Απορρίπτει την υπ' αριθ. εκθ. 355/2014 έφεση της Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών κατά της .......... αθωωτικής απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακ/των Αθηνών.

Επεκτείνει το αποτέλεσμα των ένδικων αναιρέσεων και στους λοιπούς συγκατηγορουμένους με τους αναιρεσείοντες και καταδικασθέντες με την ίδια ως άνω απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Νοεμβρίου 2018.

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 14 Δεκεμβρίου 2018.

          Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ   Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ 

ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΤΣΑΛΙΚΙΔΗ